ITPP1/443-122/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku podatek od towarów i usług z faktur dokumentujących wydatki związane z emisją akcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku podatek od towarów i usług z faktur dokumentujących wydatki związane z emisją akcji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w 2007 r. podjęła decyzję o emisji akcji (przygotowywała się do podwyższenia kapitału na prowadzenie działalności gospodarczej). W związku z tym faktem Wnioskodawca poniósł wydatki takie jak:

* usługi prawnicze (grudzień 2007 r.);

* wycenę nieruchomości (grudzień 2007 r.);

* usługi audytorskie (przygotowanie do wdrożenia MSRR).

Wydatki te związane są z przyszłymi dochodami, które Spółka uzyska w efekcie emisji akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka miała prawo do odliczenia VAT wykazanego w fakturach, dokumentujących wydatki na obsługę prawną, audytorską i wycenę nieruchomości związaną z procesem emisji akcji.

Zdaniem Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przysługuje zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ emisja akcji jest podstawowym instrumentem pozyskania kapitału. Emisja akcji ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i dokonywania czynności opodatkowanych. Zdaniem Spółki żaden przepis nie zabrania firmie odliczać VAT od zakupionych usług. Podobne stanowisko zajął WSA w Warszawie w wyroku z 20 listopada 2008 r. o sygn. III SA/Wa 1197/08 i wyroku NSA z dnia 22 lutego 2006 r. o sygn. IIFSK 191/05, jak również Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu w decyzji z dnia 27 października 2006 r. sygn. PP II 443/781/2006/PK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ze wskazanych regulacji wynika, iż emisja akcji jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług.

W myśl unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

A zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego, wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Istotny jest więc związek między zakupami a działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany w sposób bezpośredni lub pośredni z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Dla określenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na obsługę emisji akcji, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zachodzi bezpośredni związek między poniesionymi przez Wnioskodawcę wydatkami a działalnością niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług jaką jest emisja akcji. W przedmiotowej sprawie emisja akcji (podwyższenie kapitału) niewątpliwie jest realizowana w celu pozyskania przez Spółkę środków finansowych potrzebnych do rozwijania własnej działalności. W tej sytuacji należy stwierdzić, iż emisja akcji ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Tak więc i wydatki związane z emisją - choć pośrednio - mają wpływ na uzyskiwane przez Spółkę przychody, które mogą być związane ze sprzedażą - inną wykonywaną przez Wnioskodawcę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (spełniając przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jednak wyjątki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w związku z wnioskiem Spółki z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji tut. organ wydał interpretację nr ITPB3/423-610/08/MT z dnia 9 stycznia 2009 r., w której przesądził, iż poniesione przez Spółkę w 2007 r. wydatki dotyczące kosztów związanych z przygotowaniem prospektu emisyjnego (koszty badania prawnego i finansowego Spółki), wyceny nieruchomości, usług audytorskich (przygotowanie do wdrożenia MSRR) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z wezwaniem Spółki do usunięcia naruszenia prawa w wydanym rozstrzygnięciu tut. organ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej. (pismo z dnia 24 lutego 2009 r. znak ITPB3/423W-4/09/MT).

W świetle zajętego stanowiska oraz brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 (obowiązującego do 30 listopada 2008 r.) Spółka nie może skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami poniesionymi na emisję akcji (na usługi prawnicze, wycenę nieruchomości i usługi audytorskie), albowiem wydatki te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, mimo iż mają one związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Końcowo stwierdzić należy, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok WSA w Warszawie o sygn. III SA/Wa 1197/08 i wyrok NSA o sygn. o sygn. IIFSK 191/05 oraz decyzja organu skarbowego, nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości w przedmiotowej kwestii. Albowiem są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.