ITPP1/443-195/13/DM - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego wydania przez spółkę posiłków swoim pracownikom.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego wydania posiłków pracownikom - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego wydania posiłków pracownikom.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem hotelu, w którym pracuje około 260 pracowników, mających możliwość korzystania z posiłków wydawanych w kantynie pracowniczej po uprzednim zgłoszeniu tego faktu do działu kadr. Prawo pracowników do korzystania z posiłków wynika zarówno z regulaminu pracy, jak i ze standardów obowiązujących w Korporacji, do której należy Spółka. Zapis dotyczący posiłków zawarty jest w regulaminie pracy, w którym zawarta jest informacja, że posiłek przysługuje tylko w ustalonym czasie pracy pracownika. W dni wolne od pracy oraz w czasie każdorazowej nieobecności usprawiedliwionej pracownika posiłek nie przysługuje oraz, że za niewykorzystany posiłek nie przysługuje ekwiwalent pieniężny.

Zakupy materiałów i produktów dokonywane są jednocześnie do kantyny pracowniczej i do sprzedaży prowadzonej w punktach gastronomicznych hotelu. W trakcie miesiąca wydawane są z magazynu materiały do przygotowywania posiłków pracowniczych. Każde wydanie jest ewidencjonowane dzięki czemu jest wyodrębniona kwota kosztów kantyny.

VAT z faktur zakupowych jest odliczany a na koniec miesiąca po rozliczeniu kosztów kantyny jest naliczany VAT należny. Na koniec miesiąca dział księgowości rozlicza koszty kantyny i dzieli je po równo na pracowników, różnicuje koszt obiadów uwzględniając harmonogramy pracownicze, urlopy wypoczynkowe i chorobowe. W kantynie nie prowadzi się codziennej ewidencji kto skorzystał lub nie skorzystał z posiłku, dlatego też kwota doliczana do przychodu pracownika to ryczałt uwzględniający powyższe korekty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od kosztów kantyny pracowniczej Spółka powinna naliczać podatek należny.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o VAT (art. 8 ust. 2) opodatkowaniu podlega także nieodpłatne świadczenie usług na cele podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. W tym przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Świadczenie usług jest ściśle związane z działalnością, co potwierdza także interpretacja indywidualna wydana na rzecz Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, a zatem nie podlega opodatkowaniu. Spółka uważa, że nieodpłatne wydanie posiłków pracownikom jest związane z działalnością gospodarczą Spółki oraz służy funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, a zatem czynność ta - jako nie wypełniająca hipotezy art. 8 ust. 2 ustawy - znajduje się poza zakresem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z kolei z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 8 w ust. 2 pkt 1 otrzymał następujące brzmienie:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Interpretując przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony podatnik nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Dokonując analizy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jest właścicielem hotelu, w którym zatrudnieni pracownicy mają możliwość korzystania z posiłków wydawanych w kantynie pracowniczej. Prawo pracowników do korzystania z posiłków wynika z regulaminu pracy, jak i ze standardów obowiązujących w korporacji, do której należy Spółka. Posiłek przysługuje tylko w ustalonym czasie pracy pracownika, w dni wolne od pracy oraz w czasie każdorazowej nieobecności usprawiedliwionej pracownika posiłek nie przysługuje, za niewykorzystany posiłek nie przysługuje ekwiwalent pieniężny. Ponadto Spółka wskazała, że posiada indywidualną interpretację w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w której organ potwierdził, że powyższe świadczenia są ściśle związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Mając powyższe na uwadze, jak również powołane przepisy wskazać należy, że w sytuacji, gdy nieodpłatne przekazania posiłków pracownikom, których obowiązek wydania wynika z regulaminu pracy i standardów obowiązujących w korporacji, bezspornie związane jest z działalnością gospodarczą Spółki i służy jej funkcjonowaniu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.