ITPP1/443-132/08/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2008 r. (data wpływu 7 lutego 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu przeniesienia własności do lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu przeniesienia własności do lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa. W marcu 2006 r. zakupiła od osoby fizycznej za kwotę 1.350.000 zł grunt, w celu wybudowania na nim budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Strony postanowiły w akcie notarialnym, że cena sprzedaży zostanie zapłacona przez kupującą Spółkę w terminie do 27 marca 2008 r.. Ponadto Strony ustaliły, że wartość sprzedaży może być zapłacona poprzez zaliczenie jej na poczet sprzedaży lokali mieszkalnych na rzecz osoby fizycznej zbywającej grunt, które zostaną wybudowane przez Spółkę na nabytej działce. Następnie w dniu 30 maja 2006 r. Strony zawarły porozumienie, z którego wynikało, iż kwota 1.350.000 zł będzie przeznaczona na zakup lokali mieszkalnych wybudowanych przez Spółkę na nabytej nieruchomości gruntowej, a cenę 1 m ² określono w kwocie 2.700 zł W dniu 28 grudnia 2007 r. osoba fizyczna aktem notarialnym nabyła 8 lokali mieszkalnych za cenę sprzedaży w łącznej kwocie 1.081.080 zł. Należność z tytułu zakupu tych lokali została rozliczona, a różnica w kwocie tj. 268.920 zł, jak postanowiły Strony zostanie rozliczona w terminie późniejszym.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż z zawartego pomiędzy Stronami w dniu 30 maja 2006 r. porozumienia wynika, iż należność Spółki z tytułu sprzedaży przez osobę fizyczną gruntu zostanie zaliczona na poczet zakupu przez tą osobę fizyczną wybudowanych mieszkań po cenie 2.700 zł określonej za 1 m ^2. Poza tym, Strony ustaliły warunki nabywania lokali, a mianowicie:

,

,

,

,

Porozumienie to określiło również sposób rozliczania Stron, w następujący sposób:

* jeśli powierzchnia zakupionych lokali mieszkalnych będzie przekraczała 500 m ^2, kupujący dopłaci różnicę w dniu podpisania aktu notarialnego,

* jeśli powierzchnia rozliczanych mieszkań będzie mniejsza od 500 m ² sprzedający rozliczy kwotę z umowy-porozumienia w dniu podpisywania ostatniego aktu notarialnego

.

W okresie pomiędzy zawartym porozumieniem, a przeniesieniem własności prawa do lokali w formie aktu notarialnego z dnia 28 grudnia 2007 r. Strony zawierały aneksy do wymienionego porozumienia. W aneksach tych została wskazana ilość mieszkań, ich powierzchnia oraz wartość będąca przedmiotem dostawy. W dniu 28 września 2006 r., po uzyskaniu prawomocnego postanowienia na budowę 3 klatek zawarto aneks nr 1 do porozumienia, w którym Strony wskazały 6 mieszkań o łącznej powierzchni 285,20 m ² i wartości 770.040,00 zł. Natomiast w dniu 8 czerwca 2007 r., po uzyskaniu prawomocnego pozwolenia na budowę czwartej klatki, zawarto aneks nr 2, w którym wskazano zakup kolejnych 2 mieszkań o łącznej powierzchni 115,20 m ² i wartości 311.040 zł. Ostatecznego rozliczenia kwoty 1.350.000 zł. Strony dokonały w akcie notarialnym z dnia 28 grudnia 2007 r.. Mieszkaniami rozliczono kwotę 1.081.080 zł. natomiast kwota 268.920 zł została wypłacona osobie fizycznej w dniu 26 marca 2008 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstał w dniu 28 grudnia 2007 r., tj. w dniu aktu notarialnego, mocą którego nastąpiło przeniesienie własności lokali mieszkalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w dniu 28 grudnia 2007 r., tj. w momencie przeniesienia aktem notarialnym prawa własności przedmiotowych lokali.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów ustawodawca uregulował w art. 19 powołanej ustawy. I tak zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast w art. 19 ust. 10 powołanej ustawy zapisano, iż w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

W rozpatrywanej sprawie z fizycznym przekazaniem zapłaty całości lub części należności nie będziemy mieli do czynienia, ani w momencie zawierania porozumienia, ani w dacie spisywania aneksów do niego, ani też w dniu przeniesienia własności lokali mieszkalnych, co nie oznacza, iż do przedmiotowych czynności obowiązek podatkowy nie powstał.

Ponieważ przepis art. 19 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług wiąże obowiązek podatkowy z momentem zapłaty całości lub części należności z tytułu dostawy towarów (przez którą należy rozumieć wszelkie formy płatności), której przedmiotem są lokale i budynki, to w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy powstał, nie jak wskazał Wnioskodawca, w dniu przeniesienia własności w formie aktu notarialnego, lecz w dacie zawarcia porozumienia, z którego jednoznacznie wynika, że kwota ze sprzedaży nieruchomości gruntowej będzie przeznaczona na zakup lokali mieszkalnych tj. w dniu 30 maja 2006 r.. W tym momencie bowiem kontrahentowi pozostawiono całą należność na poczet przyszłej dostawy mieszkań.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.