ITPP1/443-211/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości rolnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości rolnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan gospodarstwo rolne o powierzchni ok. 120 ha (ok. 56 ha nabył Pan od Agencji Rolnej w 1993 r., ok. 20 ha - od R w 1997 r., ok. 5,6 ha - od osoby fizycznej w 2000 r. oraz ok. 36 ha - również od osoby fizycznej w 2006 r.). Z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego jest Pan podatnikiem VAT od 2007 r. Ponadto prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży opon i usług wulkanizacyjnych - z tytułu prowadzenia tej działalności od 2001 r. jest również podatnikiem VAT.

Grunty rolne wykorzystywane są dla celów rolniczych - produkcja pszenicy i rzepaku. Część gruntów zamierza Pan wyłączyć z gospodarstwa rolnego i przekazać do majątku osobistego. Grunty te chce Pan podzielić na działki rolne o powierzchni powyżej 3.000 m ^2. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są one gruntami rolnymi. Nie występował Pan o zmianę tego gruntu, lecz prawdopodobnym jest, iż nabywcy działek wystąpią o przekwalifikowanie gruntu rolnego na grunt budowlany czyli wystąpią o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub wystąpią o zgodę na budowę siedliska. Ogólna powierzchnia gruntów, które zamierza Pan podzielić na mniejsze działki będzie wynosiła ok. 13 ha. Powstałe po podziale działki rolne zamierza Pan sprzedać z majątku osobistego, a nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek rolnych, których powierzchnia będzie nie mniejsza niż 3.000 m ^2, a które stanowią majątek osobisty będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarowi usług.

Pana zdaniem, sprzedaż działek rolnych o powierzchni 3.000 m ² nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, ponieważ ich sprzedaż nastąpi z majątku osobistego. Ziemia nie została nabyta z zamiarem sprzedaży jej na działki lecz w pierwszej kolejności została nabyta w celach rolniczych. Na etapie jej nabycia nie miał Pan zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na handlu nieruchomościami.

Uważa Pan, iż działalność gospodarcza charakteryzuje się przede wszystkim planowaniem działań zmierzających do uzyskania zysku oraz ponoszenia kosztów związanych z tymi zachowaniami. W przypadku obciążenia sprzedaży działek rolnych podatkiem VAT, naruszona zostałaby zasada jego neutralności, gdyż w momencie nabycia ziemia nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Ponadto, aby uznać Pana za podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy warunkiem koniecznym jest ustalenie, iż w przypadku sprzedaży gruntów działa Pan jak handlowiec, a w opisanym przez Pana przypadku tak nie jest. Samo nabycie gruntów musi nastąpić również w celach handlowych, nie zaś w innych celach. W Pana przypadku był to cel rolniczy, a nie handlowy. Cytując wyroki WSA (bez podania sygnatur) stoi Pan na stanowisku, iż sama wyprzedaż majątku własnego nie jest nigdy i w żadnych okolicznościach działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, a przekwalifikowanie gruntu rolnego przez nabywcę na grunt budowlany pozostaje bez wpływu na kwestię opodatkowana podatkiem VAT sprzedaży działek rolniczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Z kolei towar jest definiowany w art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy następująco: rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przytoczonych przepisów wynika więc, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i jako taka podlega opodatkowaniu.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 15 ustawy rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Analiza treści art. 15 ustawy wskazuje, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która oprócz czynności typowych dla tej kategorii podmiotów obejmuje także sprzedaż gruntów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że posiada Pan gospodarstwo rolne o pow. ok.120 ha. Grunty wchodzące w skład przedmiotowego gospodarstwa nabywał Pan na przestrzeni lat 1993-2006. Grunty wykorzystywane były rolniczo - produkcja pszenicy i rzepaku i z takim też zamiarem zostały przez Pana nabyte.

Istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności jest fakt, że przedmiotowy grunt został zakupiony przez Pana dla celów prowadzonego gospodarstwa rolnego. Rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowych nieruchomości dokonywana będzie poza prowadzoną działalnością gospodarczą z majątku osobistego.

Zaznaczyć bowiem należy, że od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie przyświecał Panu cel związany z zaspokojeniem potrzeb osobistych. Nieruchomość ta została bowiem zakupiona z zamiarem wykorzystywania jej do działalności rolniczej. Ponadto w złożonym wniosku nie wskazano, aby nieruchomość ta miała służyć do zaspokajania Pana osobistych potrzeb (np. poprzez celowe dokonanie podziału nieruchomości na własne potrzeby).

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55^3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zatem sprzedaż części gruntu wykorzystywanego wcześniej w działalności rolniczej winna być traktowana, jako sprzedaż części zakładu produkcyjnego.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazał Pan, iż grunt mający być przedmiotem sprzedaży w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zaklasyfikowany jest jako grunt rolny. Wskazał Pan również, iż grunt po podziale pozostanie gruntem rolnym, a działki o pow. powyżej 3.000 m ^2. będą sprzedawane potencjalnym nabywcom, jako rolne.

Zatem stwierdzić należy, że o ile działki zbywane jako rolne, w momencie sprzedaży nadal będą stanowiły grunty rolne (np. nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy), to ich dostawa będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, na podstawie powołanego art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.