ITPP1/443-1441/12/KM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1441/12/KM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w związku z koniecznością zwrotu równowartości skradzionego towaru - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w związku z koniecznością zwrotu równowartości skradzionego towaru.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą P. z siedzibą w B., której głównym przedmiotem jest organizowanie transportu w imieniu nadawcy. Na podstawie zawartej umowy ze spółką H. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w B., Wnioskodawca zobowiązany został do zorganizowania w imieniu spółki transportu blach powlekanych w kręgach o wadze 24 tony. Za zorganizowanie przewozu spółka H. Sp. z o.o. Sp. k. miała zapłacić Wnioskodawcy cenę 1600 zł netto.

Po przyjęciu od spółki zlecenia, Wnioskodawca wystawił "transport na giełdzie". Wówczas zgłosił się przewoźnik B. twierdząc, że tym transportem jest zainteresowany jego znajomy, ale nie ma kursu, któremu pasuje relacja G.-C. Następnie z pracownikiem Wnioskodawcy skontaktowała się kobieta podająca się za Katarzynę N., żonę właściciela firmy transportowej Z. Strony "dogadały" szczegóły transportu i wymieniły się niezbędnymi dokumentami.

Na podstawie tej umowy Wnioskodawca wystawił przedsiębiorstwu Z. Andrzej N. zlecenie na przewóz towarów nr (...) z dnia 13 października 2011 r. Strony ustaliły, że miejscem załadunku będzie T. (T.), a miejscem rozładunku D. Ł., Ł., C. Początkowo datą załadunku miał być 13 październik 2011 r., a przewóz miał być wykonany przez kierowcę Piotra M. samochodem nr (...), jednakże przewoźnik zgłosił awarię auta, co doprowadziło do zmiany daty załadunku na dzień 14 października 2011 r., nr samochodu na (...), a nowym kierowcą miał być Krzysztof G.

Dokumenty przedstawione Wnioskodawcy zawierały prawdziwy NIP i adres firmy, natomiast REGON i polisa ubezpieczeniowa nie były prawdziwe. Ustalone to zostało już jednak po dokonaniu kradzieży ładunku. Pod firmę Z. podszył się oszust, który zlecił wykonanie transportu G.-C. jako dalszemu przewoźnikowi wiarygodnie działającemu podwykonawcy, którym był Adam K. I to on faktycznie wykonywał transport, wiedząc, że nie posiada z Wnioskodawcą żadnej umowy. Był on kierowcą, który faktycznie podstawił pojazd pod załadunek w G. w dniu 14 października 2011 r. (nr pojazdu to (...)). Towar został wydany.

W dniu 14 października 2011 r. towar został skradziony. Sprawa została zgłoszona na Policję. W związku z tą sprawą były również składane wyjaśnienia do sprawy (...), prowadzonej przez Komendę Miejską Policji. Zgłosiła Pani również sprawę do ubezpieczyciela R. Sp. z o.o. (nr szkody (...)), jednakże ten odmówił wypłaty odszkodowania. W związku z powyższymi zdarzeniami sprawę prowadzi również Prokuratura Okręgowa (sygn. akt (...)) oraz Prokuratura (sygn. akt (...)). Sprawa zgłoszona została również do C.

W związku z kradzieżą towaru spółka H. Sp. z o.o. Sp. k. wystąpiła do Wnioskodawcy z wezwaniem do zapłaty na kwotę 120.613,18 zł brutto jako równowartość skradzionego towaru, na dowód czego spółka przedstawiła Wnioskodawcy faktury VAT zakupu towaru. Strony w dniu 27 lipca 2012 r. zawarły ugodę, na mocy której powyższa płatność została rozłożona na 12 miesięcznych rat, pierwsza w wysokości 10.613,18 zł płatna w dniu 27 lipca 2012 r., pozostałe 11 rat w wysokości po 10.000 zł płatne poczynając od sierpnia 2012 r. do 20. dnia każdego miesiąca, każda z rat oprocentowana w wysokości 8% w skali roku od dnia 13 października 2011 r. do dnia zapłaty. Na podstawie powyższej ugody spółka H. sp. z o.o. sp.k. wystawiła Wnioskodawcy notę obciążeniową nr (...) na kwotę 97.752 zł netto (120.613,18 zł brutto).

W związku z koniecznością pokrycia wartości utraconego towaru, którego cena zawierała podatek VAT, Wnioskodawca jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, uważa, że przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z obowiązkiem zwrotu równowartości skradzionego towaru, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a stanowi kwota podatku należnego z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów stosowanie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W ocenie Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone powyżej warunki, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. Naliczenie podatku VAT miało bezpośredni i bezsporny związek z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. nabyte zostały przez spółkę H. sp. z o.o. sp.k. w celu dokonania sprzedaży opodatkowanej. Wskazano w tym miejscu wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 stycznia 1998 r. (sygn. C-37-95), w którym Trybunał stwierdził, że w sytuacji, kiedy nabycie towarów i usług zastało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane. W niniejszej sprawie zakup towaru został dokonany z zamiarem wykorzystania tego towaru do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Jego utrata nastąpiła z przyczyn niezawinionych przez podatnika, tak więc przysługuje mu prawo odliczenia podatku w zw. z tym nabyciem. Skoro więc ostateczny koszt tej operacji został poniesiony przez Wnioskodawcę, to również jemu przysługuje to prawo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. odnoszących się do zakupów, które muszą być dokonywane - na podstawie prawidłowo wystawionej faktury - przez tego podatnika oraz wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT, którego głównym przedmiotem działalności jest organizowanie transportu w imieniu nadawcy. Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką H. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w B. na zorganizowanie w imieniu spółki transportu blach powlekanych w kręgach o wadze 24 tony. Za zorganizowanie przewozu spółka miała zapłacić Wnioskodawcy cenę 1600 zł netto.

W związku z kradzieżą towaru podczas transportu spółka H. Sp. z o.o. Sp. k. wystąpiła do Wnioskodawcy z wezwaniem do zapłaty na kwotę 120.613,18 zł brutto, jako równowartość skradzionego towaru. Ponadto strony w dniu 27 lipca 2012 r. zawarły ugodę, na mocy której płatność powyższa rozłożona została na 12 miesięcznych rat, pierwsza w wysokości 10.613,18 zł płatna w dniu 27 lipca 2012 r., pozostałe 11 rat w wysokości po 10.000 zł płatne poczynając od sierpnia 2012 r. do 20. dnia każdego miesiąca. Na podstawie powyższej ugody spółka H. sp. z o.o. sp. k. wystawiła Wnioskodawcy notę obciążeniową nr (...) na kwotę 97.752 zł netto (120.613,18 zł brutto).

Zatem skoro z zawartej ugody wynikała konieczność pokrycia przez Wnioskodawcę równowartości skradzionego podczas transportu towaru, co zostało udokumentowane wystawioną przez spółkę H. Sp. z o.o. Sp. k. notą obciążeniową, to w tak przedstawionym stanie faktycznym nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tego dokumentu. Nota obciążeniowa nie stanowi bowiem podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z niej wynikający.

W niniejszej sprawie wskazać należy, iż zakup towaru z zamiarem wykorzystania go do działalności opodatkowanej został dokonany przez inny podmiot (spółkę H. Sp. z o.o. Sp. k.), któremu przysługiwało ewentualne prawo odliczenia podatku w związku z tym nabyciem, natomiast prawa tego nie można rozszerzyć na podmiot świadczący na rzecz tej spółki usługę organizacji transportu, a zobowiązany jedynie na podstawie ugody do zwrotu równowartości skradzionego podczas transportu towaru.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl