ITPP1/443-170A/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu 18 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani właścicielką nieruchomości gruntowych położonych w B. przy ul. P. o powierzchni ok. 4,45 ha, nabytych w drodze darowizny, a ponadto współwłaścicielką - wraz z mężem w majątkowej wspólności ustawowej - gruntów sąsiednich o łącznej powierzchni ok. 3,83 ha, nabytych w drodze umowy zakupu. Grunty zostały przez Panią i współmałżonka nabyte kilkanaście lat temu, w (latach 1994-1995). Całość stanowi jeden, zwarty kompleks i jest objęta trzema różnymi księgami wieczystymi. Przedmiotowe nieruchomości są niezabudowane i - zgodnie z wypisem z rejestru gruntów - są gruntami rolnymi. Tereny te są położone w obszarze administracyjnym miasta. Nie opracowano dotychczas planu zagospodarowania przestrzennego dla tych obszarów. Obecnie zwróciła się Pani wraz z współmałżonkiem z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania dla tego terenu, który w przyszłości ma być przeznaczony na cele przemysłowe (zabudowa budynkiem magazynowo-produkcyjnym wraz z infrastrukturą towarzyszącą). Postępowanie w sprawie o wydanie warunków zabudowy zostało przez Panią wszczęte, w związku z prośbą potencjalnego nabywcy tych nieruchomości, który w chwili nabycia gruntu chciałby mieć przesądzony przemysłowy sposób ich wykorzystania. Nie planuje Pani wraz z mężem prowadzenia na tych gruntach żadnych inwestycji. Podkreśliła Pani, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, ale nabycia gruntów dokonała poza przedmiotem swojej działalności i nigdy nie wykorzystywała ich na cele tejże działalności. Pani mąż nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Ponadto nabywcą przedmiotowych gruntów będzie prawdopodobnie przedsiębiorstwo, które zamierza przeznaczyć tą nieruchomość pod zabudowę przemysłową, zgodnie z uzyskanymi warunkami zabudowy. W ostatnich latach nie dokonywała Pani innych podobnych transakcji, z wyjątkiem transakcji z Gminą, polegających na zamianie i sprzedaży dwóch gruntów zajętych pod drogi publiczne. Mąż Pani nie dokonywał natomiast żadnych transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W uzupełnieniu wniosku poinformowała Pani, że celem zakupu części gruntów była chęć powiększenia posiadanego areału rolnego, dla bardziej ekonomicznego prowadzenia na nich działalności rolniczej. Wykorzystując te nieruchomości do prowadzenia na nich działalności rolniczej, płaciła Pani podatek rolny, a w ostatnich latach korzystała Pani z dopłat unijnych, nigdy nie wykorzystując ich w równolegle prowadzonej (nierolniczej) działalności gospodarczej. Zaznaczyła Pani, iż w chwili zgłoszenia się potencjalnego nabywcy, grunty te były, zgodnie z wpisem do ewidencji gruntów, gruntami rolnymi, stanowiącymi zwartą całość, składającą się na kilkuhektarowy obszar uprawny bez żadnych zabudowań gospodarczych. Obszar ten nie miał obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Obecnie (tj. na dzień złożenia odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu z dnia 8 maja 2008 r.), dla nieruchomości tych wydano już warunki zabudowy z przeznaczeniem ich na cele przemysłowe. Poza tym nie dokonywała Pani wraz z mężem istotnych nakładów, w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Wydzieliła Pani jedynie (dla uregulowania stanu prawnego) z kilkuhektarowej działki - mniejszą, o pow. ok. 1000 m ^2, stanowiącą pas o szerokości 6 metrów z przeznaczeniem pod drogę dojazdową, w celu ograniczenia obciążającej tę nieruchomość służebności. Dodała Pani, że nieruchomość, którą planuje Pani wraz z małżonkiem sprzedać nie była oferowana na rynku nieruchomości, gdyż potencjalny nabywca sam zgłosił się do Państwa, poszukując dużego areału, w granicach administracyjnych miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży przez Panią (indywidualnie oraz wspólnie z mężem) powyższych gruntów, już po uzyskaniu dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania (na cele przemysłowe), będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Pani zdaniem powyższa transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nieruchomość posiada Pani od wielu lat i planowana jej sprzedaż nie może być traktowana jako wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Będzie tak niezależnie od ewentualnego uzyskania warunków zabudowy na cele przemysłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 - należy uznać, iż zamierzona transakcja ma związek z działalnością gospodarczą, albowiem rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 55 ³ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani właścicielką nieruchomości gruntowych o powierzchni ok. 4,45 ha, które nabyła Pani w drodze darowizny a ponadto współwłaścicielką - wraz z mężem w majątkowej wspólności ustawowej - gruntów sąsiednich o łącznej powierzchni ok. 3,83 ha, nabytych na podstawie umowy zakupu, w celu powiększenia posiadanego areału rolnego, dla bardziej ekonomicznego prowadzenia na nich działalności rolniczej. Wykorzystując te nieruchomości do prowadzenia na nich działalności rolniczej, płaciła Pani podatek rolny, a w ostatnich latach korzystała Pani z dopłat unijnych. Ponadto z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że z uwagi na podjęcie decyzji o sprzedaży gruntu wystąpiła Pani wraz ze współmałżonkiem z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz w celu przygotowania gruntu do sprzedaży wydzieliła z kilkuhektarowego areału mniejszą działkę o pow. ok. 1000 m ² z przeznaczeniem jej na drogę dojazdową. Należy uznać zatem, iż zostały podjęte działania zmierzające do podniesienia atrakcyjności gruntu. Zachowania takie dodatkowo wskazują na przygotowanie gruntu do sprzedaży w taki sposób, aby uzyskać jak najwyższą cenę.

W efekcie planowaną dostawę gruntu (sprzedaż działek), przeznaczonego według decyzji o warunkach zabudowy na cele przemysłowe, wykorzystywanego uprzednio do wykonywania działalności rolniczej, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a czynność tą, traktować należy jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy) transakcja, dotycząca przedmiotowej nieruchomości winna być opodatkowana 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.