ITPP1/443-353/12/AT
Pismo z dnia 6 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-353/12/AT
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania mediów na najemców lokali mieszkalnych przeznaczonych na cele mieszkalne i biurowe - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania mediów na najemców lokali mieszkalnych przeznaczonych na cele mieszkalne i biurowe.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Bank należy do sektora finansowego i jest "płatnikiem VAT". Bank posiada lokale mieszkalne stanowiące majątek trwały firmy. Lokale te są wynajmowane w następujący sposób:
Na cele mieszkaniowe osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, gdzie zgodnie z zawartymi umowami najemcy będą płacić czynsz do dnia 15. każdego miesiąca na podstawie faktury VAT wystawianej przez Wynajmującego w terminie do dnia 7. każdego miesiąca. Faktura VAT wystawiana jest ze "stawką zwolnione", zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Poza czynszem najemca zobowiązany jest uiszczać Wynajmującemu opłaty miesięczne za świadczenia związane z eksploatacją lokalu mieszkalnego (za wodę, gaz, co., energię elektryczną), na podstawie refaktury wystawianej przez Wynajmującego. "Refaktury" wystawiane są na podstawie otrzymywanych faktur od dostawców mediów również ze "stawką zwolnione";
Na cele biurowe dla najemcy prowadzącego działalność gospodarczą, który (najemca) zgodnie z zawartą umową najmu będzie płacić czynsz do dnia 15. każdego miesiąca, na podstawie faktury VAT wystawianej przez Wynajmującego w terminie do dnia 7. każdego miesiąca. Faktura VAT wystawiana jest ze stawką podstawową 23%. Poza czynszem najemca zobowiązany jest uiszczać Wynajmującemu opłaty za energię elektryczną na podstawie refaktury wystawianej przez Wynajmującego. "Refaktury" wystawiane są na podstawie otrzymywanych faktur od dostawcy mediów również ze stawką 23%.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy obciążając najemców lokali mieszkalnych na cele wyłącznie mieszkaniowe kosztami świadczeń związanych z eksploatacją lokali, Bank powinien stosować stawkę podatku właściwą dla tych mediów, czy zwolnienie od podatku, przyjmując, że należności z tytułu tych mediów są częścią składową wynagrodzenia za najem ww. lokali.
Czy obciążając najemców lokali mieszkalnych na cele biurowe kosztami świadczeń związanych z eksploatacją lokali, Bank powinien stosować stawkę podatku właściwą dla tych mediów, czy stawkę podstawową 23%, taką jak w przypadku czynszu, przyjmując, że należności z tytułu tych mediów są częścią składową wynagrodzenia za najem ww. lokali.
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest:
pobieranie od najemców lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe opłat za czynsz oraz za zużyte media bez podatku, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, wystawiając faktury za czynsz i refaktury za media ze "stawką zwolnione".
pobieranie opłaty za najem lokali mieszkalnych wraz z mediami na cele biurowe ze stawką 23%, wystawiając fakturę za najem oraz "refakturę" za media ze stawką 23%.
Wnioskodawca przyjmuje, iż opłaty najmu w postaci czynszu oraz zużytych mediów są ze sobą powiązane tak, że z ekonomicznego punktu widzenia tworzą jedną całość - bez najmu nie byłoby należności za zużyte media. Zatem kwota czynszu wraz ze zwrotem za zużyte media stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Końcowo, informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w przedmiocie sposobu dokumentowania przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności, albowiem kwestia ta nie była nie była przedmiotem pytania, wyznaczającego zakres złożonego wniosku.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.