ITPP1/443-406/08/BS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-406/08/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 30 kwietnia 2008 r.) uzupełnione pismem z dnia 29 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy czasopism specjalistycznych (PKWiU 22.13) oznaczonych stosownym symbolem ISSN - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegających na wytworzeniu metodami poligraficznymi czasopism specjalistycznych (PKWiU 22.13) oznaczonych stosownym symbolem ISSN.

W przedmiotowych dokumentach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zawiera umowy o druk czasopism, następnie zleca wykonanie usług druku drukarniom. Usługę Spółka opodatkowuje stawką podatku w wysokości 22%. Jeden z kontrahentów zamierza zlecić Spółce druk czasopism specjalistycznych. W opinii tego kontrahenta druk tego czasopisma winien być opodatkowany stawką 7%. W uzupełnieniu z dnia 29 maja 2008 r. dokonanym na wezwanie tutejszego organu, Spółka doprecyzowała przedstawione zdarzenie przyszłe w następujący sposób. W wyniku zawartej umowy Spółka, nie dokonując bezpośrednio druku czasopism przyjmuje obowiązek cywilnoprawny dostawy czasopisma określonej treści. W ocenie Wnioskodawcy, zasadna wydaje się być teza, że klasyfikacja czynności Spółki w przedmiocie podatku od towarów i usług powinna opierać się na treści zobowiązania Spółki wobec zlecającego druk, niezależnie od tego, kto wykonał czynności faktycznie zmierzające do realizacji tego zobowiązania. A zatem, jak wskazuje Wnioskodawca, czynności Spółki w przedmiocie podatku od towarów i usług zakwalifikować należy w sposób tożsamy z usługami faktycznego wykonawcy (drukarni). Tym samym czynności wykonywane przez Spółkę należy sklasyfikować jako oznaczone w PKWiU 22.13.11 "gazety, dzienniki i czasopisma drukowane, ukazujące się rzadziej niż cztery razy w tygodniu". Zleceniodawcy Spółki zlecają dostawę wydrukowanych czasopism specjalistycznych. A zatem przedmiotem nabycia przez zleceniodawców jest towar - czasopisma sklasyfikowane w PKWiU 22.13.11. Ponadto w treści uzupełnienia wskazano, iż czasopisma, o których mowa we wniosku spełniają definicję czasopism specjalistycznych zawartą w § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym czynności Spółki powinny być opodatkowane stawką preferencyjną w wysokości 7%....

Zdaniem Wnioskodawcy z preferencyjnej stawki podatku nie korzysta sama usługa drukowania czasopism. W ocenie Spółki w określonych warunkach, czynność druku czasopism może być zakwalifikowana jako dostawa towaru, a zatem korzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług. Warunkiem uznania czynności druku za dostawę towaru jest wykonanie przez drukarnię usługi w całości z własnego materiału. Po realizacji zlecenia efektem jest przeniesienie na zamawiającego prawa do rozporządzania czasopismem jak właściciel, co w konsekwencji stanowi w myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dostawę towarów. Na poparcie własnego stanowiska, Spółka wskazała na interpretację indywidualną z dnia 6 lutego 2008 r. sygn. ILPP/443-126/07-2/GZ, w której zakwalifikowano druk książki na zlecenie kontrahenta w całości z własnych materiałów jako dostawę towarów i potwierdziła prawo do stosowania stawki 0% na druk książek. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka przyjmie obowiązek cywilnoprawny wykonania czasopisma, zawierając umowę z dającym zlecenie (wydawcą). Z tego powodu zasadna wydaje się być teza, że kwalifikacja czynności Spółki w przedmiocie podatku od towarów i usług powinna opierać się na treści zobowiązania Spółki wobec zlecającego druk, niezależnie od tego, kto wykonał czynności faktyczne zmierzające do realizacji tego zobowiązania. A zatem czynności Spółki należy w przedmiocie podatku od towarów i usług zakwalifikować w sposób tożsamy z usługami faktycznego wykonawcy (drukarni). W konsekwencji powyższego, w ocenie Spółki, skoro przyjęto zlecenie druku bez wykorzystania materiałów dającego zlecenie, zasadne jest w takim przypadku zastosowanie stawki preferencyjnej, gdyż Spółka nie świadczy usług druku, lecz dostawę towaru (czasopisma).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy o czym stanowi art. 8 pkt 1. Zgodnie z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 powołanej ustawy towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klas, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 powołanej ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich część, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy - wynosi 22%, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, stosownie do art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W pozycji 49 wskazanego załącznika wymieniono towary sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 22.12, ex 22.13 jako gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczona na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Natomiast na podstawie zapisu zawartego w § 7 ust. 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę podatku 0% stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych.

Na podstawie § 7 ust. 3 powołanego rozporządzenia przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 9 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;

2.

publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;

3.

wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;

4.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;

5.

publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;

6.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;

7.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji; wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż ww. pojęcie usług nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy o VAT, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu nie występuje.

Zatem w przedmiotowej sprawie, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119). W związku z tym konieczne jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a następnie sprawdzić czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej regulacje, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy dokonać oceny czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku, przedmiotem czynności wykonywanych przez drukarnię jest wykonanie produktu w postaci czasopism, które wykonywane są z własnych materiałów i jednocześnie drukarnia przenosi prawo do rozporządzania przedmiotowymi czasopismami jak właściciel.

Oznacza to, że jeżeli w wyniku wykonanych przez drukarnię czynności wytworzony jest, z materiału własnego nowy produkt, a następnie drukarnia przenosi prawo do rozporządzania tym produktem na nabywcę jak właściciel, to należy uznać te czynności za dostawę towarów.

W związku z powyższym czynności polegające na tworzeniu i dostawie czasopism, o ile spełniają warunki wynikające z powołanego § 7 ust. 3 rozporządzenia oraz oznaczone są stosownym symbolem ISSN oraz zaklasyfikowane pod symbolem PKWiU 22.13 podlegają opodatkowaniu obniżoną do wysokości 0% stawką podatku.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja udzielona jest przy założeniu, że wytwarzane czasopisma są sklasyfikowane w grupowaniu statystycznym wskazanym przez Wnioskodawcę. Należy bowiem zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl