ITPP1/443-1471/12/TS - Opodatkowanie wykonywanych badań psychologicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonywanych badań psychologicznych - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonywanych badań psychologicznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Jedną z komórek organizacyjnych jest Pracownia Psychologiczna realizująca m.in. świadczenia badań psychologicznych w zakresie istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, instruktora lub egzaminatora, badań psychologicznych osób ubiegających się o przywrócenie uprawnień do kierowania pojazdami, badań psychologicznych osób wykonujących zawody wymagające sprawności psychomotorycznej oraz badań osób pracujących na wysokości. Spółka odprowadza od świadczonych usług podatek VAT, jednak w związku z powtarzającymi się pytaniami kontrahentów o zasadność opodatkowania tej usługi, chce ostatecznie rozstrzygnąć, czy zasadnie nie stosuje do tej kategorii usług "wyłączeń" określonych w ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenia polegające na:

* badaniach psychologicznych w zakresie istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, instruktora lub egzaminatora,

* badaniach psychologicznych osób ubiegających się o przywrócenie uprawnień do kierowania pojazdami,

* badaniach psychologicznych osób wykonujących zawody wymagające sprawności psychomotorycznej,

* badaniach osób pracujących na wysokości

podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 18 lub 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, określone we wniosku świadczenia udzielane w Poradni Psychologicznej nie podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług, a zatem podlegają stawce podatku w wysokości 23%. Stanowisko Wnioskodawcy wynika z wykładni obowiązujących przepisów oraz znajduje potwierdzenie w wydawanych przez Dyrektorów Izb Skarbowych interpretacjach indywidualnych. Artykuł 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy wskazuje na konieczność odniesienia się do celu udzielanych świadczeń. Nie wszystkie bowiem świadczenia udzielane przez podmioty lecznicze podlegać będą zakwalifikowaniu jako usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Z charakteru niektórych świadczeń wynika, że nie mają one bezpośredniego związku z procesem leczniczym i przesłanka ta jednoznacznie przesądza o wyłączeniu określonych we wniosku badań udzielanych w Poradni Psychologicznej z kategorii usług podlegających zwolnieniom określonym w art. 43 ust. 1 pkt 18 oraz 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy stanowi pogląd wyrażony w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2011 r. nr ILPP2/443-363/11-2/MR, zgodnie z którym: "Ze zwolnienia korzystają bowiem tylko takie usługi - kryterium przedmiotowe - których celem jest diagnostyka lub terapeutyka (leczenie), świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej, bądź w ramach wykonywanych zawodów medycznych (lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne oraz psychologów). Wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu lekarza, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku". Podobnie rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 czerwca 2011 r. nr IPPP1/443-341/11-4/PR, w której wskazano, iż "celem świadczonej przez psychologa usługi jest wydanie zaświadczenia o stanie zdrowia, które jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby. Stąd jej efektem jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia, stąd nie może być objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług. Wyjaśnić należy, iż świadczone przez psychologa usługi polegające na wykonywaniu badań psychologicznych w zakresie istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Ich celem, jest bowiem stwierdzenie istnienia bądź nieistnienia przeciwwskazań do wykonywania czynności określonego rodzaju w celu niedopuszczenia do wykonywania określonych czynności, czy zajmowania określonego stanowiska przez osoby nieposiadające predyspozycji psychofizycznych niezbędnych do wykonywania pracy określonego rodzaju, czy też określonych czynności. Z tych samych względów brak jest podstaw do zastosowania - w analizowanej sprawie - zwolnienia od podatku na podstawie cyt. powyżej art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy".

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż zasadnie odprowadza podatek VAT od świadczeń, polegających na przeprowadzaniu badań psychologicznych w zakresie istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, instruktora lub egzaminatora, badań psychologicznych osób ubiegających się o przywrócenie uprawnień do kierowania pojazdami, badań psychologicznych osób wykonujących zawody wymagające sprawności psychomotorycznej oraz badań osób pracujących na wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.