ITPP1/443-1538/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 23 lutego 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeniesienia własności zabudowanej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie za odpłatną dostawę towarów oraz zwolnienia tych czynności z opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony 23 lutego 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeniesienia własności zabudowanej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie za odpłatną dostawę towarów oraz zwolnienia tych czynności z opodatkowania

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Decyzją Wojewody nr XXX z dnia 14 stycznia 2014 r. nieruchomość - stacja paliw - została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa. Nieruchomość została zajęta w związku z planowaną budową krajowej drogi ekspresowej. Spółka przekazała zabudowaną nieruchomość wraz z urządzeniami na niej posadowionymi w zamian za odszkodowanie. Wywłaszczona nieruchomość obejmowała: działki zabudowane budowlami takimi jak parking, place, drogi, instalacje techniczne, stacja transformatorowa oraz pawilon usługowo-handlowy i wiata nad dystrybutorami paliw, a ponadto urządzenia techniczne stanowiące wyposażenie stacji paliw.

Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw oraz usług gastronomicznych. Grunty, na których zbudowano stacje paliw były gruntami rolnymi i zostały w 1995 r. nabyte na współwłasność w częściach równych przez 2 osoby fizyczne (W. i C.) nieprowadzące działalności gospodarczej. Następnie, po zatwierdzeniu w 1998 r. projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę stacji paliw, na tych gruntach, współwłaściciele realizowali budowę. W grudniu 2000 r. zawarli umowę spółki cywilnej i od 14 grudnia 2000 r. zarejestrowali działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw płynnych. Dokonano również rejestracji spółki cywilnej w zakresie podatku od towarów i usług. W dniu 17 listopada 2001 r. na podstawie opinii rzeczoznawcy o wartości odtworzeniowej elementów stacji paliw wspólnicy wnieśli do spółki składniki majątku i rozpoczęto amortyzację budynków i budowli do celów podatkowych (VAT nie był odliczany).

Ponadto w 2001 r. zakupiono urządzenia, takie jak dystrybutory oraz instalację autogaz. Z tytułu tych zakupów spółka korzystała z odliczenia podatku naliczonego.

Od 2004 r. przekształcono spółkę cywilną w spółkę jawną dokonując stosownego wpisu w KRS. W listopadzie 2010 r. zmarł jeden ze wspólników spółki (WW.) i w jego miejsce do spółki wstąpił jeden ze spadkobierców (syn zmarłego wspólnika). W styczniu 2011 r. nastąpiła kolejna zmiana wspólników, do spółki wstąpił drugi syn zmarłego wspólnika, a następnie ze spółki wystąpił wieloletni wspólnik (S.C.).

W czasie działania spółki były podejmowane działania mające na celu zachowanie sprawności i prawidłowego użytkowania urządzeń, budynku i budowli, jednakże wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej tych obiektów.

W grudniu 2014 r. spółka ma otrzymać odszkodowanie z tytułu wywłaszczonego mienia. W przedstawionej decyzji wartość odszkodowania określono jako wartość netto.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że w momencie budowy nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż wówczas jeszcze nie prowadzono działalności gospodarczej. Ponadto Spółka wskazała, że zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, zbiorniki do autogazu i dystrybutory (dotyczące pyt. nr 3 niniejszego wniosku) zakwalifikowane są jako budowle.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy wywłaszczenie z zabudowanej nieruchomości w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Czy czynność ta podlega opodatkowaniu stawką podstawową, czy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

3. Czy przejęcie innych składników majątku spółki takich jak dystrybutory i instalacja autogaz (zbiorniki do autogazu) w ramach przewłaszczenia korzysta ze zwolnienia w VAT.

Zdanie Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 tej ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jeżeli wykonana jest przez podatnika VAT. Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wobec powyższego, w sytuacji gdy z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu następuje przeniesienie prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie, stanowi to odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Zatem wywłaszczenie nieruchomości spółki, z tytułu czego spółka otrzyma odszkodowanie, będzie podlegało ww. regulacjom.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat - art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z definicją zwartą art. 2 pkt 14 ustawy, należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przedstawionej sytuacji pomimo użytkowania przez spółkę we własnej działalności nieruchomości przez okres powyżej 12 lat, pierwsze zasiedlenie będzie miało z chwilą przekazania w ramach przewłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa. Budynki i budowle używane były przez okres dłuższy niż 5 lat - spełniają definicję towarów używanych. Przy budowie spółka nie korzystała z odliczenia podatku i nie dokonywała nakładów ulepszających w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Wobec powyższego, dostawa zabudowanej nieruchomości tj. gruntu i posadowionych na nim zabudowań, dokonana w ramach przewłaszczenia, będzie dostawą zwolnioną od VAT.

Przy budowie Spółka nie korzystała z odliczenia podatku VAT, ponieważ nie przysługiwało jej takie prawo. Wobec tego, dostawa budynków i budowli dokonana w ramach przewłaszczenia, będzie dostawą zwolnioną od VAT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, zbiorniki do autogazu i dystrybutory zakwalifikowane są jako budowle.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Pierwsze zasiedlenie budowli (zbiorniki do autogazu i dystrybutory) miało miejsce w 2001 r., zatem wywłaszczenie za odszkodowaniem tych budowli korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa). W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Ponadto zaznaczyć należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zatem dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

W tym miejscu wskazać należy, że do czynności podlegającej opodatkowaniu (dostawy) dochodzi po stronie wywłaszczonego właściciela nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, jak również powołane przepisy prawa wskazać należy, że wywłaszczenie na rzecz Skarbu Państwa z mocy prawa prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie stanowi przeniesienie majątku związanego z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a zatem odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że w sprawie mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy w tym miejscu, że - jak już powyżej wskazano - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega jednak samo odszkodowanie, lecz - stanowiące dostawę towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy - przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie, przyjmujące postać odszkodowania.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że przeniesienie prawa własności budynków, budowli lub ich części, o których mowa we wniosku, w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, która podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać, że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku budynków, budowli lub ich części niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi - w myśl art. 43 ust. 11 ustawy - również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy - obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, również sprzedaż gruntu na którym są posadowione korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że dostawa budynków i budowli (dotycząca pytania nr 2), nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia, tym samym nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym, należy rozważyć, czy w stosunku do ww. dostawy budynków i budowli możliwe jest zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Spółka wskazała, że w stosunku do ww. budynków i budowli nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem uznać należy, iż odnośnie dostawy w zamian za odszkodowanie ww. budynków, budowli, przesłanki o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, zostały spełnione, czyli dostawa ta korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Natomiast odnośnie składników majątku wymienionych w pytaniu nr 3, stwierdzić należy, że o ile - jak wskazano we wniosku - są one budowlami w rozumieniu Prawa budowlanego, to dostawa tych budowli (zbiorniki autogaz i dystrybutory) korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż pierwsze zasiedlenie tych budowli miało miejsce w 2001 r., kiedy to Wnioskodawca nabył ww. budowle i z tytułu ich zakupu odliczył podatek VAT (przy założeniu, że nie zaistnieje sytuacja, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy).

Ponadto zbycie gruntu, na którym posadowione są budynki i budowle będzie również zwolnione od podatku od towarów i usług stosownie do powołanego art. 29a ust. 8 ustawy.

Końcowo wskazać należy, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego, tj. przy założeniu, że obiekty znajdujące się na opisanej nieruchomości stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.).

Wskazania wymaga również, że przedmiotem interpretacji były wyłącznie zagadnienia objęte zadanymi pytaniami, co oznacza, że inne kwestie zawarte we wniosku, nie były przedmiotem oceny tut. organu. Ponadto należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.