ITPP1/443-1332a/12/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 16 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie:

* obowiązku rejestrowania przy pomocy własnych kas fiskalnych sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy,

* obowiązku nadzorowania prawidłowości rejestrowania sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy,

* umieszczenia danych Wnioskodawcy na paragonie fiskalnym,

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę,

* obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę raportów fiskalnych dokumentujących sprzedaż,

oraz jest nieprawidłowe w zakresie obowiązku zgłaszania organowi podatkowemu nowego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie.

W dniu 30 października 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, m.in. w zakresie:

* obowiązku rejestrowania przy pomocy własnych kas fiskalnych sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy,

* obowiązku nadzorowania prawidłowości rejestrowania sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy,

* umieszczenia danych Wnioskodawcy na paragonie fiskalnym,

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę,

* obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę raportów fiskalnych dokumentujących sprzedaż,

* obowiązku zgłaszania organowi podatkowemu nowego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcę i podmiot świadczący usługi telekomunikacyjne (dalej: Dający zlecenie) łączy umowa agencyjna, na mocy której Wnioskodawca w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie wraz z usługami telekomunikacyjnymi dokonuje sprzedaży urządzeń telekomunikacyjnych (telefonów, laptopów, etc, dalej towar). Obecnie klient może nabyć towar na dwa sposoby:

Dający zlecenie zamierza wprowadzić nowy sposób dystrybucji towarów poprzez sprzedaż ich przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w miejscu jej prowadzenia w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie. Wprowadzenie nowego sposobu nie wyklucza możliwości sprzedaży na poprzednio obowiązujących warunkach. Sprzedaż w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie będzie rejestrowana przy pomocy programu komputerowego udostępnionego przez Dającego zlecenie, przy czym sprzedaż każdego towaru będzie dokumentowana wystawieniem faktury VAT, w której jako sprzedawca wskazany zostanie Dający zlecenie, w imieniu i na rzecz którego działa Wnioskodawca. Faktura zostaje wydana nabywcy niezwłocznie po jej wystawieniu (dokonaniu sprzedaży). W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych sprzedaż będzie ewidencjonowana przy pomocy kas rejestrujących Wnioskodawcy.

W złożonym w dniu 16 stycznia 2013 r. uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż przez "zestawienie paragonów", o którym mowa w pytaniu oznaczonym nr 6 Wnioskodawca rozumie raport fiskalny, którego obowiązek sporządzania wynika z przepisu § 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uzasadniając powyższe stanowisko w uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż obowiązek sporządzania raportów fiskalnych obciąża Wnioskodawcę, a nie Dającego zlecenie niezależnie od tego czy sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę będzie wykonywana w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie, czy też Wnioskodawcy. Nie obowiązuje norma prawna stanowiąca dla Dającego zlecenie podstawę obowiązku sporządzania raportów dokumentujących sprzedaż faktycznie dokonaną i zarejestrowaną przy pomocy kasy fiskalnej przez innego podatnika - Wnioskodawcę, choćby była dokonana w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

* obowiązku rejestrowania przy pomocy własnych kas fiskalnych sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy,

* obowiązku nadzorowania prawidłowości rejestrowania sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy,

* umieszczenia danych Wnioskodawcy na paragonie fiskalnym,

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych,

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę,

* obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę raportów fiskalnych dokumentujących sprzedaż

za prawidłowe,

* obowiązku zgłaszania organowi podatkowemu nowego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz Dającego zlecenie

za nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1, 6, 7 i 8 ww. ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;

* przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.);

* stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;

* dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym.

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Jak wynika z zapisu § 2 ww. rozporządzenia:

* przez numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (§ 2 pkt 7);

* przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11);

* przez podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług (§ 2 pkt 13).

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Stosownie do zapisu § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (...).

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 tego rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani, między innymi:

* dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy (§ 7 ust. 1 pkt 1);

* sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (...) (§ 7 ust. 1 pkt 2);

* dokonywać weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy (§ 7 ust. 1 pkt 4);

* dokonywać wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej, jeżeli druk kopii umożliwia konstrukcja kasy i umożliwiają to przepisy rozporządzenia (§ 7 ust. 1 pkt 7);

* przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) (§ 7 ust. 1 pkt 8);

* stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7 (§ 7 ust. 1 pkt 9).

Należy również wskazać, iż stosownie do zapisu § 7 ust. 7 powołanego rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Ponadto należy wskazać, iż stosownie do zapisu art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4).

Kwestie dotyczące wystawiania faktur regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (§ 7 ust. 4).

Natomiast z § 21 ust. 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. wynika, że podatnicy są obowiązani przechowywać faktury oraz faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Od 1 stycznia 2013 r., na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428) powyższe regulacje znalazły odzwierciedlenie w brzmieniu:

* § 7 ust. 1, zgodnie z którym, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (§ 7 ust. 2).

* § 21 ust. 1, zgodnie z którym, podatnicy przechowują:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną, na mocy której w imieniu i na rzecz zleceniodawcy wraz z usługami telekomunikacyjnymi dokonuje sprzedaży urządzeń telekomunikacyjnych (telefonów, laptopów, etc, dalej towar). Obecnie klient może nabyć towar bezpośrednio od zleceniodawcy lub Wnioskodawcy, który je od zleceniodawcy nabył. Na podstawie zawartej umowy, Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w miejscu jej prowadzenia. Wprowadzenie nowego sposobu nie wyklucza możliwości sprzedaży na poprzednio obowiązujących warunkach.

Sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy będzie rejestrowana przy pomocy udostępnionego przez niego programu komputerowego, przy czym sprzedaż każdego towaru będzie dokumentowana wystawieniem faktury VAT, w której jako sprzedawca wskazany zostanie zleceniodawca, w imieniu i na rzecz którego działa Wnioskodawca. Faktura zostaje wydana nabywcy niezwłocznie po jej wystawieniu (dokonaniu sprzedaży). W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych sprzedaż będzie ewidencjonowana przy pomocy kas rejestrujących Wnioskodawcy.

Analizując powołane przepisy, a zwłaszcza regulacje wynikające z zapisu 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, iż ustanawia on wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania za pomocą własnej kasy obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem zleceniobiorca, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy, dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na tej kasie obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy. Należy więc odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na pośredniku, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy.

Mając na względzie przedstawiony w złożonym wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 należy zatem stwierdzić, iż skoro na Wnioskodawcy, z tytułu dokonywania sprzedaży własnej, ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to również sprzedaż realizowana w imieniu zleceniodawcy, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy, powinna być przez Wnioskodawcę ewidencjonowana za pośrednictwem posiadanej przez niego kasy, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Wobec tego, odnosząc się do pytania nr 2 należy wskazać, iż stosownie do zapisu § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., Wnioskodawca będzie również zobowiązany dokonywać weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku.

W świetle powyższego, odpowiadając na pytanie oznaczone nr 3 należy stwierdzić, iż paragony fiskalne emitowane przez kasę rejestrującą należącą do Wnioskodawcy, dokumentujące sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, zgodnie z zapisem § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, muszą być opatrzone danymi Wnioskodawcy (w tym nazwą, adresem jego punktu sprzedaży, oraz numerem identyfikacji podatkowej).

Odnosząc się natomiast do kwestii objętej pytaniem nr 4, dotyczącej przechowywania dokumentów kasowych, należy stwierdzić, iż w myśl powołanych wcześniej przepisów art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych zgodnie z wymogami zawartymi w tych przepisach. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż to Wnioskodawca będzie zobowiązany do przechowywania emitowanych przez posiadaną kasę rejestrującą kopii dokumentów kasowych.

W konsekwencji, udzielając odpowiedzi na pytanie nr 5 należy stwierdzić, iż skoro to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, to obowiązek ten dotyczy również przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. Należy przy tym zauważyć, iż skoro stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy, to przedmiotowy obowiązek przechowywania dotyczy de facto kopii emitowanych przez kasę rejestrującą paragonów fiskalnych. Wyjątkiem od tej zasady będzie jedynie sytuacja, gdy na żądanie osoby, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, wystawiana jest faktura VAT. Wówczas, stosownie do zapisu § 7 ust. 3 powołanego wcześniej rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. oraz § 7 ust. 1 tego rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., Wnioskodawca będzie miał obowiązek przechowywania również oryginału paragonu fiskalnego wraz z kopią wystawionej faktury.

Odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 6 jest bezpośrednią konsekwencją obowiązków podatnika określonych w powyższych rozważaniach. Wnioskodawca, jako podatnik obowiązany na mocy art. 111 ust. 1 w powiązaniu z art. 111 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej zarówno sprzedaży własnej, jak i dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, jak również do dokonywania wydruków paragonów i przechowywania dokumentów kasowych, ma również obowiązek sporządzania wydruków raportów fiskalnych dobowych po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzania raportów fiskalnych za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu. Powyższe wynika wprost z zapisu § 7 ust. 1 pkt 2 powołanego wcześniej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

Ustosunkowując się natomiast do poruszonej w pytaniu oznaczonym nr 8 kwestii zgłaszania organowi podatkowemu nowego miejsca prowadzenia działalności należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, stosownie do zapisu art. 96 ust. 12 ustawy, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy nie wynika, aby w związku z zawarciem umowy ze zleceniodawcą, Wnioskodawca miał utworzyć nowe miejsce - punkt sprzedaży. Planowana sprzedaż towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy będzie bowiem dokonywana w dotychczasowym miejscu prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę, a co za tym idzie, również kasa rejestrująca, przy zastosowaniu której Wnioskodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego będzie nadal użytkowana w tym samym - dotychczasowym miejscu prowadzenia sprzedaży.

W tej sytuacji nie dochodzi zatem do zmiany danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym.

W świetle powyższego, mając na uwadze powołane przepisy, w ocenie tutejszego organu Wnioskodawca nie ma obowiązku zgłaszania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego istniejącego punktu sprzedaży jedynie z uwagi na fakt dokonywania planowanej sprzedaży w imieniu i na rzecz zlecającego.

Reasumując powyższe rozważania należy stwierdzić, iż przedstawione w złożonym wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie pytań 1-6 uznano za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania 8 uznano za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, iż w zakresie pytania oznaczonego w złożonym wniosku nr 7, tutejszy organ wydał postanowienie znak ITPP1/443-1332b/12/MN.

Tutejszy organ ponadto wskazuje, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest zleceniobiorca dokonujący sprzedaży w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla zleceniodawcy. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.