ITPP1/443-398/08/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia spod opodatkowania czynności przekazania próbek - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia spod opodatkowania czynności przekazania próbek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, tj. produkcja i sprzedaż wyrobów dywanowych, prowadzi szeroką działalność w zakresie sprzedaży swoich wyrobów oraz pozyskiwania nowych rynków zbytu. W związku z tym Spółka uczestniczy w targach krajowych i zagranicznych, bierze udział w przetargach. Ponadto przedstawiciele handlowi Spółki, w ramach bezpośrednich kontaktów z kontrahentami, nawiązują nowe kontakty handlowe.

Spółka, w trosce o jakość swoich wyrobów, zleca prowadzenie badań jakościowych swoich wyrobów i uzyskuje certyfikaty jakościowe.

Powyższa działalność jest jednym z podstawowych sposobów nawiązywania nowych kontaktów handlowych w kraju i za granicą.

W związku z powyższym, w celu zaprezentowania oferty handlowej Spółki, zatwierdzenia jakości wyrobów kolorów i wzorów, uzyskania certyfikatów jakościowych, atestów itp. Spółka przekazuje nieodpłatnie, w celach niehandlowych, próbki dywanów, chodników i wykładzin, tzw. "próbniki".

Próbniki przekazane się kontrahentom krajowym, zagranicznym oraz instytutom badawczym w kraju i za granicą na zasadach obowiązujących na poszczególnych rynkach, a ponadto w przypadku dużych kontrahentów zasady próbników określają zawarte kontrakty.

Pod pojęciem próbek dywanów i chodników rozumie się:

* w celu zatwierdzenia jakości dywanów i chodników - fragment dywanu w rozmiarze np. od 45 cm x 45 cm lub chodnik o rozmiarze np. od 80 cm x 60 cm, prezentujące walory jakościowe danej grupy asortymentowej produktów, tj. gęstość tkania, wysokość runa, masa runa, masa całkowita,

* w celu zatwierdzenia koloru i wzoru dywanów i chodników - cały dywan (w rozmiarze 2 m x 3 m) w przypadku zatwierdzenia całego wzoru lub fragment dywanu, lub chodnika odzwierciedlający cały raport (najczęściej o rozmiarach 45 cm x 45 cm) w przypadku zatwierdzenia koloru,

* w celu uzyskania certyfikatów jakościowych, atestów itp. - fragment dywanu lub chodnika o rozmiarze 1 m² lub cały dywan o rozmiarze 2 m x 3 m,

* zestaw pojedynczych próbników dywanowych lub chodnikowych wybranych z poszczególnych grup asortymentowych będących w aktualnej ofercie produkcyjnej,

* w celu zatwierdzenia jakości wykładziny - fragment wykładziny o rozmiarze 30 cm x 30 cm prezentujący walory jakościowe danej grupy asortymentowej,

* w celu zatwierdzenia koloru i wzoru wykładziny - fragment wykładziny o rozmiarze 100 cm x 100 cm lub cały raport obrazujący wzór wykładziny,

* próbka wykładziny tzw. "pokój wzorcowy" - w przypadku uczestniczenia Spółki w przetargu na wyposażenie w wykładzinę pokoi hotelowych warunkiem uczestnictwa w przetargu jest spełnienie warunków inwestora, który wymaga, aby firma uczestnicząca w przetargu bezpłatnie wyposażyła w wykładzinę tzw. "pokój wzorcowy".

Na podstawie oceny dokonanej przez architektów i projektantów wnętrza inwestorzy wyłaniają zwycięzcę przetargu i zawierany jest kontrakt na dostawę dużej partii wykładziny.

Wydawanie powyższych próbek ukierunkowane jest na pozyskanie nowych klientów, zawarcie nowych kontraktów i ma na celu osiągnięcie przychodów.

Wartość przekazanych próbek w momencie ich przekazania (w koszcie ich wytworzenia) Spółka, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, zalicza w całości do kosztów uzyskania przychodów. Przekazanie kontrahentom próbek wyrobów, jest składnikiem oferty skierowanej do potencjalnego odbiorcy lub reklamą wyrobów, gdy Spółka uczestniczy w targach krajowych lub zagranicznych. W związku z tym koszty te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wydanie próbek z magazynu Spółka dokumentuje wyłącznie dokumentami magazynowymi, zaakceptowanymi przez osoby uprawnione. Ponieważ przekazywanie próbników nie jest działaniem mającym charakter handlowy, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego też czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i Spółka przekazania powyższych próbników nie dokumentuje fakturą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższej sprawie Spółka prawidłowo stosuje przepisy art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług i nie uznaje przekazania próbek za czynność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie swoim odbiorcom próbników jest czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ próbki przekazywane są nieodpłatnie i w celach niehandlowych.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług nieodpłatne przekazywanie próbek jest czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym przekazywanie próbek jest działaniem niemającym charakteru handlowego. Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa m.in. przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast art. 7 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, iż przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Stosownie do treści art. 7 ust. 3 ustawy cytowanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Pojęcie "próbka" zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy. Należy jednak zwrócić uwagę, iż o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje w myśl art. 7 ust. 7 ww. ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu-odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru uznać należy, że ww. warunek nie jest spełniony, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania z art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wydawanie próbek ukierunkowane jest na pozyskanie nowych klientów, zawieranie nowych kontraktów, natomiast ilość przekazywanych próbek nie wskazuje na działania mające charakter handlowy, w związku z czym czynność przekazania opisanych we wniosku próbek dokonywana na terytorium kraju nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisie stanu faktycznego Spółka wskazała, iż czynności przekazania próbek Spółka dokonuje również za granicą kraju na zasadach obowiązujących na poszczególnych rynkach.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez graniczny urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, (...).

Analiza cytowanego zapisu wskazuje, iż przekazanie nieodpłatne próbek dokonane w kraju niebędącym członkiem Wspólnoty nie mieści się w pojęciu eksportu towarów, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nieodpłatne przekazanie uregulowane zostało w art. 7 ust. 2 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy Spółka przekazuje próbki w kraju należącym do Wspólnoty innym niż terytorium kraju zastosowanie będą miały przepisy zawarte w art. 13 ustawy o podatku do towarów usług. I tak, zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. W myśl art. 13 ust. 3 ww. ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Zatem przemieszczenie próbek z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, w celu przekazania ich podczas targów, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile oczywiście omawiane próbki nie będą służyły czynnościom wykonywanym przez Spółkę jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).