ITPP1/443-1490a/11/MN - VAT w zakresie zwolnienia świadczonych usług pośrednictwa finansowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia świadczonych usług pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia świadczonych usług pośrednictwa finansowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży usług finansowych (multi-agencja kredytowa).

Prowadzona działalność w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży kredytów polega na zawarciu z innymi podmiotami świadczącymi usługi finansowe (banki) oraz dużymi pośrednikami nabywającymi usługi finansowe od instytucji finansowych umów, na podstawie których Wnioskodawca zobowiązuje się do:

* informowania klientów zainteresowanych kredytem z banku o warunkach oferowanego kredytu oraz wszelkich informacji związanych z kredytem,

* sporządzania wniosku kredytowego dla klienta i zebranie wszelkich wymaganych dokumentów niezbędnych do udzielenia kredytu przez bank,

* potwierdzenia autentyczności wymaganych przez bank dokumentów, składanych przez klienta,

* przekazania dokumentów do instytucji finansowej.

Po otrzymaniu wymaganych dokumentów bank bada zdolność kredytową klienta i podejmuje decyzje kredytową, według własnego uznania.

Bank informuje Wnioskodawcę każdorazowo o swojej decyzji, który to w dalszej kolejności przekazuje decyzję Banku klientowi.

Z tytułu sprzedaży usług finansowych Wnioskodawca otrzymuje od instytucji finansowych lub dużych pośredników wynagrodzenie prowizyjne, uzależnione od ilości i wielkości oraz rodzaju sprzedanych usług finansowych. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności faktyczne nie obejmują usług wskazanych w art. 43 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli:

* czynności ściągania długów, w tym factoringu,

* usługi doradztwa,

* usługi w zakresie leasingu.

Opisane wyżej czynności są usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytu rozumiane jako świadczenie usług przez podmiot, który nie jest żadną ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego, a celem pośrednictwa jest uczynienie wszystkiego co możliwe, aby strony zawarły umowę.

Wykonywane czynności faktyczne w ramach zawartej umowy są wyłącznie usługami specyficznymi dla usług w zakresie usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy świadczenie usług pośrednictwa finansowego, opisane powyżej, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, wskazanego w " art. 42 ust. 1 pkt 38 ptu".

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi świadczone na rzecz banku lub dużego pośrednika mieszczą się w definicji usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów, w związku z tym ma prawo do stosowania zwolnienia przy wystawianiu faktur za należną od banku prowizję.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wynika iż zwolnieniem objęte są usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Pogląd taki potwierdza również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), gdzie Trybunał stwierdził, iż "zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem". Konkludując Wnioskodawca stwierdza, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa" Wnioskodawca powołuje orzeczenie TSUE sygn. C-453/05, w którym stwierdzono, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową". W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie świadczone usługi pośrednictwa finansowego powinny korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 5a tej ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 powołanej ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży kredytów. Usługi te polegają na zawarciu z innymi podmiotami świadczącymi usługi finansowe (banki) oraz dużymi pośrednikami nabywającymi usługi finansowe od instytucji finansowych, umów na podstawie których Wnioskodawca zobowiązuje się do:

* informowania klientów zainteresowanych kredytem z banku o warunkach oferowanego kredytu oraz wszelkich informacji związanych z kredytem,

* sporządzania wniosku kredytowego dla klienta i zebranie wszelkich wymaganych dokumentów niezbędnych do udzielenia kredytu przez bank,

* potwierdzenia autentyczności wymaganych przez bank dokumentów, składanych przez klienta,

* przekazania dokumentów do instytucji finansowej.

Po otrzymaniu wymaganych dokumentów bank bada zdolność kredytową klienta i podejmuje decyzje kredytową, według własnego uznania.

Bank informuje Wnioskodawcę każdorazowo o swojej decyzji, który to w dalszej kolejności przekazuje decyzję Banku klientowi.

Z tytułu sprzedaży usług finansowych Wnioskodawca otrzymuje od instytucji finansowych lub dużych pośredników wynagrodzenie prowizyjne uzależnione od ilości i wielkości oraz rodzaju sprzedanych usług finansowych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przepisu tego wynika, iż zwalnia się od podatku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca wykonuje czynności pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych, bowiem wykonywanie różnego rodzaju czynności faktycznych, zmierzające do zawarcia umowy między bankiem a klientem banku, w tym informuje klientów zainteresowanych kredytem z banku o warunkach oferowanego kredytu oraz udziela wszelkich informacji związanych z kredytem, sporządza wnioski kredytowe dla klientów i zebra wszelkie wymagane dokumenty niezbędne do udzielenia kredytu przez bank, potwierdza autentyczność wymaganych przez bank dokumentów, składanych przez klienta oraz przekazuje dokumenty do instytucji finansowej. Czynności te stanowią usługę, która w sposób nierozerwalny wiąże się z usługą główną świadczoną przez bank lub "dużego pośrednika". Mają one na celu zawarcie konkretnej umowy kredytowej pomiędzy klientem a bankiem lub pośrednikiem. Z tego też względu, czynności opisane powyżej są niezbędne, w celu doprowadzenia do zawarcia przez klienta odpowiednich umów z bankiem lub pośrednikiem.

Wskazać ponadto należy, iż w przedmiotowej sprawie przepis art. 43 ust. 15 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania, bowiem jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, nie wykonuje żadnych usług wymienionych w tym przepisie.

Konkludując, biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z treści złożonego wniosku - Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży kredytów, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.