ITPP1/443-1513/12/MN - Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki wpłaconej przez bank przed wydaniem towaru.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.) uzupełnionym w dniu 4 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki wpłaconej przez bank przed wydaniem towaru - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2012 r. został złożony wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania zaliczki wpłaconej przez bank przed wydaniem towaru.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - czynny podatnik VAT posiada 3 kasy fiskalne, z których pierwsza została "zamontowana" w dniu 24 stycznia 2012 r., a dwie pozostałe w dniu 1 października 2012 r. Większość rejestrowanej sprzedaży na kasach fiskalnych odbywa się w trybie gotówkowym, niemniej jednak z miesiąca na miesiąc coraz więcej klientów (osoby fizyczne) zgłasza chęć kupowania naszych wyrobów (mebli) w formie ratalnej, czyli za pośrednictwem banku. Tego rodzaju sprzedaż wymaga trójstronnego porozumienia, pomiędzy bankiem, klientem i Wnioskodawcą.

W związku z powyższym postawiono następujące pytanie:

Jaki jest moment powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży ratalnej za pośrednictwem kasy fiskalnej, w sytuacji kiedy bank w imieniu klienta dokona wpłaty zaliczki w pełnej lub niepełnej wysokości należności przed wydaniem towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 583 Kodeksu cywilnego sprzedaż ratalna jest umową nazwaną i aby tego rodzaju sprzedaż miała miejsce rzecz powinna zostać wydana kupującemu przed całkowitym zapłaceniem za towar. Zatem brak tego warunku powoduje, że nie będziemy mieli do czynienia ze sprzedażą ratalną. Stąd wydanie towaru wpływa na moment powstania obowiązku podatkowego i wówczas znajduje zastosowanie zasada ogólna art. 19 ust. 1. Nie należy jednak zapominać o art. 19 ust. 4, który jasno precyzuje moment powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, kiedy klient (osoba fizyczna) zażyczy sobie potwierdzenia dokonania zakupu fakturą VAT. Wówczas obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w siódmym dniu od dnia wydania towaru. Ponadto należy również pamiętać o sytuacji, w której klient wpłaci przed wydaniem towaru zaliczkę (niepełną kwotę zobowiązania), wówczas zastosowanie znajdzie art. 19 ust. 11, zgodnie z brzmieniem którego obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania tej zaliczki.

Zgodnie z powyższym, aby sprzedaż ratalna miała miejsce musi nastąpić wydanie wyrobu gotowego klientowi przed otrzymaniem całości należności. Niemniej jednak może pojawić się sytuacja, w której bank w imieniu klienta dokona pełnej płatności zanim dojdzie do wydania towaru klientowi. Wówczas powstanie obowiązku podatkowego będzie miało miejsce w momencie otrzymania pełnej kwoty od banku. Jedyną konsekwencją będzie to, że tego rodzaju transakcji nie będzie można w oparciu o art. 583 Kodeksu cywilnego nazwać sprzedażą ratalną pomimo, że umowa zawarta pomiędzy bankiem, Wnioskodawcą i klientem będzie precyzować zasady sprzedaży ratalnej.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że tego rodzaju zdarzenia będą powodować powstanie obowiązku podatkowego już na etapie otrzymania od banku zarówno zaliczki w pełnej lub niepełnej kwocie należności, natomiast samo wydanie towaru będzie miało charakter wtórny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady powstania obowiązku podatkowego zostały uregulowane w art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jest to tzw. ogólny moment powstania obowiązku podatkowego. Szczególne przypadki zostały uregulowane w ust. 2-21 tego artykułu.

I tak zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Wskazać należy również na zapis art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy oraz osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem zapytania, za słuszne należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku otrzymania zaliczki (części lub całości należności) przed wydaniem towaru, obowiązek podatkowy (w odniesieniu do wartości otrzymanej zaliczki) powstaje z chwilą otrzymania tej zaliczki. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż wpłaty zaliczki dokonuje bank.

Jeżeli otrzymana przed wydaniem towaru zaliczka będzie obejmowała całą należną kwotę, moment wydania towaru nie będzie wiązał się z powstaniem obowiązku podatkowego.

Jeżeli natomiast Wnioskodawca przed wydaniem towaru otrzyma zaliczkę stanowiącą część należności, wydanie towaru będzie rodziło obowiązek podatkowy na zasadach określonych w art. 19 ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnienia objętego pytaniem, tj. momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania zaliczki wpłaconej przez bank przed wydaniem towaru, natomiast nie rozstrzyga merytorycznie pozostałych kwestii zawartych w opisie sprawy, w tym w szczególności nie oceniono rozważań zawartych we własnym stanowisku dotyczących uznania opisanych transakcji za sprzedaż ratalną w rozumieniu Kodeksu cywilnego, bowiem kwestia ta wykracza poza zakres unormowany w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.