ITPP1/443-335/09/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-335/09/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 9 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym wnioskiem z dnia 22 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania oraz opodatkowania otrzymanych premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania oraz opodatkowania otrzymanych premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka za uzyskanie określonego pułapu obrotu otrzymywała premie (bonus, zniżkę). Od wielu lat traktowała je jako wynagrodzenie za świadczenie usług marketingowych. Zniżka była przyznawana za wykonanie określonego działania, które powoduje, że klienci dokonywali zwiększonego zakupu, a więc jest to typowe działanie marketingowe. Od dnia 1 stycznia 2008 r., odkąd transakcje zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu nie stanowią podstawy do odliczenia podatku, pojawiły się liczne wątpliwości, a w ślad za nimi różne interpretacje w tym zakresie.

Kontrahent, od którego Spółka otrzymywała premię zażądał wystawienia not księgowych, ponieważ uważa, że bonusy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 czerwca 2009 r. Spółka odpowiadając na zadane pytanie jakie warunki (wynikające z zawartych umów z kontrahentami) musiała spełnić, aby uzyskać premie pieniężne wskazała, iż tym warunkiem było osiągnięcie określonego pułapu zakupów. Stwierdza także, że otrzymanie premii nie było uzależnione od świadczenia dodatkowych czynności. Dodatkowo Spółka informuje, iż premie były wypłacane za uzyskany obrót w danym miesiącu i były kalkulowane poprzez zsumowanie zakupów dokonanych w tym okresie, np. za zakupy w kwocie 10.000 zł - 1%, 20.000 zł - 2%, 30.000 zł - 3%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacana premia za uzyskanie określonego pułapu obrotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki premia, która jest wypłacana za uzyskanie określonego obrotu, stanowi wynagrodzenie za wykonanie działania marketingowego, a więc za świadczenie usługi. W związku z powyższym Spółka ma obowiązek udokumentować świadczoną usługę fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L . 347 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje premie pieniężne, obliczane (kalkulowane) jako odpowiedni procent obrotu z zakupów dokonanych u swojego kontrahenta (wypłacającego premię) w danym miesiącu. Wnioskodawca nie był zobowiązany dodatkowo do wykonywania żadnych dodatkowych czynności (oprócz dokonywania zakupów o określonej kwocie), od których uzależniona byłaby wypłata premii.

W ocenie tut. organu tak skonstruowane relacje handlowe nie wiążą się z wykonywaniem przez kupującego na rzecz sprzedawcy czynności innych, niż dokonywanie zakupów na określonym poziomie. Poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym, a sprzedającym nie doszło do rzeczywistego i odrębnego od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz zbywającego towary. Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionym stanie faktycznym - "premie", które zostały wypłacone, stanowiły wynagrodzenie za realizowane jednocześnie usługi. Nabywanie towarów, choć wiąże się ściśle z działalnością prowadzoną przez kupującego, nie wchodzi w zakres istoty tej działalności, zatem nie może stanowić usługi świadczonej przez kupującego na rzecz dostawcy.

A zatem należy uznać, iż w tym konkretnym przypadku, premie otrzymane przez kupującego nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1, a zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT przez otrzymującego premię.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl