ITPP1/443-12/12/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 3 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2012 r. złożono wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1997 r. wraz z żoną zakupił Pan nieruchomość zabudowaną (1/2 części) o łącznej powierzchni 3.124 m ^2, w tym budynek mieszkalny - murowany o powierzchni 90 m ^2, mającą charakter działki budowlano-rolnej, z zamiarem jej częściowej rozbudowy. Opłacał Pan corocznie podatek rolny (za 2658 m ²)) i podatek od nieruchomości (za budynek mieszkalny i grunty pozostałe) w wysokości i terminach ustalonych przez odpowiednie przepisy prawa. Do realizacji Pana zamierzeń jednak nie doszło, z powodu poważnego wypadku samochodowego, skutkiem czego przez 5 lat przebywał Pan na rencie chorobowej. Z powyższych przyczyn popadł Pan w kłopoty finansowe i utrzymywał rodzinę z posiadanego majątku. Aktualnie ma Pan 66 lat, jest emerytem i nie użytkuje swojej części nieruchomości. Dzieci nie chcą realizować Pana planów oraz przejąć działki w formie darowizny. Mając to na uwadze postanowił Pan wraz z żoną nieużytkowaną działkę sprzedać. W czasie nabywania nieruchomości prowadził Pan działalność gospodarczą i z tego tytułu był podatnikiem VAT czynnym, z czego został zwolniony ze względu na niskie obroty. Obecnie ze względu na wiek oraz stan zdrowia żadnej działalności gospodarczej Pan nie prowadzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w określonej sytuacji przy sprzedaży swojej części nieruchomości zakwalifikowanej przez Urząd Miasta jako: rolno-budowlana, zobowiązany Pan będzie do zapłaty podatku od towarów i usług.

Pana zdaniem sprzedaż części nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż przy zakupie nie miał Pan zamiaru jej dalszej odsprzedaży, a celem nabycia było zapewnienie bezpieczeństwa dzieci, do czego z przyczyn niezależnych nie doszło. Istotny jest także cel, w jakim nieruchomość została nabyta. Stanowi bowiem majątek osobisty, a dokonując zakupu nie działał Pan jako handlowiec. Przedmiotowy grunt nie służył działalności gospodarczej. Przedmiotową działkę zamierza Pan zbyć jako osoba fizyczna (prywatna), a stanowi ona część Pana majątku z jednoczesnym podkreśleniem faktu niezajmowania się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej był Pan przekonany o słuszności swojego stanowiska, ale aby uniknąć możliwości ewentualnych nieporozumień, jakie wystąpić mogłyby na omawianym odcinku po zawarciu notarialnej umowy kupna - sprzedaży, doszedł Pan do wniosku, że 100% pewność w tym temacie jest konieczna i całkowicie uzasadniona.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż zakupił Pan nieruchomość zabudowaną (1/2 części) o łącznej powierzchni 3.124 m ^2, w tym budynek mieszkalny - murowany o powierzchni 90 m ^2, mającą charakter działki budowlano-rolnej, z zamiarem jej częściowej rozbudowy. Celem nabycia było zapewnienie bezpieczeństwa dzieci, do czego z przyczyn niezależnych od Pana nie doszło. Mając to na uwadze postanowił Pan wraz z żoną nieużytkowaną działkę sprzedać. Nieruchomość została nabyta do majątku osobistego, a dokonując zakupu nie działał Pan jako handlowiec. Przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, którą prowadził Pan jako podatnik VAT czynny, z czego został zwolniony ze względu na niskie obroty

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji, stwierdzić należy, że pomimo, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży nieruchomości gruntowej, działał Pan w charakterze handlowca. Ponadto z wniosku nie wynika, aby nabyta nieruchomość była wykorzystywana w jakikolwiek sposób do działalności gospodarczej (w tym rolniczej). Nie można także stwierdzić, że nabył Pan nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Z treści wniosku wynika bowiem, iż nieruchomość została nabyta z myślą o darowiźnie dla dzieci. W konsekwencji sprzedając tej działki korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem własnym. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.