ITPP1/443-1242d/09/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione w uzupełnieniu z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.) do wniosku z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pierwszego zasiedlenia - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2010 r. zostało złożone uzupełnienie wniosku z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2010 r.), w treści którego poza udzieleniem odpowiedzi na wezwanie organu rozszerzyła Pani zakres pierwotnego wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie pierwszego zasiedlenia.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W wyniku umowy o podział majątku wspólnego, małżonek przekazał Pani wybudowany przez Niego i użytkowany jako siedziba przedsiębiorstwa lokal. W ramach umowy przewidziano, że przez określony czas, do momentu wybudowania nowej siedziby, mąż nadal będzie użytkował lokal na potrzeby biurowe własnej firmy. Po przeniesieniu siedziby przedsiębiorstwa męża do nowego lokalu, nastąpiło przeniesienie posiadania otrzymanego mocą ww. umowy lokalu na Panią. Małżonek użytkował lokal nieodpłatnie. Od momentu objęcia lokalu w posiadanie, nie był on przedmiotem żadnej czynności opodatkowanej. Ponadto z wniosku wynika, że umowa o podział majątku wspólnego została zawarta w dniu 10 sierpnia 2006 r. Lokal usługowy przekazany Pani mocą tej umowy, został wybudowany przez małżonka działającego w charakterze osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, któremu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego Pani nie przysługiwało, a ponadto nie była Pani podatnikiem zarówno w dacie wybudowania lokalu (2002 r.), jak również w dacie podziału majątku wspólnego. Przekazanie na Pani rzecz lokalu w ramach zawartej umowy o podział majątku małżeńskiego nie zostało opodatkowane podatkiem od towarów i usług przez małżonka. Po upływie wynikającego z ww. umowy terminu użytkowania lokalu przez byłego męża, lokal ten pozostaje nieużywany. Od dnia 1 sierpnia 2008 r., w ramach działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu i zarządzaniu nieruchomościami, jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże przedmiotem działalności są inne należące do Pani nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt nieodpłatnego użytkowania lokalu przez firmę męża oznacza, że nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ lokal nie został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych. Małżonek użytkował lokal nieodpłatnie, w wyniku ugody zawartej w tej kwestii w umowie o podział majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług (art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Z przywołanych regulacji wynika, iż nieodpłatne świadczenie usług jest zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, jeżeli nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tą usługą.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą jednocześnie zostać spełnione dwa warunki, dotyczące braku związku świadczonych usług z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz braku prawa do obniżenia w całości lub w części kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z daną usługą.

Ponadto ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Istotą pierwszego zasiedlenia jest zatem oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Z powyższego wnika, że pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Pierwszym zasiedleniem może być więc także oddanie nieruchomości przykładowo w najem. A zatem pierwszym zasiedleniem będzie pierwsza czynność opodatkowana, dotycząca danych budynków. Budowli lub ich części.

Z przedłożonego wniosku wynika, że na mocy umowy o podział majątku wspólnego małżonków otrzymała Pani lokal usługowy wybudowany przez byłego męża prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą. Prawo do odliczenia przysługiwało byłemu małżonkowi. Ponadto z postanowień zawartej umowy wynika, że w określonym terminie małżonek Pani nadal, nieodpłatnie, będzie użytkował lokal.

Uwzględniając powyższe, w pierwszej kolejności wskazać należy, że udostępnienie byłemu małżonkowi, w wyniku ugody zawartej w tej kwestii w umowie o podział majątku wspólnego małżonków, lokalu usługowego otrzymanego przez Panią mocą tej umowy, przy nabyciu którego nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia podatku, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Z tego też względu - przyjmując jako element stanu faktycznego, że przekazanie przez małżonka lokalu usługowego na Pani rzecz nie było czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - stwierdzić należy, że fakt nieodpłatnego użytkowania lokalu przez Pani byłego męża w oparciu o postanowienia umowy o podział majątku małżeńskiego, nie oznacza, iż nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ w tym przypadku, jak powyżej wskazano, lokal nie został udostępniony przez Panią w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.