ITPP1/443-189/07/EŁ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-189/07/EŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2007 r. (data wpływu 27 sierpnia 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2007 r. (data wpływu 12 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności dostawy gruntów przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności dostawy gruntów przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani mąż przejął w 1982 r. gospodarstwo rolne po matce. Współwłaścicielem w 1/6 był jego brat. Część ziemi rolnej w 1989 r. została podzielona i w planie zagospodarowania przestrzennego ujęta została jako "warsztaty rzemieślnicze uciążliwe, bez prawa zabudowy budynkiem mieszkalnym", choć jest to nadal ziemia rolna (wg rejestru gruntów). Po śmierci męża w 2000 r. gospodarstwo (które jest prowadzone do dziś) w drodze spadku przejęła Pani i dwoje dzieci. Zapłaciła Pani podatek od spadków i darowizn. Po śmierci drugiego właściciela (brata męża) w 2006 r. jego część drogą spadku nabyli jego żona i syn. Przedmiotem spadku w obu przypadkach były działki (8 szt.). W chwili obecnej jest pięcioro współwłaścicieli. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, oprócz prowadzenia gospodarstwa prowadzi Pani sezonową działalność gospodarczą w zakresie turystyki. Zwraca się Pani z wnioskiem we własnym imieniu. Posiada udział 5/18 w ośmiu działkach będących przedmiotem zapytania. Działki zostaną sprzedane najprawdopodobniej różnym osobom. Grunty rolne znajdują się w miejscowości Z.... Gospodarstwo to było prowadzone na własne potrzeby, nie było i nie ma produkcji związanej ze sprzedażą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w momencie sprzedaży tych działek wystąpi obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Według Pani opinii wyprzedaż należących do majątku osobistego działek nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Nie jest to czynność częstotliwa wskazująca na działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Działalność gospodarczą stanowiłby profesjonalny obrót nieruchomościami. Sprzedaż działek będzie czynnością sporadyczną, dokonywaną na własne potrzeby osobiste i nie będzie miała charakteru powtarzalnego. Jeżeli handlowiec dokona jednorazowej czynności polegającej na sprzedaży towaru - nie ulega wątpliwości, że czyni to z zamiarem działania powtarzalnego - nie zmieni tego faktu zaniechanie jego działalności po dokonaniu jednej transakcji. W tym przypadku nie ma znamion działalności handlowej (wyrok WSA we Wrocławiu z 20 października 2006 r. ISA/WR 830/06). Działki te odziedziczyła Pani a żadna czynność zmierzająca do obrotu nieruchomościami (np. przekwalifikowanie gruntu) nie miała miejsca. Wg wyroku WSA we Wrocławiu (ISA/WR 1254/05) i wyroku WSA w Warszawie (IIISA/WA 3885/06) nawet kilkakrotna sprzedaż rzeczy z majątku osobistego, które nie są związane z działalnością gospodarczą i nie były nabyte w celu odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego. Czynność ta nie wiąże się bowiem z uzyskaniem stałego dochodu. Również wg wyroku NSA (IFSK 603/06) uzasadnione jest wykluczenie osób fizycznych z opodatkowania jeżeli dokonują sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Ponadto podstawową zasadą obowiązującą w podatku od towarów i usług jest zasada neutralności tego podatku dla podatnika. Podatnik musi mieć zagwarantowaną możliwość odzyskania podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nią, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji należy uznać, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż prowadzi Pani gospodarstwo rolne, które co do zasady uznane zostało za działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz sezonową działalność w zakresie turystyki (na innym terenie niż przedmiotowe działki). W uzupełnieniu do wniosku złożyła Pani oświadczenie, iż prowadzone gospodarstwo rolne wykorzystywane było na własne potrzeby ("...nie było i nie ma produkcji związanej ze sprzedażą"). Zatem uznać należy, iż przedmiotowe gospodarstwo (w taki sposób przedstawione we wniosku) nie służyło działalności gospodarczej.

Z definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że działalność gospodarcza dla celów podatku od towarów i usług jest to przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy; za działalność gospodarczą uznaje się też czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej, usługowej, tak więc warunkiem niezbędnym uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że występuje on w obrocie jako producent, handlowiec, usługodawca. Wówczas za działalność gospodarczą może być uznana nawet pojedyncza czynność, jeśli wiąże się z nią zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dokona Pani dostawy udziałów w nieruchomościach gruntowych, należących do majątku prywatnego, otrzymanych wcześniej w drodze spadku po mężu. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu (udziału) działała Pani w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła Pani grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w drodze spadku, nie dokonała również Pani przekwalifikowania czy podziału gruntu.

Sprzedaż udziału w gruncie z majątku prywatnego osoby fizycznej, który nie służył prowadzeniu działalności gospodarczej i nie został nabyty w celu odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego, nie jest więc działalnością gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstanie, gdy podmiot wykonujący czynność opodatkowaną nie występuje w odniesieniu do tej czynności jako podatnik.

Zatem jeśli przedmiotowe grunty nigdy nie były wykorzystywane przez Panią w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), a Pani nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, należy uznać, że ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl