ITPP1/443-262/12/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-262/12/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia faktur korygujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia faktur korygujących.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług projektowania i nadzoru budowlanego z zakresu budownictwa. Uzyskane z działalności gospodarczej dochody opodatkowane są podatkiem liniowym, a zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT-7).

W celu wykonania dużego projektu zostało stworzone konsorcjum czterech firm - osób fizycznych, w którym Wnioskodawca był liderem, co zostało ujęte w umowie.

Konsorcjum wykonywało dla dużego kontrahenta usługi projektowe na znaczną kwotę umowną.

W kwietniu 2011 r. Wnioskodawca wystawił dla kontrahenta końcowe faktury VAT za wykonane prace projektowe. W tym samym czasie firma z konsorcjum wystawiła dla Wnioskodawcy faktury VAT za część wykonanych przez siebie prac projektowych.

Kontrahent nie uregulował należności wynikających z powyższych faktur, a tym samym Wnioskodawca nie mógł uregulować należności wobec firm współpracujących.

Po wystawieniu faktur wystąpił podatek VAT (należny, naliczony) i zaliczka na podatek dochodowy. Podatki zostały przez Wnioskodawcę uregulowane w terminie.

Kontrahent do końca stycznia 2012 r. nie uregulował należności za wystawione faktury lecz domagał się obniżenia należnej kwoty za rzekomo wcześniej poniesione dodatkowe koszty według wystawionej w styczniu 2011 r. "noty obciążającej", niemającej według Pana "wiele wspólnego" z wykonanymi przez konsorcjum pracami projektowymi.

W lutym 2012 r. ("nie chcąc sądzić się latami") podpisany został protokół ugodowy obniżający należność z wcześniej wystawionej faktury.

Również w lutym 2012 r. Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą do pierwotnej faktury z kwietnia 2011 r., obniżającą należność od kontrahenta. Faktura korygująca została przyjęta i podpisana. Należność wynikająca z faktury korygującej została uregulowana przez kontrahenta. W tym samym czasie (luty 2012 r.) firma współpracująca z Wnioskodawcą w konsorcjum wystawiła dla Wnioskodawcy fakturę korygującą do pierwotnie wystawionej faktury (kwiecień 2011 r.) proporcjonalnie, obniżając swoją należność.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Jak zaksięgować i rozliczyć podatek VAT od faktury korygującej, wystawionej przez Wnioskodawcę.

2.

Jak zaksięgować i rozliczyć podatek VAT od faktur korygujących otrzymanych przez Wnioskodawcę od firm współpracujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT należny ("in minus"), należy rozliczyć w miesiącu podpisania przez kontrahenta faktury korygującej tj. za luty 2012 r.

Według Wnioskodawcy, również podatek VAT naliczony należy rozliczyć w miesiącu podpisania i otrzymania faktur korygujących tj. za luty 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak stanowi art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ww. ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.), warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1.

eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;

2.

dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

3.

sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;

4.

pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ww. ustawy).

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania zostały uregulowane w obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. (Dz. U. Nr 68, poz. 360), w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Zgodnie z zapisem § 13 ust. 5 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. przepisy ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 rozporządzeń).

Zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzeń, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny - w myśl § 14 ust. 2 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

Ponadto zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż w celu wykonania dużego projektu zostało stworzone konsorcjum czterech firm - osób fizycznych, w którym Wnioskodawca był liderem. Konsorcjum wykonywało dla dużego kontrahenta usługi projektowe na znaczną kwotę umowną i w kwietniu 2011 r. Wnioskodawca wystawił dla kontrahenta końcową fakturę VAT za wykonane prace. W tym samym okresie firma z konsorcjum wystawiła dla Wnioskodawcy faktury VAT za część wykonanych przez siebie prac projektowych. A zatem po wystawieniu faktur wystąpił podatek VAT należny i naliczony oraz zaliczka na podatek dochodowy. Podatki zostały przez Wnioskodawcę uregulowane w terminie. Do końca stycznia 2012 r. kontrahent nie uregulował jednak należności za wystawione faktury, domagając się obniżenia należnej kwoty.

W lutym 2012 r. podpisany został protokół ugodowy obniżający należność z wcześniej wystawionej faktury. W związku z zawartą ugodą w lutym 2012 r. Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą do pierwotnej faktury z kwietnia 2011 r., obniżającą należność od kontrahenta. Faktura korygująca została przyjęta i podpisana. Należność wynikająca z faktury korygującej została uregulowana przez kontrahenta. W tym samym okresie (luty 2012 r.) firma współpracująca z Wnioskodawcą w konsorcjum, wystawiła dla Wnioskodawcy fakturę korygującą do pierwotnie wystawionej faktury (kwiecień 2011 r.), proporcjonalnie obniżając swoją należność.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące kwestii okresu rozliczeniowego, w którym mają zostać uwzględnione faktury korygujące zmniejszające kwotę podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą, w której podstawa opodatkowania uległa zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, wówczas - zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług- Wnioskodawca dokona obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. W przedmiotowej sprawie jest to miesiąc luty 2012 r.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących kwestii terminu w którym należy dokonać obniżenia podatku naliczonego o kwotę wynikającą z faktury korygującej VAT, w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę korygującą tj. luty 2012 r., należy stwierdzić co następuje.

Generalna zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. W przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

* z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

W myśl ogólnej zasady rozliczenia faktur wyrażonej w ust. 10 pkt 1 ww. artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Na podstawie ust. 10a tego artykułu, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że winien Pan zmniejszyć kwoty wynikające z otrzymanych faktur korygujących w rozliczeniu za miesiąc, w którym je otrzymał.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl