ITPP1/443-1275/12/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 17 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy środka trwałego oraz nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy środka trwałego oraz nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W dniu 31 maja 2011 r. nastąpiło wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa........ (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) do.......... W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącego przedmiotem aportu wchodziły m.in. rzeczy ruchome (towary handlowe, środki trwałe) oraz nieruchomości niezabudowane (grunty). Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Spółka z o.o. zbyła i w dalszym ciągu zamierza zbywać w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych i w toku prowadzonej działalności gospodarczej poszczególne składniki nabytej w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z uwagi na różne skutki podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług, co do zbycia poszczególnych składników uprzednio nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Spółka przedstawia jeden wariant zaistniałego stanu faktycznego oraz jeden wariant zdarzenia przyszłego.

1. Zaistniały stan faktyczny - dostawa rzeczy ruchomych (środków trwałych).

Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych z uwagi na to, że środki te zostały nabyte w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taka dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W przypadku dostawy nabytego, w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, środka trwałego nie będącego nieruchomością Spółka naliczyła podatek VAT według zasad ogólnych, niezależnie od tego, czy od nabycia (tekst jedn.: od dnia aportu) upłynęło 6 miesięcy czy też nie.

2. Zdarzenie przyszłe - dostawa nieruchomości niezabudowanej (gruntu).

Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych z uwagi na to, że środki te zostały nabyte w formie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taka dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W przypadku dostawy nieruchomości niezabudowanej (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów: Bp-zurbanizowane tereny niezabudowane, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - teren o funkcji: tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej) przeznaczonej pod zabudowę Spółka powinna naliczyć podatek VAT według zasad ogólnych, niezależnie czy przy nabyciu tej nieruchomości przysługiwało czy też nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Spółki, skoro przy nabyciu środka trwałego w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony to dostawa ta powinna być opodatkowana tylko wtedy, gdyby Spółka używała ich w celu wykonywania czynności opodatkowanych krócej niż 6 miesięcy licząc od dnia aportu, tj. 31 maja 2011 r. Oznacza to, że po dniu 30 listopada 2011 r. dostawa tych towarów była zwolniona od podatku. Spółka używając przez co najmniej 6 miesięcy ten środek trwały po dokonaniu aportu i opodatkowując następnie ich dostawę stawką 23% postąpiła nieprawidłowo. Natomiast w przypadku zbycia nieruchomości, niezależnie czy przy nabyciu tej nieruchomości przysługiwało, czy też nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego Spółka powinna naliczyć podatek VAT według zasad ogólnych, tj. stawką VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami w rozumieniu cytowanej ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku ma zastosowanie, gdy przedmiotem zbycia są towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, a podatnikowi przy nabyciu tych towarów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, a contrario, dostawa towarów nie korzysta ze zwolnienia od podatku, kiedy jej przedmiotem nie jest towar używany w rozumieniu ww. przepisu lub gdy przy jego nabyciu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w dniu 31 maja 2011 r. nabyła w drodze aportu zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa, w skład którego wchodziły m.in. rzeczy ruchome (towary handlowe, środki trwałe) oraz nieruchomości niezabudowane (grunty) przeznaczone pod zabudowę. Przy nabyciu środków trwałych Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, bowiem transakcja była wyłączona z opodatkowania. Spółka (tekst jedn.: nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa) zbyła i w dalszym ciągu zamierza zbywać, w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych - w toku prowadzonej działalności gospodarczej - poszczególne składniki nabytej nieodpłatnie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na tym tle Spółka powzięła wątpliwości dotyczące prawidłowości zastosowania 23% stawki VAT, przy zbyciu nabytych w drodze aportu środków trwałych po upływie 6 miesięcy od dnia ich nabycia oraz przy zbyciu nieruchomości niezabudowanej (grunt przeznaczony pod zabudowę).

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro przy nabyciu w drodze aportu środków trwałych Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i o ile były one używane przez Spółkę przez okres dłuższy niż pół roku, to ich sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei w przypadku sprzedaży nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę (co wynika z miejscowego planu przestrzennego), dostawa ta będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%, gdyż zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.