ITPP1/443-1242/12/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.), uzupełnionym w dniach 13 grudnia 2012 r. (data wpływu), 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) oraz 7 stycznia 2013 r. (data wpływu 10 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 13 grudnia 2012 r., 21 grudnia 2012 r. i 10 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z decyzją Prezydenta Miasta z dnia 12 października 2011 r. o ustaleniu lokalizacji drogi, na działkach oznaczonych w rejestrze gruntów nr... o pow.... ha i nr... o pow.... ha, Spółdzielnia Mieszkaniowa "zmuszona została" do przekazania nieruchomości ww. działek, które były w użytkowaniu wieczystym. Grunty z działki nr... i... były zabudowane nieruchomością budynkową wielomieszkaniową. Po wydzieleniu "działki nr... i... stanowiły grunty nie zabudowane". Obejmowały one fragment drogi wewnętrznej, parkingi, chodniki, pomieszczenie gospodarcze, pomieszczenie na pojemniki do odpadów oraz nasadzenia. Na wywłaszczonych działkach (nr... i...) znajdowała się ww. nieruchomość wraz z infrastrukturą towarzysząca, a dostawa budynku oraz powyższych budowli nie spowodowała pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Urząd Miasta, zgodnie z decyzją z dnia 6 lipca 2012 r., orzekł należną do wypłaty kwotę odszkodowania w wysokości... zł. Cała wartość odszkodowania została przez Gminę przekazana na rzecz banku na spłatę wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, którą stanowił kredyt zaciągnięty na budowę nieruchomości (budynek wielomieszkaniowy). Zatem odszkodowanie to przeznaczone zostało na cele statutowe Spółdzielni. Użytkownicy lokali mają ustawowy obowiązek spłaty kredytu zaciągniętego na budowę ich mieszkań (spłata normatywna). W ostateczności, to oni osiągnęli korzyść wynikającą z analitycznego zmniejszenia ich zadłużenia. W dniu 13 sierpnia 2012 r. Gmina dokonała przelewu na rzecz ww. banku, co spowodowało zmniejszenie ww. zadłużenia kredytowego. Art. 29 ust. 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że "za obrót należy uznać kwotę należną z tytułu wywłaszczenia, pomniejszoną następnie o kwotę należnego podatku". Przed pomniejszeniem jest to kwota brutto. Bank całą otrzymaną kwotę brutto (... zł.) przeznaczył na zmniejszenie zadłużenia, którego obowiązek spłaty ciąży do końca 2017 r. (zgodnie z ustawą z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych). Spółdzielnia nie jest w stanie wpłacić tak dużej kwoty podatku VAT (... zł) ponosząc jednocześnie dotkliwą stratę.

W uzupełnieniu do wniosku w dniu 21 grudnia 2012 r. wskazano, że w świetle art. 3 pkt 3 w nawiązaniu do pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, znajdujące się na działkach... i... parkingi, chodniki oraz droga stanowią budowle (są to urządzenia techniczne i obiekty liniowe). Ponadto wyjaśniono, iż powyższe budowle powstały w roku oddania budynku do użytku, tj. 22 sierpnia 1991 r. Budowle te nie były nigdy ulepszane, jedynie na bieżąco naprawiane i remontowane. Wartość napraw i remontów nie była większa od 30% wartości początkowej. Żadna z tych budowli nie była wykorzystywana przez Spółdzielnię do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz w stosunku do tych budowli nie przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu do wniosku w dniu 10 stycznia 2013 r. ostatecznie wyjaśniono, że przedmiotem opisanego we wniosku wywłaszczenia były wyłącznie działki nr... i.... wraz ze znajdującymi się na nich budowlami. Natomiast działki przed wywłaszczeniem posiadały numery... i..., na których znajdował się budynek. Po wywłaszczeniu działki... i... otrzymały numeracje:

* ... i..., które zostały przejęte przez Gminę;

* ... i..., które pozostały w Spółdzielni w użytkowaniu wieczystym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółdzielnia postąpiła słusznie naliczając należny VAT zgodnie z art. 29 ust. 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czy powinna zastosować zwolnienie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, niesłusznie naliczono należny VAT, gdyż z uwagi na znajdujące się na wywłaszczonym gruncie budowle należało zastosować zwolnienie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Stawka podatku - jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi art. 43 ust. 7a ustawy.

Jak stanowi art. 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż znajdujące się na działkach... i... (które znajdowały się w użytkowaniu wieczystym) parkingi, chodniki oraz droga stanowią budowle w świetle art. 3 pkt 3 w nawiązaniu do pkt 3a ustawy - Prawo budowlane. Budowle te powstały w 1991 r., nie były nigdy ulepszane, jedynie na bieżąco naprawiane i remontowane. Wartość napraw i remontów nie była większa od 30% wartości początkowej. Żadna z tych budowli nie była wykorzystywana przez Spółdzielnię do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz w stosunku do tych budowli nie przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie brak podstaw, aby dostawa parkingów, chodników i drogi wewnętrznej stanowiących budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, które powstały w 1991 r., mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W tym przypadku bowiem (na co wskazują okoliczności sprawy) dostawa ta miała miejsce przed pierwszym zasiedleniem. Zauważyć jednak należy, że skoro - jak wskazano - w przypadku ww. parkingów, chodników i drogi wewnętrznej wartość ich napraw i remontów nie była większa od 30% wartości początkowej i w stosunku do nich nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dostawa ta korzystała ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.