ITPP1/443-1613/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wniosek dotyczy projektu, realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, w ramach priorytetu: 6. środowisko przyrodnicze działanie: 6.2. ochrona środowiska przed zanieczyszczeniami poddziałanie: 6.2.1. zastosowanie odnawialnych źródeł energii (wartość projektu wynosi 1.388.133,99 zł, zaś kwota dofinansowania ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego wynosi 1099 227,07 zł). Projekt realizowany był w okresie od 31 marca 2010 r. do 15 grudnia 2011 r.

Inwestycja dotyczy modernizacji systemu grzewczego oraz wymiany wewnętrznej instalacji centralnego ogrzewania w szkole w Gminie położonej na terenie województwa.

Na terenie L. znajduje się jedna szkoła podstawowa wraz z oddziałem przedszkolnym. W szkole działają bardzo prężnie kółka zainteresowań, które finansowane są z budżetu gminy: kółko taneczne, muzyczne, recytatorskie, sportowe, ekologiczne, matematyczne, polonistyczne. Wspomniana szkoła jest miejscem realizacji projektu. W chwili obecnej uczy się tam 150 uczniów, będą oni jednocześnie bezpośrednimi użytkownikami projektu po jego zrealizowaniu. W miejscowości L. mieszka 830 osób.

Aktualnie do ogrzewania budynku szkoły w L., na który składają się nowy budynek szkoły oraz stary budynek szkoły służy kotłownia olejowa o mocy ok. 400 kW. Z przeprowadzonej analizy na podstawie zużywanego oleju opałowego za sezon grzewczy wynika, że łączna moc kotłowni jest mocno "przewymiarowana" (o około 100%). Niesie to poważne konsekwencje rzutujące na sprawność kotłowni, która przez większość sezonu grzewczego pracuje z kilkunasto-lub kilkudziesięciu-procentowym ułamkiem mocy znamionowej. Natomiast jak powszechnie wiadomo, najwyższą sprawność uzyskuje się przy pracy znamionowej, która w tym wypadku nigdy nie jest osiągana. Przy modernizacji kotłowni ten parametr należy bezwzględnie poprawić, stosując sumaryczną moc pomp ciepła na poziomie 160 kW. Głównym utrudnieniem - niedogodnością, z którą boryka się właściciel - Gmina Biskupiec są drastycznie rosnące koszty eksploatacyjne, wynikające z gwałtownego wzrostu cen nośnika energii - oleju opałowego, którego cena kształtuje się w okolicach 3 zł za litr. Powoduje to utrudnienia w zarezerwowaniu w budżecie Gminy odpowiednich środków na zakup odpowiedniej ilości oleju do obsługi kotłów.

Zastosowanie pomp ciepła pracujących w układzie biwalencji alternatywnej da znaczącą obniżkę kosztów eksploatacyjnych, na poziomie ponad 134.000 zł w skali roku, a także spowoduje znaczne oszczędności inwestycyjne oraz to, że kotły olejowe, które zostały zakupione przez Gminę będą w dalszym ciągu pracowały, tyle tylko, że w dużo mniejszym zakresie. Gmina zyska to, że obiekt będzie wyposażony w dwa niezależne źródła ciepła, oszczędności z tytułu eksploatacji oraz dalsze wykorzystanie zakupionych wcześniej urządzeń - kotłów olejowych. Zastosowanie odnawialnego źródła energii przyczyni się nie tylko do oszczędności w eksploatacji systemu, ale przede wszystkim obniży emisję zanieczyszczeń do atmosfery do zbędnego minimum, w sprzyjających warunkach - do absolutnego 0.

Kotłownia umiejscowiona jest w budynku szkoły podstawowej w miejscowości L., położonej w Gminie. Kotłownia pracuje na ogrzewanie co, dla tzw. nowego budynku szkoły oraz starego budynku szkoły.

W ramach projektu Gmina planuje zakup:

* pompy ciepła SWP 1600 - pompa ciepła solanka/woda serii profesionell, do ustawienia wewnętrznego ze zintegrowanym regulatorem; moc grzewcza 161,6 kW COP 4,4 przy B0/35,

* płyty COMFORT, LUX-COM,

* zbiornika buforowego 8001, TPS 800,

* czujnika temperatury FSW,

* zestawu przyłączy hydraulicznych IPFK 65/65 do wytłumienia drgań pompy ciepła, składającego się z 4 kompensatorów kołnierzowych DN 65,

oraz wykonanie:

* 3.000 m odwiertów pionowych,

* modernizacji wewnętrznej instalacji c.o. o parametrach 45/40A°C.

Rezultatem wykonania projektu będzie nowoczesny system grzewczy, wykorzystujący energię odnawialną jako źródło pozyskiwanego ciepła.

Ilość energii wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w wyniku realizacji projektów wynosić będzie 423 MWh/rok. Łączna dodatkowa moc zainstalowana w instalacjach opartych o odnawialne źródła energii to 0,16 MW/rok, natomiast dodatkowa moc zainstalowana w instalacjach opartych o odnawialne źródła energii - energia geotermiczna to 0,16 MW/rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku naliczonego od inwestycji opisanej w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego od kosztów poniesionych na realizację inwestycji opisanej powyżej, ponieważ nie jest ona związana ze sprzedażą opodatkowaną, jednocześnie jest ona związana z realizacją zadań nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami prawa, co w związku z brzmieniem artykułu 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług nie daje Gminie możliwości odliczenia podatku naliczonego. Gmina jest bowiem w myśl ww. przepisu podatnikiem podatku VAT wyłącznie w odniesieniu do zawartych umów cywilnoprawnych. Ani Gmina (ani obsługujący ją urząd) nie jest uznawana za podatnika podatku VAT, będąc organem władzy publicznej (oraz urzędem ją obsługującym), wtedy gdy działa w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Należy wskazać, iż tożsame regulacje, obowiązujące do dnia 5 kwietnia 2011 r., uregulowane były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), jak również w obowiązującym od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.).

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy, w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem treść wniosku nie wskazuje, że wydatki związane z przedmiotową inwestycją mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki otrzymane na jego realizację nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanych rozporządzeniach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń