ITPP1/443-1480/12/AJ - Brak obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży bonów towarowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 5 grudnia 2012 r.), uzupełniony w dniu 27 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży Kodów (bonów towarowych) - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży Kodów (bonów towarowych).

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się sprzedażą wysyłkową gier planszowych realizowaną za pomocą strony internetowej oraz sprzedażą detaliczną gier planszowych w sklepie fizycznym (dalej: "Sklep") znajdującym się w obrębie siedziby firmy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka ma zamiar rozpocząć sprzedaż Kodów Prezentowych (dalej: "Kod"), za pomocą których możliwe jest opłacenie w całości lub częściowo zakupów dokonywanych na stronie internetowej Spółki lub w prowadzonym przez nią Sklepie. Kody stanowią rodzaj bonu towarowego w postaci ciągu znaków, które są przekazywane nabywcy po uprzednim wpłaceniu przez niego środków pieniężnych za pośrednictwem strony www lub w Sklepie, w kwocie odpowiadającej wartości nominalnej Kodu (50 zł, 100 zł lub 200 zł). Kod zakupiony i opłacony za pomocą strony internetowej jest widoczny w Panelu klienta nabywcy dostępnym po załogowaniu się na konto Nabywcy na stronie www.rebel.pl. i może zostać przez niego wydrukowany. Kod zakupiony i opłacony w Sklepie przekazuje się nabywcy w formie wydruku zawierającego unikalny kod kreskowy, kod numeryczny, datę ważności i skrót zasad wykorzystania Kodu. Kod jest aktywny w ciągu 12 miesięcy od momentu jego aktywacji i po przekroczeniu terminu ważności nie może zostać użyty. Nabywca nie ma prawa wymienić Kodu na środki pieniężne w żadnej formie oraz zwrócić go Spółce. Podczas realizacji Kodu Klientowi nie przysługuje prawo otrzymania reszty, gdy wartość kupowanego towaru jest niższa niż aktualna wartość nominalna kodu, natomiast w przypadku gdy wartość zakupionego towaru jest wyższa niż wartość nominalna Kodu, Klient zobowiązany jest do zapłaty różnicy w cenie. Klient może użyć danego Kodu tylko raz, jednakże dysponuje prawem opłacenia jednego zamówienia kilkoma posiadanymi Kodami. Kody wystawiane są na okaziciela.

W momencie sprzedaży Kodu w sklepie fizycznym wystawiany jest dokument k.p., potwierdzający sprzedaż Kodu, jego wartość nominalną oraz wpływ zapłaty za niego. Na żądanie nabywcy Spółka wystawia notę obciążeniową poświadczającą dokonany przez niego zakup Kodu. W przypadku sprzedaży Kodu za pośrednictwem strony internetowej potwierdzeniem dokonanej transakcji jest wpływ środków pieniężnych za zakupiony Kod na konto bankowe Spółki. Klient wykorzystujący Kod do opłacenia zamówienia otrzymuje paragon lub fakturę sprzedaży obejmujące wartość całego zamówienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne przekazanie nabywcy - klientowi firmy - Kodu prezentowego upoważniającego do bezgotówkowego zakupu towarów na stronie internetowej oraz w Sklepie Spółki będzie powodowało powstanie obowiązku podatkowego w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka stoi na stanowisku, iż odpłatne przekazanie Nabywcom Kodów Prezentowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Powyższe stanowisko Spółka uzasadnia niemożliwością zastosowania w przypadku Kodów Prezentowych pojęcia towarów przedstawionego przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. według, którego przez "towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii". Zgodnie z powyższą definicją Kody prezentowe nie zaliczają się do towarów, lecz powinny być postrzegane jako narzędzie, które, zastępując środki pieniężne, umożliwia otrzymanie w określonym czasie pewnej liczby towarów. Nie jest również w tym przypadku możliwe zastosowanie art. 5a, który określa iż "towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne." W związku z tym, odpłatne przekazanie bonów nie stanowi dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, czyli "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel", która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż zgodnie z przytoczoną literą prawa, klient otrzymuje prawo do rozporządzania towarami dopiero w momencie wykorzystania Kodu prezentowego.

Nie zostanie w tym przypadku również spełniona definicja odpłatnego świadczenia usług, którą ustawodawca zawarł w art. 8 ust. 1 ustawy, według której "przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w decyzjach:

* z dnia 17 kwietnia 2009 r., znak IPPP1-443-87/09-5/BS,

* z dnia 12 lutego 2010 r., znak IPPP2/4-43-19/10-2/RR,

* z dnia 22 grudnia 2010 r., znak IPPP2/443-735/10-4/KG

Odpłatne przekazanie kodów nie będzie także oznaczało otrzymania zaliczki w rozumieniu ustawy, gdyż w chwili wydania kodu i zarejestrowania zapłaty za niego, Spółka nie będzie w stanie określić ani rodzaju towaru ani wartości transakcji, które zostaną zrealizowane za pomocą kodów. W związku z tym, nie będą miały zastosowania przepisy zawarte w art. 19 ust. 11 dotyczące powstania obowiązku podatkowego w momencie otrzymania części należności (w tym przedpłat i zaliczek) oraz w art. 29 ust. 2, definiującym jako obrót podlegający opodatkowaniu otrzymane zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty. Jak wskazuje Spółka, podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 4 stycznia 2011 r. znak ITPP1/443-1046/10/RS stwierdzając, iż: "opodatkowanie wpłat otrzymanych przed dostawą towarów może nastąpić jedynie w przypadku, gdy Spółka będzie w stanie powiązać (przyporządkować) dokonaną wpłatę z konkretnym zamówieniem (konkretną dostawą), czyli skonkretyzowanym towarem."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług określony został przez ustawodawcę m.in. w art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, według art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 2 ww. ustawy jeżeli podatnik wysyła towar nabywcy lub wskazanej przez niego osobie trzeciej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru jednej z tych osób.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzący sprzedaż wysyłkową gier planszowych realizowaną za pomocą strony internetowej oraz sprzedażą detaliczną gier planszowych w sklepie zamierza rozpocząć sprzedaż Kodów Prezentowych, za pomocą których możliwe jest opłacenie w całości lub częściowo zakupów dokonywanych na stronie internetowej Spółki lub w prowadzonym przez nią Sklepie. Kody (bony towarowe) stanowią rodzaj bonu towarowego w postaci ciągu znaków. Będą przekazywane nabywcy po uprzednim wpłaceniu przez niego środków pieniężnych w kwocie odpowiadającej wartości nominalnej Kodu. Kod (bon towarowy) będzie aktywny w ciągu 12 miesięcy od momentu jego aktywacji i po przekroczeniu terminu ważności nie będzie mógł zostać użyty. Nabywca nie będzie miał prawa wymienić Kodu na środki pieniężne w żadnej formie oraz zwrócić go Spółce. Podczas realizacji Kodu (bonu towarowego) Klientowi nie będzie przysługiwało prawo otrzymania reszty, gdy wartość nabywanego towaru będzie niższa niż aktualna wartość nominalna Kodu, natomiast w przypadku gdy wartość zakupionego towaru będzie wyższa niż wartość nominalna Kodu, klient zobowiązany będzie do zapłaty różnicy w cenie. Klient będzie mógł użyć danego Kodu (bonu towarowego) tylko raz, jednakże będzie miał prawo opłacenia jednego zamówienia kilkoma posiadanymi Kodami. Kody (bony towarowe) wystawiane będą na okaziciela.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "bon". Niemniej jednak należy wskazać, że sam bon stanowi dokument uprawniający do nabycia określonego świadczenia - wskazanego towaru lub korzystania z usługi. Bon nie mieści się zatem w definicji towaru określonej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Spełnia funkcję środka płatniczego, uprawniającego do zapłaty za określone towary oferowane przez sprzedawcę (w niniejszej sprawie Wnioskodawcę). Bon stanowi zatem jedynie rodzaj "pieniądza" (innego niż pieniądz ekwiwalentu wartości), upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do zakupu określonych towarów. W konsekwencji, czynności odpłatnego przekazania bonów nabywcom nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dokonania wpłaty środków pieniężnych przez klienta, a w konsekwencji wydania bonu nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością. Jak wynika bowiem z wniosku, bon uprawnia do dokonania zakupu dowolnego towaru przez osobę go posiadającą. W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji nie mamy również do czynienia ze świadczeniem usług na rzecz klientów Wnioskodawcy.

A zatem, planowana przez Wnioskodawcę czynność odpłatnego przekazania Kodów - bonów towarowych - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem jak wykazano powyżej, nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy również wskazać, iż dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z nabyciem Kodów (bonów towarowych) nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze "Słownikiem języka polskiego PWN", zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Zatem stosownie do powyższego, zarówno zaliczka, jak również przedpłata - jako zapłata na poczet przyszłej należności, musi być powiązana z konkretną transakcją.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż pobierana przez Wnioskodawcę opłata za Kod (bon towarowy) nie będzie formą przedpłaty lub zaliczki, gdyż przyszli kontrahenci nabywając przedmiotowy Kod wpłacają odpowiednią kwotę nie za z góry ustalony towar lub z góry ustaloną ilość tego towaru. Tym samym dokonana wpłata nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy, w momencie jej otrzymania.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania kwoty należności (w momencie jej otrzymania) wpłaconej przez kontrahenta w związku z nabyciem Kodu (bonu towarowego), gdyż przedmiotowa zapłata mająca miejsce przed dostawą towaru, nie spełnia definicji przedpłaty. Przyszła dostawa nie jest jeszcze w momencie zapłaty szczegółowo określona - nieznany jest przedmiot sprzedaży, ilość zamówionego towaru, jak i jego cena.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania kwoty należności (w momencie jej otrzymania) wpłaconej w związku z nabyciem Kodów (bonów towarowych). Obowiązek podatkowy powstanie dopiero w momencie wydania towaru klientowi realizującemu uprawnienie wynikające z tytułu posiadania tego Kodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.