ITPP1/443-1497/12/KM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1497/12/KM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) uzupełnionym w dniach 4 i 7 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu uczestnictwa w realizowanym projekcie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniach 4 i 7 marca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu uczestnictwa w realizowanym projekcie.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W bieżącym roku złożył wniosek na realizację inwestycji, polegającej na wykonaniu na rzecz osób fizycznych instalacji solarnych do podgrzania wody. Inwestycja będzie polegała na zakupie i montażu kolektorów słonecznych w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkalnym (budynki istniejące, jak i nowowybudowane o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2). Nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji udokumentowane będzie za pomocą faktur VAT wystawionych dla Wnioskodawcy.

Inwestycja będzie realizowana z dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych, natomiast 15% wartości zamontowania kolektorów słonecznych poniesie Gmina jako wkład własny. Poszczególni mieszkańcy będą korzystać z zamontowanych na ich budynkach kolektorów słonecznych na podstawie umowy użyczenia zawartej między Gminą, a osobą fizyczną.

Kolektory słoneczne będą zainstalowane na dachu poszczególnych budynków i poprzez system mocowania będą z tym budynkiem związane. Majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanej. Właścicielem instalacji solarnych w okresie trwania projektu (5 lat) będzie Gmina. Gmina zleci wykonywanie usługi polegającej na instalacji solarnej podmiotowi zewnętrznemu zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.)

Ponadto Gmina zamierza przekazać mienie na rzecz mieszkańców, dla których instalowane będą kolektory słoneczne, po zakończeniu okresu trwałości projektu, tj. po min. 5 latach. Przekazanie nastąpi na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

Przed złożeniem wniosku o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej mieszkańcy dokonują dobrowolnych wpłat na rzecz Gminy, które będą przeznaczone na dofinansowanie inwestycji montowania kolektorów słonecznych. Przedmiotowe wpłaty są księgowane na koncie depozytowym Urzędu Miejskiego. Dobrowolne wpłaty mieszkańców będą przeznaczone na zmniejszenie kosztów realizowanej inwestycji, tj. dokumentacji projektowej, nadzoru inwestorskiego, robót budowlanych.

W złożonych uzupełnieniach do wniosku wskazano, iż projektem dotyczącym realizacji inwestycji, polegającej na wykonaniu na rzecz osób fizycznych instalacji solarnych do podgrzania wody w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkalnym (budynki istniejące, jak i nowowybudowane o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2) zostali objęci tylko ci mieszkańcy, którzy dokonali wpłaty na jej poczet. Każdy z mieszkańców zainteresowanych udziałem w ww. inwestycji składał w tut. urzędzie "Deklarację uczestnictwa w projekcie Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa V. Rozwój infrastruktury ochrony środowiska Działanie 5.2 Rozwój lokalnej infrastruktury ochrony środowiska (...)". W przedmiotowej deklaracji mieszkaniec wyrażał m.in. wolę uczestnictwa w projekcie oraz wolę finansowego wsparcia Wnioskodawcy na rzecz realizacji ww. projektu. Jednocześnie uczestnik projektu deklarował, że w przypadku zerwania przez niego umowy z gminą, po opracowaniu dokumentacji instalacji solarnej, zwróci koszty poniesione przez gminę na realizację projektu na jego nieruchomości. Ponadto z mieszkańcem uczestniczącym w projekcie zawierana była również umowa, na podstawie której użyczał on części swojej nieruchomości w celu realizacji inwestycji. Brak takiej zgody uniemożliwiał ujęcie w projekcie, a co dalej idzie - zakładanie kolektorów słonecznych na jego posesji. Przedmiotowa zgoda była niezbędna z uwagi na okoliczności dotyczące naruszenia prawa własności poprzez wejście na cudzy teren. Z własnej inicjatywy, bez zgody właściciela, gmina nie mogłaby realizować powyższej inwestycji. Reasumując z przedmiotowej umowy wynikało m.in., że w związku z planowanym złożeniem przez Gminę wniosku o dofinansowanie ww. projektu, właściciel nieruchomości użycza Gminie część działki od momentu otrzymania dofinansowania Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, zaś warunkiem montażu i instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych jest otrzymanie środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Ponadto z ww. umowy wynikało, że przekazanie instalacji kolektorów słonecznych na rzecz mieszkańca nastąpi w formie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Zastosowanie powyższych procedur stanowiło gwarancję, że w momencie składania wniosku nie ulegnie zmniejszeniu liczba chętnych, gdyż w przeciwnym wypadku mogłoby to prowadzić do niepodpisania umowy lub w późniejszym etapie do jej rozwiązania. Tym samym dokonane wpłaty wraz z ww. dokumentacją stanowiły gwarancję co do liczby uczestników projektu, zaś wpłacone środki finansowe zostały zgromadzone na odrębnym rachunku depozytowym.

Przez "dobrowolność wpłat" należy rozumieć pozostawienie do swobodnej decyzji poszczególnych mieszkańców, czy zezwolą na wejście na swoją posesję w celu realizacji przedmiotowej inwestycji, czy chcą skorzystać z uczestnictwa w tym projekcie, albowiem złożenie ww. deklaracji, dokonanie wpłaty oraz podpisanie przedmiotowej umowy stanowiło gwarancję, że kolektory słoneczne zostaną zainstalowane w danym obiekcie, po tym jak gmina otrzyma dofinansowanie. Taką inwestycją nie byliby objęci mieszkańcy, którzy nie spełniliby ww. uwarunkowań w zakresie złożenia deklaracji, dokonania wpłaty i podpisania przedmiotowej umowy, wiążącej się z wyrażeniem zgody na wejście na teren posesji.

Końcowo Wnioskodawca wskazał, iż w obecnym stanie faktycznym i prawnym jest wiadome, że gmina nie otrzyma dofinansowania Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

W związku z powyższym zadano następujące pytania sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Czy wpłaty mieszkańców dokonywane po złożeniu "Deklaracji uczestnictwa w projekcie Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa V. Rozwój infrastruktury ochrony środowiska Działanie 5.2 Rozwój lokalnej infrastruktury ochrony środowiska (...)" podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czy wpłaty mieszkańców dokonywane po złożeniu "Deklaracji uczestnictwa w projekcie Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa V. Rozwój infrastruktury ochrony środowiska Działanie 5.2 Rozwój lokalnej infrastruktury ochrony środowiska (...)" należy potraktować jako wpłatę zaliczki podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawartym w uzupełnieniu do wniosku, wpłaty dokonywane przez mieszkańców Gminy po złożeniu "Deklaracji uczestnictwa w projekcie Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa V. Rozwój infrastruktury ochrony środowiska Działanie 5.2 Rozwój lokalnej infrastruktury ochrony środowiska (...)" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiąc rodzaj zabezpieczenia uczestnictwa w projekcie.

W świetle powyższych okoliczności faktycznych i prawnych wpłaty dokonywane przez mieszkańców Gminy po złożeniu "Deklaracji uczestnictwa w projekcie Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa V. Rozwój infrastruktury ochrony środowiska Działanie 5.2 Rozwój lokalnej infrastruktury ochrony środowiska (...)" stanowią rodzaj zabezpieczenia uczestnictwa w projekcie i nie są pobierane jako zaliczki, które ustawodawca zdefiniował w art. 29 ust. 2 ustawy o podatku VAT.

We wniosku ponadto wskazano, iż przedmiotowe wpłaty związane z realizacją inwestycji mają charakter zwrotu części kosztów realizowanej inwestycji służącej zaspokajaniu zbiorowych potrzeb i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Naliczenie i odprowadzenie podatku VAT od wpłat partycypujących w kosztach przedmiotowej inwestycji jest - w ocenie Wnioskodawcy - niezasadne. Realizowana inwestycja, polegająca na wykonywaniu instalacji solarnych należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Wynika to z tego, że zgodnie z postanowieniami Konstytucji RP, ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych. Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniem, szczególnie przed wysoką emisją dwutlenku węgla, stanowi jeden z podstawowych kierunków polityki ekologicznej Państwa oraz jedno z podstawowych zadań jednostki samorządu terytorialnego. Dążąc do poprawy jakości powietrza, zmniejszenia wykorzystania nieodnawialnych źródeł energii, dywersyfikacji źródeł energii, poprawy jakości życia mieszkańców, Wnioskodawca postanowił rozpowszechnić na swoim terenie źródła energii odnawialnej, w tym niekonwencjonalne źródła energii w postaci instalacji solarów. Kolektory słoneczne będą zainstalowane na dachach budynków i poprzez system mocowania będą z tymi budynkami związane. Majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji nie będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanej. Właścicielem instalacji solarnych w okresie trwania projektu (5 lat) pozostanie Gmina.

"Dobrowolne" wpłaty mieszkańców dokonane przed sporządzeniem wniosku o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej stanowią rodzaj zabezpieczenia uczestnictwa w przedmiotowym projekcie i zostaną przeznaczone na zmniejszenie kosztów realizowanej inwestycji, tj. dokumentacji projektowej, nadzoru inwestorskiego, robót budowlanych. Zdaniem Wnioskodawcy wykonanie instalacji solarnych nie może być uznane za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku VAT, gdyż w związku z wpłatą mieszkaniec Gminy nie nabywa własności instalacji. Nie jest również odpłatnością za świadczone usługi w rozumieniu art. 8 ww. ustawy. Wobec powyższego wnoszone przez mieszkańców na rzecz Gminy wpłaty nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie są to bowiem czynności, o których mowa w art. 5 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W świetle powyższego, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych), co w tej sprawie nie ma miejsca.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 1, w pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W przedmiotowej sprawie czynnością, jakiej Wnioskodawca zamierza dokonać na rzecz mieszkańca, biorącego udział w projekcie będzie wykonanie usługi, na poczet wykonania której pobierana jest określona wpłata, zgodnie z podpisaną przez mieszkańca deklaracją.

Gmina zlecając wykonanie usługi polegającej na instalacji solarnej podmiotowi zewnętrznemu i podpisując umowy (użyczenia części nieruchomości w celu realizacji inwestycji) z mieszkańcami, którzy jednocześnie złożyli stosowne deklaracje o woli uczestnictwa w projekcie i wsparcia finansowego Wnioskodawcy, wchodzi w rolę podmiotu świadczącego wykonywaną usługę. Kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie jest ustalenie, czy wpłaty dokonane przez mieszkańców za wykonanie montażu kolektora słonecznego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, iż aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż określone wpłaty dokonują wyłącznie te osoby fizyczne, na których budynkach zostaną zamontowane przedmiotowe kolektory, i które będą korzystały z zestawów kolektorów słonecznych.

Powyższe wskazuje, iż pomiędzy stronami umów istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym.

W tym kontekście też wpłaty, które dokonywane są przez mieszkańców jako konieczny i niezbędny warunek uczestnictwa w projekcie pozostają w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usług realizowanym na rzecz tych właśnie mieszkańców. Nie można uznać, że wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne (mieszkańców) deklarujące uczestnictwo w projekcie pozostają "w oderwaniu" od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę - zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności.

Zatem we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które ma zostać w przyszłości wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, iż z opisu sprawy nie wynika, aby świadczenie, polegające na zamontowaniu indywidualnych zestawów kolektorów słonecznych miało być także wykonane na rzecz osób, które nie zawrą ww. umów i nie uiszczą określonej wpłaty. Jak wskazano bowiem w uzupełnieniu do wniosku, taką inwestycją nie byliby objęci mieszkańcy, którzy nie spełniliby ww. uwarunkowań w zakresie złożenia deklaracji, dokonania wpłaty i podpisania przedmiotowej umowy, wiążącej się z wyrażeniem zgody na wejście na teren posesji.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje, że będące warunkiem przystąpienia do projektu i rozpoczęcia prac montażowych kwoty, uiszczane przez mieszkańców na poczet wykonania przez Wnioskodawcę ww. usług stanowią zaliczki, w związku z otrzymaniem których powstaje obowiązek podatkowy.

W świetle powyższego uznać należy, iż świadczenia, do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca w ramach zamierzonej inwestycji (nawet mimo braku faktycznego jej zrealizowania) stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl