ITPP1/443-1574/14/BK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) uzupełnionym w dniach 4 lutego 2015 r. i 10 marca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymanego dofinansowania na realizację projektu oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymanego dofinansowania na realizację projektu oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi związane z pośrednictwem w sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach drukowanych oraz w mediach elektronicznych. Świadczone usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pod koniec grudnia 2014 r. Spółka otrzyma dotację z Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju na poniesienie wydatków związanych z realizacją zadania pn. "....." określonego w umowie dotacyjnej. Zadnie polega na przygotowaniu i wyemitowaniu tekstów publikacyjnych na łamach tygodników lokalnych, a także na wyprodukowaniu i wyemitowaniu filmików internetowych na stronach internetowych gazet lokalnych. Celem dotacji jest wzrost wiedzy mieszkańców polskiej prowincji na temat możliwości prorozwojowych dla Polski, lokalnych społeczności i indywidualnych odbiorców jakie niosą fundusze europejskie w perspektywie finansowej 2014-2020. Spółka w związku z realizacją projektu poniesie koszty: przygotowania tekstów w tygodnikach lokalnych, produkcji i emisji filmów internetowych, koszty materiałów biurowych, a także koszty osobowe koordynacji projektu, ekspertów, księgowości, asystentów technicznych.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku zadanie polega na publikacji 12 odcinku serialu edukacyjnego w 60 tytułach prasowych oraz 12 filmików na portalach gazet lokalnych, w ślad za publikacjami prasowymi. Dotacja pochodzi z Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna na lata 2007-2013, zatwierdzona Decyzją Komisji Europejskiej.

Kosztorys projektu obejmuje:

* koszty napisania i przygotowania tekstów do publikacji (honorarium scenarzysty, koszty składu, grafiki, przygotowania do druku, honorarium eksperta ds. Funduszy europejskich),

* koszty emisji publikacji równocześnie w 60 tygodnikach lokalnych,

* koszty produkcji i emisji filmików (honorarium aktorów, reżysera, operatora oraz koszty emisji na stronach internetowych",

* koszty osobowe (koordynatora projektu, księgowości, asystentów technicznych ds. kontaktów z redakcjami,

* koszty eksploatacyjne (papier, poczta, toner).

Całkowity okres emisji projektu: 20 grudnia 2014 r. - 31 maja 2015 r.

Spółka nie uzyska przychodu z tytułu realizowanego projektu. Wszelkie niewykorzystane środki finansowe Spółka ma obowiązek zwrócić na rachunek bankowy Ministerstwa. Cała kwota dotacji jest przeznaczona na wskazane powyżej koszty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

* Czy otrzymana dotacja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

* Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek od towarów i usług od zakupionych towarów i usług związanych z realizacją zadania określonego w umowie dotacyjnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie wyrażonym w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 lutego 2015 r., ze względu na to, że otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez podatnika usług, dotacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a ponadto Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu poniesionych wydatków w ramach dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą podstawę opodatkowania stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu. Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi.

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż pozyskane dofinansowanie nie będzie stanowiło dopłaty, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, gdyż nie ma wpływu na cenę świadczonych usług. Tym samym ww. dofinansowanie nie stanowi elementu podstawy opodatkowania w rozumieniu tego przepisu.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wskazano we wniosku towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tego projektu.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.