ITPP1/443-16b/09/MN - Możliwość wystawienia faktur korygujących obejmujących ratę wymagalnego czynszu najmu w oparciu o umowę (ugodę) w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2009 r. (data wpływu 12 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podstaw do wystawienia faktury korygującej - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. braku podstaw do wystawienia faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 19 lutego 1999 r. Agencja Nieruchomości Rolnych podpisała z Panem, jako osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą umowę dzierżawy. Umowa ta szczegółowo i wyczerpująco określa wysokość czynszu dzierżawy i termin jego zapłaty. Zgodnie z tą umową czynsz dzierżawny jest płacony w okresach półrocznych w terminie do 28 marca i 30 września każdego roku.

W związku z niezapłaceniem czynszu dzierżawnego za II półrocze - z terminem zapłaty przypadającym na dzień 30 września 2008 r. na powstałą zaległość podpisana została w dniu 8 października 2008 r. umowa w sprawie spłaty ratalnej tego zobowiązania. Umowa ta rozkłada ratę dzierżawną, której termin płatności upłynął z dniem 30 września 2008 r. na cztery raty.

W dniu 30 września 2008 r. otrzymał Pan od Agencji fakturę VAT dotyczącą całego wymagalnego czynszu półrocznego dzierżawnego, wynikającego z umowy dzierżawy z dnia 19 lutego 1999 r. Następnie w dniu 12 listopada 2008 r. otrzymał Pan od Agencji fakturę korygującą do wskazanej powyżej faktury. Faktura korygująca uwzględnia jedynie spłatę raty długu wynikającej z umowy z dnia 8 października 2008 r. w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania, a więc została wystawiona nie w oparciu o umowę dzierżawy z dnia 19 lutego 1999 r., lecz o zawartą ugodę dotyczącą spłaty długu.

Pismem z dnia 12 listopada 2008 r. wezwał Pan Agencję do anulowania faktury korygującej, prezentując stanowisko i argumentuję świadczącą o poprawności faktury VAT opiewającej na całość wymagalnego czynszu dzierżawy za II półrocze 2008 r. Agencja nie podziela Pana stanowiska i odmawia uchylenia przedmiotowej faktury korygującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istniały i istnieją podstawy faktyczne i prawne do wystawienia przez Agencję faktur korygujących obejmujących jedynie ratę wymagalnego czynszu najmu w oparciu umowę (ugodę) w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania...

Zdaniem Wnioskodawcy faktury VAT powinny być wystawione w oparciu o łączącą strony umowę dzierżawy i jednocześnie brak jest podstaw do wystawienia faktur korygujących w oparciu o umowę (ugodę) w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania, gdyż treść § 16 i 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług nie przewiduje uprawnienia do wystawienia korygującej faktury w przypadku rozłożenia powstałego już zobowiązania na raty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania do dnia 30 listopada 2008 r. regulowało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), natomiast od dnia 1 grudnia 2008 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Stosownie do § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. obowiązującego do 30 listopada 2008 r. fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, § 15 i § 15a.

Przepisy § 15 ust. 1 i ust. 2 cyt. rozporządzenia przewidują, że w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i pkt 7-11 ustawy o podatku od towarów i usług, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, ale nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Tożsame uregulowania zostały zawarte w § 9 i 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia 28 listopada 2008 r. obowiązującego od 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z § 16 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. i odpowiednio § 13 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. obowiązującego od 1 grudnia 2008 r., fakturę korygującą wystawia się gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Fakturę korygującą, zgodnie z § 17 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. i odpowiednio § 14 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. obowiązującego od 1 grudnia 2008 r. wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytuły sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z przytoczonego przepisu wynika, iż kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że stosownie do postanowień umowy dzierżawy czynsz jest płatny do dnia 28 lutego i 30 września każdego roku. Zatem w oparciu o przedmiotową umowę termin zapłaty czynszu dzierżawnego za II półrocze 2008 r. upłynął w dniu 30 września 2008 r. Ponadto Wydzierżawiający wystawił fakturę VAT dotyczącą całego wymaganego czynszu półrocznego. Jednocześnie na podstawie umowy z dnia 8 października 2008 r. w sprawie spłaty ratalnej zobowiązania należny czynsz dzierżawny został rozłożony na cztery raty.

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane przepisy stwierdzić należy, iż faktura dotycząca czynszu półrocznego została wystawiona w prawidłowej wysokości, gdyż obowiązek podatkowy w odniesieniu do tej transakcji powstał w dniu, w którym upłynął termin płatności wynikający w umowy dzierżawy, co przesądzono w interpretacji indywidualnej o sygn. ITPP1/443-16a/09/MN, natomiast podstawą opodatkowania w przedmiotowej transakcji będzie kwota należna z tytułu świadczenia usługi pomniejszona o należny podatek (kwota należna wynika z umowy dzierżawy).

Tym samym tut. organ nie znajduje podstaw w przedmiotowej sprawie do wystawienia przez Wydzierżawiającego faktury korygującej, zmniejszającej obrót i kwotę należnego podatku na podstawie zawartej umowy w sprawie ratalnej spłaty zobowiązania.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan - jako nabywca usługi dzierżawy, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu świadczącego przedmiotową usługę. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.