ITPP1/443-150/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 12 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych należności - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych należności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu wrześniu 2007 r. Spółka zakupiła od pierwotnego wierzyciela wierzytelność wartą 1.027.989,58 zł plus odsetki. Zapłaciła za nią kwotę 613.020,01 zł. Zarówno sprzedawca, jak i nabywca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Jednostki nie są powiązane kapitałowo, ani osobowo. Nabywca profesjonalnie zajmuje się obrotem wierzytelnościami. Nabywając przedmiotową wierzytelność Spółka zapłaciła podatek od czynności cywilno-prawnych w wysokości 1% kwoty, za którą nabyła wierzytelność.

Po nabyciu wierzytelności kupujący, we własnym imieniu i na własny rachunek, dalej dokonuje czynności zaspokojenia należności.

W okresie od września do grudnia 2007 r. na konto Spółki wpłynęła, w 7 ratach, kwota 50.396,22 zł. Spółka nie wykazała tej kwoty jako przychodu w deklaracjach VAT.

Pismem z dnia 28 lutego 2008 r. uzupełniono stan faktyczny o następujące informacje. Otrzymana kwota nie jest zapłatą za usługi, tylko uregulowaniem długu pierwotnego wierzyciela. Nie dochodzi tu do zawarcia innej umowy, tylko wykonania istniejącego już zobowiązania, które podlegało wcześniej podatkowi od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo przyjmując, że należności, które wpłynęły na jej konto nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług teraz, ani gdy przekroczą kwotę, za którą je kupiono.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie z dnia 28 lutego 2008 r., otrzymana kwota nie jest zapłatą za usługi, tylko uregulowaniem długu pierwotnego wierzyciela. Nie dochodzi tu do zawarcia innej umowy, tylko wykonania istniejącego już zobowiązania, które podlegało wcześniej podatkowi od towarów i usług. Nabywając wierzytelność Spółka weszła we wszystkie prawa pierwotnego wierzyciela. W związku z powyższym otrzymywane należności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

;

,

.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż po zakupie wierzytelności od ich pierwotnego właściciela Spółka dokonuje czynności zaspokojenia należności, w wyniku czego - w okresie od września do grudnia 2007 r. - wpłynęła na konto Spółki, w 7 ratach, kwota w wysokości 50.396,22 zł.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego, w konfrontacji z powołanymi przepisami, prowadzi do wniosku, iż otrzymywana przez Spółkę część należności nie jest należnością (jej częścią) za świadczenie usługi na rzecz dłużnika, wobec czego nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienia się jednocześnie, iż w niniejszej interpretacji odniesiono się jedynie do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska do zadanego pytania, nie odniesiono się natomiast do prawidłowości opodatkowania opisanej w stanie faktycznym transakcji zakupu wierzytelności.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.