ITPP1/443-272/07/08-S/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 846/08 (data wpływu prawomocnego wyroku 15 marca 2010 r.) - po ponownej analizie zdarzenia przyszłego stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007 r. (data wpływu 6 września 2007 r.), uzupełnionym w dniach 12 listopada 2007 r., 16 listopada 2007 r., 7 grudnia 2007 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2007 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 12 listopada 2007 r., 16 listopada 2007 r., 7 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1978 r. nabył Pan wraz z żoną gospodarstwo rolne, które następnie było wykorzystywane przez piętnaście lat jako wysokotowarowe gospodarstwo hodowlane. Na skutek podziału gospodarstwa doszło do wyodrębnienia na jego obszarze pięciu działek, o łącznej powierzchni ok. 2,5 ha, które w aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone zostały na cele budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. Formalnie do wyodrębnienia tych działek doszło na początku 2006 r. Obecnie planuje Pan wraz z żoną dokonać sprzedaży tych działek, przy czym nie wnioskował Pan i nie uzyskał decyzji o warunkach zabudowy tego gruntu. Pozostała (większa) cześć ww. gospodarstwa została sprzedana ok. dziesięć lat temu, zatem na dzień dzisiejszy jest Pan właścicielem wyłącznie ww. działek, które są obecnie wykorzystywane jako łąka kośna. Do dnia dzisiejszego od przedmiotowych działek uiszczany jest podatek rolny (z wyjątkiem pasa drogi). Jednocześnie jest Pan wraz z żoną wspólnikiem spółki cywilnej. Ponadto jest Pan wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej. Przedmiotem działalności tych przedsiębiorstw nie jest obrót nieruchomościami i gruntami.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że prowadzi działalność gospodarczą od 1992 r., natomiast żona od 2002 r. Ponadto w zakresie pytania dotyczącego podjęcia czynności związanych ze sprzedażą przedmiotowych działek wskazał Pan, że wzdłuż drogi przylegającej do wyodrębnionych działek przeprowadzono kabel energetyczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą działek budowlanych, wyodrębnionych z gospodarstwa rolnego nabytego w 1978 r., wystąpi obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż ww. działek wyodrębnionych z nabytego gospodarstwa rolnego nie doprowadzi do powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Warunkiem opodatkowania danej czynności jest aby była ona ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a ponadto musi być wykonywana przez podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy. Wnioskodawca oraz jego żona nie prowadzą działalności w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami (gruntami), zatem nie mogą być zakwalifikowani do kategorii podmiotów, o których mowa w ww. przepisie. Ponadto planowana sprzedaż dotyczy wyprzedaży majątku osobistego, nabytego nie w celu dalszej odsprzedaży lecz w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. W Pana ocenie wykonywanie danej czynności w sposób częstotliwy lub jednorazowy, lecz w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy, nie oznacza powstania po stronie danego podmiotu obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podkreśla, że takie samo stanowisko na tle niemalże identycznego stanu faktycznego zajął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I FSK 603/06).

W interpretacji indywidualnej z dnia 7 grudnia 2007 r. znak ITPP2/443-272/07/JK uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Nie zgadzając się w treścią wydanej interpretacji Strona, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 846/08 Sąd uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdzając, iż nie można uznać za poprawny pogląd prezentowany przez organ podatkowy, ze sprzedaż działek stanowiących majątek osobisty Skarżącego i jego żony, dokonywana poza zakresem wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Skarżący nie nabył nieruchomości w celu dalszej jej odsprzedaży, ale nabył ją do majątku prywatnego. Skarżący wyraźnie zaznaczył, że zakres działalności Spółek, które prowadzi jako wspólnik, nie obejmuje obrotu nieruchomościami. Sprzedawany grunt nie jest i nie był składnikiem wykorzystywanym w działalności gospodarczej.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 12 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1626/08 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku podzielono pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, stwierdzając jednocześnie, iż sprzedaż kilku działek budowlanych, wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 15 marca 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 18 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 846/08 uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Naczelnego z dnia 12 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1626/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 846/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan, jako współwłaściciel zbywanej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla żony będącej drugim jej współwłaścicielem, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).