ITPP1/443-149/10-S/BJ - Odliczenie podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-149/10-S/BJ Odliczenie podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 września 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 724/10 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2010 r. (data wpływu 12 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka powstała w 2007 r., natomiast w dniu 31 stycznia 2008 r. nadzwyczajne zgromadzenie wspólników Spółki, podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, które miało zostać pokryte wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 1 ustawy kodeksu cywilnego. W następstwie tych czynności, Spółka w zamian za wydane udziały nabyła przedsiębiorstwo, do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Spółka poniosła wydatki na usługi doradcze, tj. m.in. usługi audytorskie, mające na celu wycenę przedsiębiorstwa, które miało zostać wniesione do spółki, w tym znaku towarowego, usługi prawne dotyczące obsługi procesu podwyższenia kapitału zakładowego i przejęcia przedsiębiorstwa, usługi notarialne oraz inne usługi z tym związane.

Wniesione przedsiębiorstwo w zamian za wydanie udziałów wykorzystano do prowadzenia działalności opodatkowanej. Prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza była i jest w pełnym zakresie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Spółka nie była zobowiązana do dokonywania korekt tego podatku w oparciu o strukturę sprzedaży.

Spółka nie obniżyła swojego podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia powyższych usług. Jednocześnie Spółka chciałaby wskazać, iż powyższe wydatki w kwocie brutto, zostały uznane w Spółce za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano pytanie.

Czy Spółce, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do 30 listopada 2008 r. - w szczególności art. 86 ust. 1 tej ustawy - przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług doradczych związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Zdaniem Spółki, zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art, 120 ust. 17 i 19 oraz art, 124.

Wskazane w stanie faktycznym usługi zostały nabyte przez Spółkę w celu pozyskania środków materialnych i niematerialnych do prowadzenia działalności gospodarczej, która to działalność była i jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Zachodzi więc związek nabytych usług z działalnością opodatkowaną Spółki. Spółka uważa, iż choć związek ten ma charakter pośredni, (bowiem nabyte usługi należy kwalifikować do kosztów ogólnej działalności Spółki), to spełniony został warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem przepis ten odnosi się do towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną i nie ogranicza prawa do odliczenia podatku naliczonego jedynie do towarów bądź usług mających bezpośredni związek z tą działalnością. Zdaniem Spółki argument przeciwny prowadziłby do pozbawienia podatników prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wszelkich wydatków traktowanych jako wydatki pośrednie np. na działalność ogólną (koszty mediów, koszty administracyjne, usługi doradcze związane z prowadzoną działalnością itp.). Konieczne wg Spółki jest również podkreślenie, iż co prawda czynność wniesienia przedsiębiorstwa (jak to miało miejsce w stanie faktycznym), nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, niemniej jednak, to wyłączenie z opodatkowania podatkiem odnosi się do strony wnoszącej aport, nie zaś do Spółki. Usługi nabyte przez Spółkę mają związek z wykorzystaniem przedsiębiorstwa wniesionego do niej aportem w zamian za jej udziały, do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Zdaniem Spółki należy zwrócić uwagę na obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r. art. 88 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, który stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem w przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. W ocenie Spółki przepis ten nie pozbawia ją prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego tych wydatków, bowiem winien on być interpretowany łącznie z art. 86 ust. 1 ustawy. Ponadto, przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy wykracza poza dopuszczalne ograniczenia wynikające z przepisów prawa wspólnotowego przy uwzględnieniu wykładni tego prawa dokonanej przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy.

Spółka uważa również, iż wykroczenie poza dopuszczalne ograniczenia wynikające z prawa wspólnotowego polega na niewłaściwej implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego i na potwierdzenie zasady oceny prawidłowości zachowanych wyłączeń Spółka przywołuje orzeczenie ETS C-305/97 Royscot Leasing.

Ponadto Spółka na potwierdzenie zajętego przez siebie stanowiska przywołuje szereg wyroków zarówno ETS: C-408/98L8, 268/83, C-37/95, C-465/03, jak i sądów krajowych o sygn. akt: III SA/Wa 487/08, I SA/Bd 403/09, I SA/Bd 258/09, I FSK 187/07.

W interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. znak ITPP1/443-149/10/BJ oceniono stanowisko Spółki jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Wyrokiem z dnia 28 września 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 724/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. W wyroku tym Sąd wskazał, iż w przedstawionym stanie faktycznym, zastosowanie przez organy podatkowe art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest niezgodne z prawem, albowiem treść powołanego artykułu narusza zasady i normy prawa wspólnotowego zawarte zarówno w VI Dyrektywie Rady (art. 17), jak i w art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE. Sąd zwrócił uwagę, że przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy został z dniem 1 stycznia 2008 r. uchylony.

Sąd podkreślił, iż prawo do odliczeń podatku naliczonego od podatku należnego zostało zagwarantowane przepisem art. 86 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego istotne znaczenie ma związek tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Żadne inne ograniczenia nie powinny być brane pod uwagę. Ponadto Sąd zwrócił uwagę, na jednolitą linię orzeczniczą w tym zakresie, z której jasno wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego typu usługami - usługami doradczymi w zakresie prawnym i finansowym - istnieje ze względu na związek tych czynności z działalnością opodatkowaną podatnika.

W dniu 17 grudnia 2010 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 28 września 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 724/10 uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - uwzględniając rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 września 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 724/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl