ITPP1/443-297/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 24 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia w obrocie podlegającym opodatkowaniu opłaty za korzystanie ze środowiska - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 marca 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia w obrocie podlegającym opodatkowaniu opłaty za korzystanie ze środowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła umowę dotyczącą "eksploatacji wraz z monitoringiem składowiska odpadów innych niż niebezpieczne". W ramach wykonania tejże umowy Spółka zobligowana jest do pobierania opłat za przyjęcie odpadów na składowisko według stawek określonych uchwałą Rady Gminy. Opłata ta nie uwzględnia opłaty środowiskowej wynikającej z przepisów ustawy - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902 z późn. zm.), która doliczana jest na fakturze odrębnie. Opłata wynikająca z uchwały Rady Gminy jest faktycznie wynagrodzeniem za usługę polegającą na składowaniu odpadów i jest do niej naliczana właściwa stawka VAT (7%). Opłata środowiskowa jako obligatoryjne obciążenie o charakterze daniny publicznej ujmowana jest odrębnie jako niepodlegająca ustawie o podatku od towarów i usług. Za świadczone usługi Spółka otrzymuje na podstawie umowy zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłata środowiskowa jako "danina publiczna" przekazywana w całości do Urzędu Marszałkowskiego może być ujmowana w odrębnej pozycji jako niepodlegająca opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata środowiskowa pobierana na podstawie przepisów ustawy - Prawo ochrony środowiska jako danina publiczna na rzecz organu władzy samorządowej (Urzędu Marszałkowskiego) nie może podlegać opodatkowaniu, jako że sama stanowi rodzaj podatku - wymagalność, terminowość, brak świadczenia zwrotnego.

Spółka przyjęła takie rozwiązanie na zasadzie analogii rozwiązania stosowanego przy badaniach technicznych pojazdów i dodatkowej opłaty ewidencyjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 839.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Należy zauważyć, iż przedmiotem określonej umową czynności jest konkretna usługa, a nie zbiór dowolnie wyodrębnionych w jej ramach usług czy też części. Zatem w świetle powołanego powyżej przepisu art. 29 ust. 1 powołanej ustawy kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru czy świadczonej usługi.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, zawarł umowę na eksploatację wraz z monitoringiem składowiska odpadów innych niż niebezpieczne. W ramach wykonania tejże umowy Wnioskodawca zobligowany jest do pobierania opłat za przyjęcie odpadów na składowisko według stawek określonych uchwałą Rady Gminy, która to opłata jest faktycznie wynagrodzeniem za usługę polegającą na składowaniu odpadów i jest do niej naliczana właściwa stawka VAT (7%). Opłata ta nie uwzględnia opłaty środowiskowej wynikającej z przepisów ustawy o ochronie środowiska, która doliczana jest na fakturze odrębnie.

Opłaty za korzystanie ze środowiska określa, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (Dz. U. Nr 260, poz. 2176 z późn. zm.), które zostało wydane na podstawie art. 290 ww. ustawy - Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.). Opłaty te są przychodami funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zaś środki tych funduszy są przeznaczone na finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Do ponoszenia tych opłat obowiązany jest podmiot korzystający ze środowiska. W przypadku składowania odpadów, jak już wskazano wyżej, zgodnie z art. 279 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska podmiotem tym jest posiadacz odpadów - zarządzający składowiskiem odpadów. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany we własnym zakresie ustalić wysokość należnej opłaty za korzystanie ze środowiska i wnieść ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego. Obowiązek ponoszenia opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku jako opłaty za korzystanie ze środowiska ciąży na zarządzającym składowiskiem.

Obowiązek uiszczania opłat przez podmioty korzystające ze środowiska nie jest związany ze zwrotnym świadczeniem przez fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej usług bądź innych czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli jednak korzystający ze środowiska obciąża kosztami tych opłat swoich klientów, to stanowią one element kalkulacyjny ceny, co w konsekwencji powoduje wzrost ceny świadczonej usługi będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach z dnia 5 lipca 2001 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), przez cenę należy rozumieć wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. W rozpatrywanej sprawie, zdaniem tut. organu, opłata z tytułu korzystania ze środowiska jest ściśle związana ze świadczoną przez Wnioskodawcę usługą składowania odpadów, tym samym jest częścią należności z tytułu świadczenia usług na rzecz kontrahentów Spółki. Zatem na całość świadczenia należnego od kontrahenta składa się, na równi z usługą umieszczenia odpadów na składowisku, kwota opłaty za korzystanie ze środowiska.

Tym samym Wnioskodawca winien przyjąć tę opłatę jako element kalkulacyjny ceny za świadczenie skonkretyzowanej usługi sklasyfikowanej w jednym grupowaniu PKWiU. W konsekwencji zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, opłata za korzystanie ze środowiska stanowi, uzupełniający obok należności za umieszczenie odpadów na składowisku, element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji opłatę tę należy bowiem traktować jako część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi zagospodarowania odpadów (element kalkulacyjny ceny) i opodatkować według stawki właściwej dla tej usługi. Mając na uwadze powyższe, w oparciu o obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż brak jest podstaw prawnych do wyodrębnienia z podstawy opodatkowania opłaty za korzystanie ze środowiska, jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem jest ona składnikiem należności z tytułu świadczenia usług w zakresie zagospodarowania odpadów, która to usługa podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.