ITPP1/443-1373/12/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.) uzupełnionym w dniu 28 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury korygującej w związku z zawarciem umowy cesji - jest prawidłowe.

W dniu 8 listopada 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury korygującej w związku z zawarciem umowy cesji.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż hal stalowych oraz elementów konstrukcyjnych do takich hal. Z przyszłymi nabywcami Wnioskodawca zawiera umowy, w oparciu o które realizowane są transakcje dostawy hal. Na podstawie tychże umów nabywcy zobowiązani są do wpłacania zaliczek na poczet dostawy konkretnych hal. Wnioskodawca dokumentuje otrzymane zaliczki poprzez wystawienie faktury VAT.

Możliwe są przypadki, w których po zapłaceniu zaliczki na poczet dostawy hali dojdzie do zmiany podmiotu umowy sprzedaży po stronie nabywcy. Stanie się tak, kiedy nabywca, z którym Wnioskodawca zawarł umowę, zrezygnuje z nabycia hali. Znajdzie on jednak inny podmiot, który za zgodą Wnioskodawcy, w drodze umowy cesji przejmie od ustępującego nabywcy prawa i obowiązki wynikające z umowy sprzedaży zawartej z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym postawiono następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zmiany podmiotowej w umowie sprzedaży na skutek zawartej umowy cesji, powinien On zwrócić ustępującemu nabywcy wpłaconą zaliczkę i skorygować do zera fakturę wystawioną w celu jej udokumentowania. Następnie, po wpłacie zaliczki przez nowego nabywcę, Wnioskodawca powinien wystawić nową fakturę VAT dokumentującą jej wpłatę.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma konieczności dokonywania fizycznego zwrotu wpłaconej zaliczki ustępującemu nabywcy, a o ile strony umowy cesji wyrażą taką wolę, Wnioskodawca będzie uprawniony do przeksięgowania wpłaconej przez ustępującego nabywcy zaliczki na poczet ceny należnej od nowego nabywcy. Taki bezgotówkowy zwrot zaliczki wywoła takie same konsekwencje w podatku VAT, jak zwrot zaliczki na drodze przelewu bankowego.

Uzasadniając zajęte stanowisko Wnioskodawca, po zacytowaniu art. 106, art. 19 ust. 1, 4 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 10 ust. 1 i 3 § 13 ust. 1, 2 i 5, § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wskazuje, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Faktura VAT powinna odzwierciedlać prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można uznać jej za prawidłową, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego. Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej.

W przedstawionych przez Wnioskodawcę okolicznościach, z dniem zapłaty przez pierwotnego nabywcę zaliczki na poczet dostawy hali, u Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie VAT. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na rzecz tego nabywcy. W przypadku gdy dojdzie do zmiany po stronie nabywcy, Wnioskodawca zwróci wpłaconą zaliczkę i w związku z tym powinien wystawić fakturę VAT korygującą.

Z przywołanego wyżej § 13 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia wynika, iż fakturę korygującą wystawia się również w przypadku zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii formy, w jakiej ma się odbyć zwrot zaliczki. Należy więc, przyjąć, iż dopuszczalna jest taka sytuacja, że zwrot zaliczki następuje poprzez jej przeksięgowanie zgodnie z dyspozycją podmiotu, który ją wpłacił (nabywcy ustępującego) na poczet zobowiązań podmiotu wstępującego (nowego nabywcy). Wyrażając zgodę na przeniesienie praw z dotychczasowego nabywcy na nowego nabywcę Wnioskodawca akceptuje fakt, że w wyniku zawartej umowy cesji nowy nabywca wstąpi w miejsce ustępującego nabywcy, we wszystkie jego zobowiązania wynikające z umowy sprzedaży. Ponieważ między Wnioskodawcą a ustępującym nabywcą nie dojdzie ostatecznie do żadnej transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, po zawarciu umowy cesji, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury korygującej do wcześniej wystawionej faktury na otrzymaną od niego zaliczkę - korygując ją do zera.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w praktyce organów skarbowych. Przykładowo Wnioskodawca wskazuje na interpretację indywidualną z dnia 3 listopada 2011 r., nr IPPP1-443-1262/11-2/MP, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz na interpretację indywidualną z dnia 13 stycznia 2012 r., nr ITPP1/443-1439/11/DM, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. W pismach tych organy potwierdziły, że w przypadku zmiany strony umowy w wyniku cesji praw i obowiązków z niej wynikających, wpłacone zaliczki podlegają zwrotowi, a dokumentujące je faktury VAT powinny zostać skorygowane. Jednocześnie w przywołanej powyżej interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie organ wskazał, że "dopuszczalna jest taka sytuacja, że zwrot zaliczki następuje poprzez jej przeksięgowanie zgodnie z dyspozycją podmiotu, który ją wpłacił (ustępującego) na poczet zobowiązań podmiotu wstępującego (nabywcy). Wyrażając zgodę na przeniesienie praw Wnioskodawca zaakceptował fakt, że w wyniku zawartej umowy Kupujący B wstąpił w miejsce Kupującego A, we wszystkie jego zobowiązania wynikające z umowy sprzedaży". Z powyższego wynika, że obowiązek zwrotu zaliczki może być wykonany w dwojaki sposób, tj. poprzez dokonanie fizycznego zwrotu wpłaconych kwot, bądź też poprzez przeksięgowanie wpłaty na poczet zobowiązań nowego nabywcy, o ile uprawnienie takie wynika z zawartej umowy.

Reasumując, w sytuacji, gdy umowa sprzedaży, na podstawie której ustępujący nabywca dokonał zapłaty zaliczki nie dochodzi do skutku, Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej do uprzednio wystawionej faktury zaliczkowej i zwrotu zaliczki dotychczasowemu nabywcy. Jednocześnie po wpłacie zaliczki przez nowego nabywcę, Wnioskodawca zobowiązany jest do udokumentowania tego zdarzenia nową fakturą VAT na zaliczkę, na rzecz nowego kupującego. Zwrot zaliczki może przybrać formę fizycznego zwrotu wpłaconej kwoty, bądź też przeksięgowania jej na poczet zobowiązań nowego nabywcy wynikających z zawartej umowy sprzedaży. W obu przypadkach będą takie same konsekwencje przewidziane w przepisach o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.)

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z § 10 ust. 3 rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

§ 10 ust. 5 rozporządzenia stanowi, że jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl § 10 ust. 6 rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Jak stanowi § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

Natomiast w myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428) ww. przepisy otrzymały następujące brzmienie obowiązujące od dnia 1 stycznia 2013 r.

* § 9 ust. 1 - Fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

* § 10 ust. 1 - Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w odniesieniu do której zgodnie z ustawą powstaje obowiązek podatkowy, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia, w którym ją otrzymano.

* § 10 ust. 3 - Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1, nie obejmują całej należności, podatnik po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę w terminie, o którym mowa w § 9 ust. 1, z tym że sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura zawiera również numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

* § 10 ust. 5 i 6 - uchylony.

* § 13 ust. 1 - W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

* § 13 ust. 5 - Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

* § 13 ust. 8 - Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

* § 14 ust. 1 - Fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług, czy też otrzymania całości lub części należności, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia, mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że dokument ten zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawiera z przyszłymi nabywcami umowy, w oparciu o które realizowane są transakcje dostawy hal. Na podstawie tychże umów nabywcy zobowiązani są do wpłacania zaliczek na poczet dostawy konkretnych hal. Wnioskodawca dokumentuje otrzymane zaliczki poprzez wystawienie faktury VAT. Możliwe są przypadki, w których po zapłaceniu zaliczki na poczet dostawy hali dojdzie do zmiany podmiotu umowy sprzedaży po stronie nabywcy. Stanie się tak, kiedy nabywca, z którym Wnioskodawca zawarł umowę, zrezygnuje z nabycia hali. Znajdzie on jednak inny podmiot, który za zgodą Wnioskodawcy, w drodze umowy cesji przejmie od ustępującego nabywcy prawa i obowiązki wynikające z umowy sprzedaży zawartej z Wnioskodawcą.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że w dniu otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczek od pierwotnego przyszłego nabywcy, istniał związek pomiędzy ich otrzymaniem, a czynnością podlegającą opodatkowaniu, która ma zostać dokonana w przyszłości, tj. dostawą hali. Otrzymanie zaliczki związane było z przyszłą dostawą towaru, zatem brak jest podstaw do stwierdzenia, że faktura dokumentująca zaliczkę została wystawiona w wyniku błędu lub pomyłki. Z kolei przeniesienie na inny podmiot praw do nabycia hali oznaczać będzie, iż w konsekwencji nie dojdzie ostatecznie do transakcji sprzedaży hali przez Wnioskodawcę na rzecz pierwotnego przyszłego nabywcy. Wobec tego zdarzenia te należy zatem traktować, jako wywołujące określone skutki podatkowe na gruncie podatku od towarów i usług.

Otrzymana zaliczka staje się z dniem zawarcia umowy cesji kwotą nienależną, która co do zasady powinna być zwrócona "ustępującemu" (choć nie stanowi ona "zwróconej kwoty nienależnej w rozumieniu przepisów o cenach" - art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług).

Z powołanych przepisów wynika, iż zwrot zaliczki należy udokumentować fakturą korygującą, przy czym należy zaznaczyć, iż forma jej zwrotu nie jest uregulowana przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym ustawodawca pozostawił to w gestii zainteresowanych stron. Należy więc przyjąć, iż dopuszczalna jest taka sytuacja, że zwrot zaliczki następuje poprzez jej "przeksięgowanie" zgodnie z dyspozycją podmiotu, który ją wpłacił na poczet zobowiązań podmiotu wstępującego. W oparciu o zawarte umowy, inny podmiot wstąpi w miejsce pierwotnego przyszłego nabywcy we wszystkie jego prawa wynikające z umowy sprzedaży. Ponieważ w wyniku dokonanego przez pierwotnego przyszłego nabywcę na rzecz innego podmiotu cesji, pomiędzy Wnioskodawcą, a pierwotnym przyszłym klientem nie dojdzie ostatecznie do żadnej transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, faktury wystawione w związku z wpłatą zaliczek przez pierwotnego przyszłego nabywcę pozostają z tą chwilą bez związku z dostawą towarów - podmiot który wpłacił zaliczkę scedował swoje prawa i obowiązki na nowego kupującego, tj. inny podmiot. W konsekwencji, po zawarciu umowy cesji, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktur korygujących do wcześniej wystawionych faktur na otrzymane od pierwotnego przyszłego nabywcy zaliczki. W przedmiotowej sprawie uznać bowiem należy, że de facto umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a pierwotnym przyszłym nabywcą zostanie rozwiązana, jak również mimo braku fizycznego zwrotu zaliczki, dojdzie do jej "rozwiązania" i wpłacone pierwotnie kwoty zaliczek staną się należne pierwotnemu przyszłemu nabywcy, natomiast środki pieniężne, które powinny zostać zwrócone pierwotnemu nabywcy, staną się zgodnie z wolą stron przedmiotem wzajemnego rozliczenia.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na to, że podatek od towarów i usług nie powinien obciążać podmiotów, które nie są ostatecznymi odbiorcami towarów bądź usług, a jak wskazano powyżej zawarcie przedmiotowych umów przesądzi o tym, że to nie pierwotny przyszły nabywca, lecz inny podmiot będzie stroną transakcji z Wnioskodawcą (będzie nabywcą hali).

Ponadto po zawarciu, pomiędzy pierwotnym przyszłym nabywcą a wstępującym w jego prawa innym podmiotem, umowy cesji, Wnioskodawca zobowiązany będzie także do wystawienia faktury na zaliczkę (całość lub część należności) na rzecz tego innego podmiotu, a więc podmiotu, który w rzeczywistości zostanie nabywcą hali i na rzecz którego nastąpi transakcja opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach Wnioskodawca, zarówno w przypadku fizycznego zwrotu zaliczki na rzecz pierwotnego przyszłego nabywcy, jak również w sytuacji braku "fizycznego" zwrotu zaliczki pierwotnemu przyszłemu nabywcy, zobowiązany będzie, po zawarciu - pomiędzy pierwotnym przyszłym nabywcą i innym podmiotem - umowy cesji, do wystawienia faktur korygujących do wcześniej wystawionych faktur na otrzymane od pierwotnego przyszłego nabywcy zaliczki oraz wystawienia, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (z zastrzeżeniem art. 106 ust. 4 ustawy), faktury VAT na rzecz innego podmiotu (nowego kupującego), tj. na podmiot, który w rzeczywistości nabędzie halę.

Końcowo należy wskazać, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja ma zatem dotyczyć zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Przez przepisy prawa podatkowego - w myśl art. 3 pkt 2 powołanej Ordynacji podatkowej - należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast ustawy podatkowe - zgodnie z definicją art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej - to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W tym kontekście stwierdzić należy, iż kwestia, czy wskutek zawartej umowy cesji Wnioskodawca winien zwrócić wpłacone zaliczki ustępującemu nabywcy nie jest zagadnieniem definiowanym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przez żadne inne przepisy podatkowe w rozumieniu art. 3 pkt 2 powołanej Ordynacji podatkowej, tym samym tutejszy organ nie jest uprawniony do merytorycznego rozpatrzenia wniosku w ramach postępowania uregulowanego w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej w odniesieniu do tego zagadnienia.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14h Ordynacji podatkowej organy podatkowe nie oceniają skuteczności planowanych umów na gruncie prawa cywilnego, zatem niniejszej interpretacji prawa podatkowego udzielono przy założeniu, że zawarte umowy cesji będą prawnie skuteczne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.