ITPP1/443-128/11/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Posiada Pani certyfikat uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, wydany przez Ministra Finansów. W 2011 r. zamierza Pani rozpocząć działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług księgowych. Nie posiada Pani uprawnień doradcy podatkowego. Nie będzie świadczyć usług doradczych, co będzie wynikać wprost z umów zawartych z przyszłymi kontrahentami. Będzie Pani prowadziła księgi handlowe, podatkowe księgi przychodów i rozchodów, ewidencje przychodów, sporządzała listy wynagrodzeń, sprawozdania, deklaracje itp. na podstawie danych zawartych w przedstawionych przez kontrahenta dokumentach. Dokumenty dla urzędów i instytucji (np. urzędu skarbowego, GUS, ZUS, urzędu miasta, urzędu gminy i in.) będą podpisywane przez kontrahentów, z którymi zawrze Pani umowy. Sporządzanie tych dokumentów będzie miało charakter czysto techniczny, będzie Pani korzystała z programów komputerowych, które na podstawie zaksięgowanych dokumentów drukują deklaracje zestawienia, listy itp. Usługi, które zamierza Pani świadczyć są sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2007 r. w grupie 69.20.2 z doradztwem podatkowym. PKD nie jest dostatecznie szczegółowa, klasyfikuje w jednej grupie wykluczające się niekiedy usługi. Wskazuje Pani, iż bardziej szczegółowa jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., która obowiązuje dla potrzeb podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2011 r., gdzie usługi rachunkowo-księgowe mają inny symbol PKWiU niż usługi doradztwa podatkowego. Usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowano w PKWiU pod symbolem 69.20.2, a usługi doradztwa podatkowego 69.20.3.

W związku z powyższym przedstawiono następujące pytanie:

Czy świadczenie usług księgowych przedstawionych w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie mogło korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi księgowe, które zamierza świadczyć, mogą korzystać ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Artykuł 113 ust. 13 pkt 2 powołanej ustawy wymienia przypadki, kiedy podatnicy nie mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Dotyczy to podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym można mówić jedynie o doradztwie podatkowym.

Wskazuje Pani, iż nie spełnia żadnego warunku, uprawniającego do zawodowego wykonywania czynności wymienionych w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. W Pani ocenie, analiza art. 2 ust. 1 i 2 oraz art. 3 tej ustawy wskazuje, że świadczenie usług rachunkowo-księgowych (bez usług doradztwa, co do których świadczenia nie posiada Pani uprawnień) może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy. Wskazuje Pani, iż w udzielonych interpretacjach indywidualnych np. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP1/443-224/09-4/BP z dnia 11 maja 2009 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPP1/443-83/10/MS z dnia 22 kwietnia 2010 r., ITPP1/443-886/10/TS z dnia 15 listopada 2010 r., za prawidłowe uznano stanowiska podatników w identycznych lub bardzo podobnych sytuacjach i zdarzeniach przyszłych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z zapisu art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio. (art. 113 ust. 10)

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Minister Finansów w § 26 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. Pod pozycją 13 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy "doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego".

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

I tak zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.), którego nowe brzmienie wprowadził art. 1 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw z dnia 10 czerwca 2010 r. (Dz. U. Nr 122, poz. 826), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Jak wynika z art. 76a ust. 1 tej ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Natomiast zgodnie z art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż posiadając certyfikat uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, wydany przez Ministra Finansów, zamierza Pani w 2011 r. rozpocząć działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług księgowych. Nie posiada Pani uprawnień doradcy podatkowego. Z zawartych umów z przyszłymi kontrahentami będzie wynikać, iż nie będzie świadczyć usług doradczych. Prowadzona przez Panią działalność będzie polegała na prowadzeniu ksiąg handlowych, podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, sporządzaniu list wynagrodzeń, sprawozdań, deklaracji itp. na podstawie danych zawartych w przedstawionych przez kontrahenta dokumentach. Dokumenty dla urzędów i instytucji (np. urzędu skarbowego, GUS, ZUS, urzędu miasta, urzędu gminy i in.) będą podpisywane przez kontrahentów, z którymi zawrze Pani umowy. Sporządzanie tych dokumentów będzie miało charakter czysto techniczny, będzie Pani korzystała z programów komputerowych, które na podstawie zaksięgowanych dokumentów drukują deklaracje zestawienia, listy itp.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w świetle powołanych przepisów, w związku z rozpoczęciem w 2011 r. działalności w zakresie usług rachunkowo-księgowych, będzie mogła Pani korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego art. 113 ust. 1 ustawy w powiązaniu z art. 113 ust. 9, o ile przewidywana przez Panią wartość świadczonych usług w proporcji do okresu prowadzonej działalności w 2011 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł. przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa, w tym doradztwa podatkowego oraz nie będzie Pani podpisywać w imieniu klientów deklaracji podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.