ITPP1/443-1645/11/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 23 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, dokumentowania oraz prawidłowości zastosowania stawki podatku na okoliczność przeniesienia na kontrahenta kosztów zniszczonej zieleni-jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, dokumentowania oraz prawidłowości zastosowania stawki podatku na okoliczność przeniesienia na kontrahenta kosztów zniszczonej zieleni.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność w zakresie obrotu samochodami, usług serwisowych, blacharskich, obrotu częściami samochodowymi. Jest Pan podatnikiem podatku VAT, natomiast w posiadanym przez Pana wpisie do ewidencji brak jest zapisu pozwalającego na handel lub odsprzedaż zieleni. W 2009 r. w ramach "zagospodarowania placu w zieleń" dokonał Pan zakupu drzewek na podstawie faktury VAT ze stawką 3%, według PKWiU 01.12. Podczas naprawy elewacji budynku przez firmę budowlaną, część drzewek uległa uszkodzeniu. W tym samym roku wystawił Pan fakturę VAT ze stawką VAT 22% na ww. firmę budowlaną, jako zwrot części poniesionych kosztów na drzewka, według cen zakupu oraz bez naliczania marży. Na obciążenie kosztami zniszczonej zieleni (towar) firma budowlana wyraziła zgodę i nie stanowiło to formy odszkodowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż opisane w stanie faktycznym obciążenie kosztami zniszczonych drzewek kontrahenta nie polegało na jednoczesnym zobowiązaniu do nabycia przez niego nowych drzewek i bezpośrednim przeniesieniu ich własności na Pana rzecz tytułem rekompensaty za poniesioną szkodę. Obciążenie kosztami wiązało się wyłącznie z zapłatą stosownej kwoty tytułem zwolnienia z obowiązku naprawienia szkody, czemu nie towarzyszyło jednoczesne przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Obciążenie miało wyłącznie charakter pieniężny, tzn., nie domagał się Pan naprawienia szkody przez kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w danym przypadku prawidłowym dokumentem (faktura VAT, czy nota obciążeniowa) zostały przeniesione koszty oraz czy zastosował Pan prawidłową stawkę VAT (3%, czy 22%).

Pana zdaniem, przeniesienia kosztów dokonano prawidłowo - wystawiono fakturę VAT z zastosowaniem stawki VAT 22%.

Według Pana, w przypadku refakturowania wydatków na zakup towarów, według art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, dopuszcza się sytuacje wystawiania tzw. refaktur wtedy, gdy przedmiotem refakturowania są towary, z których nie korzysta podmiot (albo korzysta tylko w części), na który wystawiona jest pierwotna faktura, a odsprzedaży dokonuje się po cenie zakupu, bez marży doliczonej przez odsprzedającego. Podmiot, który dokonuje refakturowania, wystawia na rzecz nabywcy refakturę z uwzględnieniem tej samej stawki podatku VAT (bądź stosuje zwolnienie od podatku), która jest na fakturze pierwotnej wystawionej przez dostawcę, czyli wystawia się fakturę VAT.

Reasumując, stoi Pan na stanowisku, że na zakup zieleni wystawia się fakturę VAT z zastosowaniem stawki w odniesieniu do faktury zakupu. W tym miejscu nadmienia Pan, że przy przeniesieniu całości kosztów na odbiorcę końcowego, wystawia Pan fakturę VAT ze stawką 3%, przy przeniesieniu części kosztów na odbiorcę końcowego uwzględnia Pan możliwość fakturowania zgodnie z obowiązującym PKD (wpis do działalności gospodarczej). Jeżeli nie posiada Pan takich uprawnień, stosuje "preferencyjną stawkę VAT" (22% lub obecnie 23%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 wskazanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dla celów klasyfikacji usług na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowało się, na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach, o czym stanowi art. 7 ust. 8 ustawy.

Ponadto, w myśl art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W tym miejscu zauważyć należy, iż w art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Natomiast w artykule 25 Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2006 r. Nr 347/1 z późn. zm.) uznano, iż świadczenie usług może obejmować między innymi zobowiązanie do zaniechania działania lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że aby powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji mogło być uznane za usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług muszą być spełnione następujące warunki:

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania konkretnej czynności, bądź też tolerowanie danej czynności lub też sytuacji musi być odpłatne;

* muszą istnieć konkretne strony tego zobowiązania, tj. zarówno zobowiązany, jak i beneficjent świadczenia;

* zobowiązanie takie musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego.

W stanie prawnym obowiązującym w 2009 r., na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zauważyć jednakże należy, iż zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 2 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym w 2009 r., dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z kolei, w załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawka podatku w wysokości 7%, w stanie prawnym obowiązującym w 2009 r., pod poz. 2 wskazano "warzywa, specjalne rośliny ogrodnicze; produkty szkółkarskie" sklasyfikowane według PKWiU 01.12.

W objaśnieniach do załącznika w pkt 2 zawarto zapis, iż wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Natomiast w załączniku nr 6, według stanu prawnego obowiązującego w 2009 r., stanowiącym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 3%, pod poz. 2 wskazano "warzywa, specjalne rośliny ogrodnicze; produkty szkółkarskie" sklasyfikowane według PKWiU 01.12.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16 (art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.).

Szczegółowe kwestie dotyczące zasad wystawiania faktur uregulowane były w stanie prawnym obowiązującym w 2009 r. w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że w 2009 r. w ramach zagospodarowania placu dokonał Pan zakupu drzewek na podstawie faktury VAT ze stawką 3%, według PKWiU 01.12. Podczas naprawy elewacji budynku przez firmę budowlaną, część drzewek uległa uszkodzeniu. W tym samym roku wystawił Pan fakturę VAT ze stawką VAT 22% na ww. firmę budowlaną, jako zwrot części poniesionych kosztów na drzewka, według cen zakupu oraz bez naliczania marży. Na obciążenie kosztami zniszczonej zieleni (towar) firma budowlana wyraziła zgodę i nie stanowiło to formy odszkodowania. Obciążenie kosztami zniszczonych drzewek kontrahenta nie polegało na jednoczesnym zobowiązaniu do nabycia przez niego nowych drzewek i bezpośrednim przeniesieniu ich własności na Pana rzecz tytułem rekompensaty za poniesiona szkodę i wiązało się wyłącznie z zapłatą stosownej kwoty tytułem zwolnienia z obowiązku naprawienia szkody, czemu nie towarzyszyło jednoczesne przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Wobec tego, mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że charakter opisanego we wniosku obciążenia kosztami zniszczonych drzewek - w ocenie organu - wyczerpuje znamiona świadczenia usług, o którym mowa w powołanym uprzednio przepisie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazać bowiem należy, że - jak zaznacza Pan w złożonym wniosku - nie domagał się Pan naprawienia szkody, zaś obciążenie tymi kosztami wiązało się wyłącznie z zapłatą stosownej kwoty. Wobec tego, zdaniem organu, w rzeczywistości doszło do odstąpienia od dochodzenia naprawienia szkody w związku z zapłatą kosztów zniszczonych drzewek przez Pana kontrahenta. Taka sytuacja wyczerpuje znamiona czynności tolerowania sytuacji i jako taka podlegała w przedstawionym stanie faktycznym opodatkowaniu, jako usługa, według 22% stawki podatku VAT. W efekcie czynność taką należało odpowiednio udokumentować za pomocą faktury VAT, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy.

A zatem na okoliczność obciążenia kontrahenta kosztami zniszczonych drzewek prawidłowo zastosowano stawkę podatku w wysokości 22%.

Jednocześnie wskazuje się, iż przedmiotem oceny nie było Pana stanowisko wyrażone na tle podanych we wniosku różnych przypadków refakturowania kosztów na kontrahenta, jako że przedmiotem interpretacji, zgodnie z Pana wolą wyrażoną w pytaniu, była kwestia prawidłowości zastosowania w niniejszej sprawie stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.