ITPP1/443-1648/11/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka została powołana w dniu 1 października 2011 r., jest jednoosobową Spółką Gminy Miasto S. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki będzie wykonywanie zadań należących do zakresu zadań własnych gminy, polegających na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie organizacji ruchu drogowego, targowisk, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, w szczególności:

Spółka uzyskuje przychody z działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i są to przychody z czynności, o których mowa wyżej w pkt 1, 2, 4, 5, 6. Z tego tytułu Spółce przysługuje w całości prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z wymienionymi czynnościami.

W roku 2012 Spółka będzie prowadziła także cztery ośrodki wypoczynkowe (działalność wymieniona wyżej w pkt 3), a w jednym z nich świadczone będą między innymi usługi rehabilitacyjne, zwolnione od podatku VAT. W ośrodku wypoczynkowym świadczącym usługi rehabilitacyjne stosunek obrotów z czynności opodatkowanych do obrotu z czynności zwolnionych wyniesie 31/69 na korzyść czynności zwolnionych z VAT. Przy czym ponoszone przez Spółkę w tym ośrodku wydatki służą sprzedaży usług ogółem, a więc opodatkowanych i zwolnionych. Pozostałe wydatki Spółki są ponoszone w ośrodkach wypoczynkowych jak i w siedzibie Spółki w S. oraz w nieruchomościach, którymi Spółka zarządza. Część wydatków ponoszonych poza ośrodkiem, świadczącym usługi rehabilitacyjne (zwolnione od VAT) ma charakter tzw. ogólnozakładowy. Są to więc wydatki związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i zwolnionymi od podatku VAT.

Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić kwoty podatku związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi w zakresie świadczenia usług wymienionych w pkt 1, 2 oraz 4, 5 i 6. Nie ma natomiast możliwości wyodrębnienia kwot podatku związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz związanych z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT w zakresie wydatków związanych z ośrodkiem wczasowo-rehabilitacyjnym oraz tzw. wydatków ogólnozakładowych ponoszonych na rzecz całej swojej działalności.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem wyniesie w roku przyszłym 91%, przy czym czynności opodatkowane świadczone w obrębie siedziby Wnioskodawcy i zarządzanych nieruchomości wynoszą 100%, a wielkość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem w ośrodku, w którym świadczone są usługi rehabilitacyjne wynosi 31%.

Po zakończeniu roku podatkowego 2012 Spółka będzie zobligowana do dokonania korekty podatku naliczonego VAT od zakupów towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku VAT. Konieczne stanie się zatem ustalenie proporcji, według których zostanie ustalona korekta podatku.

Należy dodać, że na rok 2012 zostanie wstępnie (szacunkowo) ustalona proporcja odliczania podatku naliczonego według zasad wskazanych w art. 90 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na fakt, iż w roku 2011 Spółka osiągnie jeszcze sprzedaż wyłącznie z tytułu czynności opodatkowanych VAT. Korekta podatku naliczonego będzie dokonana po zakończeniu roku 2012 i w odniesieniu do proporcji ustalonej w wyżej wskazany sposób szacunkowy. Spółka nie posiada wyodrębnionych zakładów, a jedynie jednostki organizacyjnie, wyodrębnione dla prowadzenia poszczególnych rodzajów działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie proporcje należało będzie zastosować dla ustalenia korekty naliczonego podatku od towarów i usług za 2012 r. od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku VAT, które są ponoszone zarówno w ośrodku wypoczynkowym świadczącym usługi rehabilitacyjne, jak i w siedzibie Spółki oraz w zarządzanych nieruchomościach (tzw. wydatki ogólnozakładowe).

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik VAT Spółka będzie wykonywała w 2012 r. zarówno czynności opodatkowane, jak i zwolnione od podatku nie dające prawa do odliczeń VAT naliczonego.

Zgodnie z art. 173 ust. 1 Dyrektywy VAT 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w zakresie w jakim towary i usługi mają być wykorzystywane przez podatnika zarówno do czynności, w przypadku których VAT podlega odliczeniu, jak i czynności, w przypadku których podatek nie podlega odliczeniu, odliczeniu podlega tylko taka część podatku, którą proporcjonalnie można przypisać do pierwszego rodzaju czynności. Na podstawie przepisów art. 173 ust. 2 lit. a-e Dyrektywy VAT z 2006 r. państwa członkowskie zostały upoważnione do określenia innych zasad odliczania podatku związanego ze sprzedażą opodatkowaną i nieopodatkowaną. Powyższe przepisy wspólnotowe ustanawiają generalną zasadę proporcjonalnego (wedle struktury sprzedaży) odliczania podatku związanego zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i z czynnościami zwolnionymi od VAT. Zgodnie zaś z przepisami polskiej ustawy o VAT, w art. 90 ust. 1 ustawodawca postanawia, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ustęp 2 stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3).

Zatem zasadą jest oznaczenie części podatku naliczonego, który związany jest z działalnością opodatkowaną, jak i tej części, która związana jest z działalnością nieopodatkowaną. Jedynie w przypadku, gdy nie będzie możliwe odrębne określenie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego należy oznaczyć tą część przy zastosowaniu proporcji wynikającej ze struktury sprzedaży. Spółka jest w stanie wyodrębnić kwoty podatku związane z czynnościami opodatkowanymi w zakresie świadczenia usług wymienionych w pkt 1, 2, 4, 5 oraz 6.

Spółka nie ma natomiast możliwości wyodrębnić kwot podatku związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz związanych z czynnościami zwolnionymi od VAT w zakresie wydatków związanych z gospodarowaniem ośrodkiem wczasowo-rehabilitacyjnym.

Zdaniem Spółki, do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku, które są ponoszone zarówno w siedzibie Spółki, jak i w ośrodku wypoczynkowym świadczącym usługi rehabilitacyjne należało będzie zastosować proporcję ustaloną dla całej sprzedaży Spółki, a więc według podanych wartości planowanych byłyby to proporcje 91/100 na korzyść czynności opodatkowanych w stosunku do ogólnej sprzedaży (prawdopodobna struktura odliczenia podatku naliczonego według wskaźnika 91%). Literalne brzmienie powołanego przepisu art. 91 ust. 1 i art. 90 ust. 2-6 ustawy o VAT wskazuje na obowiązek ustalania proporcji obrotów w oparciu o ogólną sprzedaż podatnika obejmującą całą prowadzoną działalność. Nie ma natomiast podstaw do wydzielania poszczególnych jednostek organizacyjnych jednego podatnika w celu określania proporcji obrotów dla korekty podatku naliczonego VAT. Nie byłoby zatem podstaw aby odrębnie ustalać wysokość korekty podatku naliczonego dla wydatków w ośrodku prowadzącym usługi rehabilitacyjne oraz odrębnie dla pozostałych wydatków Wnioskodawcy.

Spółka zauważa, że przepisy powołanej Dyrektywy Rady UE, tj. art. 173 ust. 2 nie zostały przez polskiego ustawodawcę wykorzystane w zakresie możliwości wprowadzenia obowiązku ustalania proporcji odliczania podatku naliczonego odrębnie dla każdego sektora (rodzaju) działalności. Pozostaje zatem stosowanie reguły ogólnej, a ta zakłada uwzględnianie całości obrotów podatnika dla określenia proporcji odliczania i korekty podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku. Powyższe oznacza, że dokonując korekty podatku naliczonego VAT za 2012 r. Spółka będzie uprawniona ustalić proporcje istotne dla tej korekty w oparciu o wartość wszystkich obrotów (sprzedaży we wszystkich jednostkach organizacyjnych) opodatkowanych w sumie obrotów opodatkowanych i zwolnionych od VAT osiąganych także we wszystkich jednostkach organizacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem), czy też wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

W art. 90 ust. 1 powołanej ustawy postanowiono natomiast, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do art. 90 ust. 2 cyt. ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl ust. 3 powołanego przepisu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Jak stanowi art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast stosownie do art. 90 ust. 6 cyt. ustawy do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W związku z powyższym w chwili nabycia towaru lub usługi podatek rozliczany jest wstępnie w oparciu o współczynnik obliczony na podstawie obrotów osiągniętych w ubiegłym roku podatkowym lub w oparciu o uzgodnioną z naczelnikiem urzędu skarbowego prognozą, natomiast po zakończeniu roku, w którym dokonywane były zakupy, dokonywana jest korekta rozliczana, w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, jaką uzyskano w roku, w którym te zakupy były dokonywane.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż zarówno proporcja ustalana wstępnie, na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego, jak i proporcja ustalana po zakończeniu roku podatkowego w celu korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Jak wynika z konstrukcji cyt. wyżej przepisów w zakresie odliczenia podatku naliczonego, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Oznacza to, że podatnik winien przyporządkować dany zakup jako związany ze sprzedażą opodatkowaną lub zwolnioną, albo w odpowiednich częściach jako związany ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie w całości lub w części przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

W przypadku mieszanego charakteru prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jednoznaczne przyporządkowanie niektórych zakupów (np. kosztów ogólnych działalności) do poszczególnych rodzajów działalności może być bowiem utrudnione lub wręcz niemożliwe. Tylko w sytuacji, gdy przyporządkowanie to będzie niemożliwe, podatnik dla potrzeb odliczenia podatku w uprawnionej wysokości, zobowiązany będzie obliczyć procentowy stosunek w jakim pozostają ww. kategorie czynności w oparciu o zapisy art. 90 ust. 2 i nast. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku i opisanego w nim zdarzenia przyszłego wynika, że w 2011 r. Wnioskodawca osiągał przychody jedynie z działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże w 2012 r. zamierza uzyskiwać przychody z działalności prowadzonej w ośrodkach wypoczynkowych, a w jednym z nich świadczone będą m.in. zwolnione od podatku usługi rehabilitacyjne. Wnioskodawca wskazał, że nie będzie miał możliwości wyodrębnienia kwot podatku związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz zwolnionymi od podatku w zakresie wydatków związanych z ośrodkiem wczasowo-rehabilitacyjnym oraz tzw. wydatków ogólnozakładowych ponoszonych na rzecz całej działalności.

Mając powyższe na uwadze, jak również powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że o ile faktycznie - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca nie będzie w stanie wyodrębnić kwot podatku związanych z poszczególnymi rodzajami działalności prowadzonymi w ośrodku wczasowo-rehabilitacyjnym i wydatkami ogólnozakładowymi, to dokonując korekty, zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług naliczonego podatku za 2012 r., Wnioskodawca w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością zarówno opodatkowaną, jak i zwolnioną winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W tej sytuacji należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy, że będzie on uprawniony ustalić proporcje istotne dla tej korekty w oparciu udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo.

Jednocześnie jednak zauważyć należy, że w sytuacji gdyby Spółka była jednak w stanie w sposób miarodajny określić, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego przyporządkowaną sprzedaży opodatkowanej przy zakupach związanych z utrzymaniem ośrodka wczasowo-rehabilitacyjnego, mającego generować w 2012 r. sprzedaż zarówno opodatkowaną i zwolnioną, powołane w art. 91 ustawy zasady korekty po zakończeniu 2012 r. nie znajdą zastosowania.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego założenia, w szczególności, że Spółka "nie ma natomiast możliwości wyodrębnić kwot podatku związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz związanych z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT w zakresie wydatków związanych z ośrodkiem wczasowo-rehabilitacyjnymi oraz tzw. wydatków ogólnozakładowych ponoszonych na rzecz całej swojej działalności".

Oceny prawidłowości tych założeń będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Podkreśla się także, iż tutejszy organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy - Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania, w trakcie którego mógłby dokonać stosownej oceny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.