ITPP1/443-1480/11/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1480/11/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki dla usług świadczonych na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki dla usług świadczonych na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowaną grupą producentów rolnych. Corocznie zawiera umowy kontraktacyjne wyłącznie z plantatorami należącymi do Zrzeszenia i tylko od nich skupuje suszone liście tytoniu, które następnie sprzedaje jednemu przetwórcy w ramach zawartej umowy na uprawę. W 2011 r. zdecydowana większość plantatorów - członków Zrzeszenia ubezpieczyło uprawiany tytoń w Towarzystwie Ubezpieczeń Wzajemnych "...". Zrzeszenie nie występowało w roli ubezpieczającego. Plantatorzy zawarli indywidualne umowy ubezpieczenia z Towarzystwem. W celu sprawnego pobrania składek należnych Towarzystwu z tytułu zawartych polis, zawarta została umowa, na podstawie której Zrzeszenie potrąca z należności plantatorów za dostarczony przez nich surowiec tytoniowy następujące kwoty na rzecz Towarzystwa:

a.

składki ubezpieczeniowe z tytułu zawartych umów ubezpieczenia,

b.

składki członkowskie w Towarzystwie,

c.

wpisowe do Towarzystwa,

d.

udziały członkowskie w Towarzystwie.

Zrzeszenie dokonuje potrąceń na podstawie przekazanych przez Towarzystwo wykazów należnych kwot od poszczególnych plantatorów. Potrącone kwoty przekazywane są raz w miesiącu na wskazany rachunek bankowy Towarzystwa. Zrzeszenie sporządza i przekazuje Towarzystwu zastawienia potrąconych i przekazywanych kwot. Zrzeszenie nie w każdym przypadku potrąci całe należne kwoty, ponieważ w pierwszej kolejności potrącane są kwoty należne Zrzeszeniu, a plantatorzy z różnych przyczyn mogą dostarczyć mniejszą ilość tytoniu, niż taka, która umożliwiałaby potrącenie wszystkich wymaganych kwot. W takich przypadkach Zrzeszenie nie odpowiada za niepotrącenie pełnej kwoty, tylko podaje Towarzystwu przyczynę niepotrącenia.

Zrzeszenie zakwalifikowało powyższe czynności jako pozostałe usługi wspomagające ubezpieczenia i fundusze emerytalne (PKWiU 66.29.19), a za wykonanie tych czynności wystawia faktury VAT za stawką 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie za wykonanie przez Zrzeszenie czynności polegających na potrącaniu i przekazywaniu kwot należnych Towarzystwu Ubezpieczeniowemu podlega opodatkowaniu w stawce 23%, czy jest objęte zwolnieniem od podatku.

Zdaniem Zrzeszenia usługi potrącania od członków grupy składek ubezpieczeniowych i innych kwot należnych Towarzystwu Ubezpieczeniowemu z tytułu zawartych umów ubezpieczenia oraz przekazywania ich Towarzystwu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwolnieniu od podatku podlegają usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. Natomiast art. 43 ust. 13 przedmiotowej ustawy rozszerza to zwolnienie o usługi stanowiące element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 37, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Zrzeszenie nie świadczy usługi ubezpieczeniowej, ponieważ pomiędzy nim a ubezpieczonym nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia. Nie świadczy również usług reasekuracyjnych ani usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Nie występuje jako ubezpieczający i nie zawiera umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Usługi potrącania i przekazywania należności Towarzystwu Ubezpieczeniowemu z tytułu zawartych umów ubezpieczenia stanowią niewątpliwie element usługi ubezpieczeniowej i są właściwe dla tej usługi. Czynności te nie stanowią jednak odrębnej całości, ponieważ po przekazaniu potrąconych kwot Towarzystwu muszą zostać one zaewidencjonowane w systemie ewidencyjnym Towarzystwa. Zrzeszenie nie gwarantuje też, iż potrąci całe należne kwoty, ponieważ w pierwszej kolejności potrącane są kwoty należne Zrzeszeniu, a plantatorzy z różnych przyczyn mogą dostarczyć mniejszą ilość tytoniu, niż taka, która umożliwiałaby potrącenie wszystkich wymaganych kwot. W takich przypadkach Zrzeszenie nie odpowiada za niepotrącenie całej kwoty, tylko podaje na piśmie Towarzystwu przyczynę niepotrącenia. W następstwie takich sytuacji pozostałą do zapłaty kwotę plantatorzy będą musieli uiścić samodzielnie na rachunek Towarzystwa. Nie można więc określić usługi świadczonej przez Zrzeszenie jako stanowiącej odrębną całość. Czynności te nie są też niezbędnym elementem usługi ubezpieczeniowej, ponieważ możliwa jest samodzielna wpłata należności przez ubezpieczone osoby bezpośrednio do Towarzystwa, są one tylko pomocnicze, ułatwiające obustronne rozliczenie się Towarzystwa i plantatorów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl