ITPP1/443-280/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2008 r. (data wpływu 19 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na zasadzie wspólności małżeńskiej jest Pan wraz z żoną współwłaścicielem, nieruchomości niezabudowanych o obszarze 4,4666 ha. Przedmiotowe grunty zakupili Państwo w 1998 r., w celach "rolnych" od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. W dniu sprzedaży nieruchomość zakwalifikowana była jako rolna i posiadała klasę gruntów IVa, IVb, V, VI. Dla opisanej nieruchomości brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w studium uwarunkowań określona jest jako osadniczo-mieszkaniowa. Gmina wydała decyzje o podziale działek na mniejsze. Ponadto wskazał Pan, iż nie prowadzi działalności gospodarczej. Dodatkowo nadmienił Pan, iż żona prowadzi indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 maja 2008 r. zawarł Pan następujące informacje:

* grunty przeznaczone do sprzedaży, zakupione w celach rolnych, zamierzał Pan wykorzystać na uprawę wierzby energetycznej, jednakże nie rozpoczął Pan tej działalności, ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Nie prowadził Pan na tych terenach działalności rolniczej. Grunty leżały odłogiem,

* w wyniku podziału powstało 38 działek. Obecnie jest Pan w trakcie uzbrajania całego terenu (media),

* gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże wydana została decyzja o warunkach zabudowy zezwalająca na budownictwo mieszkaniowe,

* nie zdecydował Pan jeszcze, w jaki sposób dokona Pan sprzedaży swoich gruntów (istnieje możliwość, iż dokona Pan tego w kilku transakcjach, jednakże nie jest wykluczone, że będzie to zbycie jednorazowe),

* obecnie nie podjął Pan jeszcze decyzji, w jaki sposób działki zostaną oferowane na rynku nieruchomości. Prawdopodobnie będą to ogłoszenia prasowe, bądź zleci Pan to zadanie dla lokalnego biura nieruchomości,

* w przeszłości nie nabywał ani nie zbywał Pan nieruchomości gruntowych,

* nie był Pan i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w momencie sprzedaży działek, stanowiących jego osobisty majątek, nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług, zarówno przy sprzedaży jednorazowej wszystkich działek, jak i przy dokonaniu tego w kilku transakcjach.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa sprzedaż działek, stanowiących majątek osobisty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Okoliczność, że podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest bowiem wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi on działać w charakterze podatnika, czyli podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 powołanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kryterium wykonywania działalności gospodarczej jest m.in. częstotliwość wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednorazowo). Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności. Z grona podatników nie wyłącza się osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż planuje Pan jako współwłaściciel sprzedaż 38 niezabudowanych działek, wydzielonych z zakupionego 1998 r. gruntu rolnego. Dla przedmiotowych działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy, zezwalająca na budownictwo mieszkaniowe. Podjął Pan działania polegające na przekształceniu pierwotnego przeznaczenia gruntu rolnego na grunt o przeznaczeniu budowlanym. W wyniku podjętych działań nastąpił podział jednego areału na kilkadziesiąt odrębnych działek z przeznaczeniem pod zabudowę. W chwili obecnej na gruntach, które zamierza Pan przeznaczyć do sprzedaży przeprowadzane są czynności uzbrojenia terenu. W tak przedstawionym stanie faktycznym już sama okoliczność podziału nieruchomości gruntowej niezabudowanej na mniejsze działki i uzbrojenie terenu wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Należy również podkreślić, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż dostawa przedmiotowych działek, będzie miała charakter powtarzalny, warunek częstotliwości zostanie wypełniony, w efekcie planowaną przez Pana dostawę 38 działek przeznaczonych pod zabudowę należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę transakcje zawierane przez Pana dotyczące działek budowlanych winny być opodatkowane.

Dodatkowo należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i, stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Ustosunkowując się z kolei do powołanego orzeczenia ETS stwierdzić należy, iż dotyczy ono stanu faktycznego odmiennego od zaistniałego w sprawie i nie rozstrzyga w przedmiocie opodatkowania dostawy działek budowlanych, w stosunku do których podjęto czynności zmierzające do ich uatrakcyjnienia i tym samym zwiększenia wartości. Przedmiotem rozstrzygnięcia orzeczenia z dnia 26 września 1996 r. (C-230/94) jest kwestia zakwalifikowania jako "działalność gospodarczą" w rozumieniu art. 4 (2) Szóstej Dyrektywy wynajmu majątku rzeczowego w postaci np. przyczepy kempingowej, i w tym kontekście ETS stwierdził, iż działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.