ITPP1/443-1291/12/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1291/12/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zwolnienia od podatku czynności dostawy nieruchomości zabudowanej w drodze zamiany - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zwolnienia od podatku czynności dostawy nieruchomości zabudowanej w drodze zamiany.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w styczniu 2008 r. nabyła od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem "administracyjno-biurowo-usługowym". Nabycie nastąpiło w formie aktu notarialnego, w którym notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Wobec powyższego przy nabyciu nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT, gdyż taki podatek przy tej transakcji nie wystąpił. Spółka od momentu zakupu do chwili obecnej używała nabytą nieruchomość, prowadząc w niej działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie lokali. W trakcie użytkowania nieruchomości Spółka nie ponosiła nakładów inwestycyjnych, ani ulepszających nieruchomość przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości, dokonywała tylko niezbędnych prac remontowych, które wymagała bieżąca eksploatacja budynku.

Obecnie Gmina, na terenie której jest położona nieruchomość, chce dokonać zamiany przedmiotowej nieruchomości na inną będącą jej własnością. W oparciu o art. 604 Kodeksu cywilnego umowa zamiany będzie traktowana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako dwie odpłatne dostawy towarów. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dlatego też na potwierdzenie transakcji zamiany ze swej strony wystawi fakturę VAT.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła, iż wszystkie lokale w nieruchomości będącej przedmiotem zamiany były wynajmowane oraz przeznaczone na działalność, dlatego też w tym przypadku dostawa całego budynku nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa budynku wraz z gruntem w drodze umowy zamiany będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Spółki czynność ta będzie zwolniona od podatku od towarów i usług. Spółka cytuje treść art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Następnie wskazuje, iż w związku tym, że nieruchomość została nabyta od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT i na tę okoliczność nie wystawiono faktury VAT oraz że z tytułu nabycia rozliczono podatek od czynności cywilnoprawnych, Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dlatego dostawa tego budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wskazując na treść art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka stwierdza, iż dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek, którego dostawa jest zwolniona od podatku od towarów i usług również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W uzupełnieniu wniosku dodano, że w odniesieniu do lokali wynajmowanych powinno przysługiwać zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, natomiast w odniesieniu do lokali przeznaczonych na działalność Spółki (np. biuro, recepcja) Spółka uważa, że powinno przysługiwać zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez umowę zamiany należy rozumieć umowę cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy - art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Zapis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Dopłata przez jedną ze stron do świadczenia, wynikająca z różnicy wartości rzeczy będącej przedmiotem zamiany nie zmienia charakteru umowy (chyba, że ze względu na jej wartość ma ona charakter ceny jak w umowie sprzedaży).

Jak wynika z powyższego, przeniesienie własności towaru realizowane w oparciu o umowę zamiany stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w styczniu 2008 r. nabyła od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem "administracyjno-biurowo-usługowym". Spółce przy nabyciu ww. obiektu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka od momentu zakupu do chwili obecnej używała nabytą nieruchomość, prowadząc w niej działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali. Wszystkie lokale w nieruchomości były wynajmowane oraz przeznaczone na działalność Spółki. W trakcie użytkowania nieruchomości Spółka nie ponosiła nakładów inwestycyjnych, ani ulepszających nieruchomość przekraczających 30% wartości początkowej nieruchomości, dokonywała tylko niezbędnych prac remontowych, które wymagała bieżąca eksploatacja budynku.

Analiza przedstawionych okoliczności w kontekście powołanego stanu prawnego prowadzi do wniosku, iż planowana dostawa przedmiotowego budynku nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem - jak wynika z wniosku - cała nieruchomość (wszystkie lokale) była od 2008 r. przedmiotem najmu. Zatem dostawa budynku dokonana w drodze umowy zamiany po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia (2008 r.) będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a nie jak wskazała Spółka na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a (chyba że wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy).

Zwolnieniem, na podstawie wskazanego wyżej przepisu, objęta jest również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest budynek, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl