ITPP1/443-1158a/09/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia czynności wniesienia aportem sieci telewizyjnej do nowopowstałej spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 18 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczenia czynności wniesienia aportem sieci telewizyjnej do nowopowstałej spółki komandytowej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, w tym przede wszystkim usług telewizji kablowej w sposób analogowy i cyfrowy oraz szerokopasmowego dostępu do Internetu. Ponadto świadczy usługi transmisji głosu oraz usługi reklamowe. Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje siedem posiadanych przez siebie sieci telewizyjnych znajdujących się w Ch., Cz., T., Cz., B., M. i T. Poszczególne sieci telewizyjne obejmują infrastrukturę (tekst jedn. nadajniki, kable, itd.), jak i umowy dzierżawy i najmu miejsc pod infrastrukturę oraz umowy abonenckie z odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę. Działalność Spółki nie jest podzielona na jakiekolwiek wewnętrzne jednostki organizacyjne (np. oddziały), poszczególne sieci telewizyjne nie są wyodrębnione organizacyjnie, ani finansowo. W odniesieniu do poszczególnych sieci nie jest prowadzona odrębna ewidencja księgowa. Komplementariuszem w Spółce jest P. spółka z o.o., natomiast wyłącznym akcjonariuszem jest Pan P. G. Celem restrukturyzacji działalności rozważane jest wyodrębnienie sieci telewizyjnej zlokalizowanej w T. do nowej spółki komandytowej (dalej: "SK"). Wyodrębnienie to zostanie dokonane poprzez wkład niepieniężny sieci telewizyjnej dokonany w zamian za prawa i obowiązki przyznane w SK, w której Spółka zostanie komandytariuszem. Komplementariuszem natomiast będzie P. spółka z o.o. Nowa spółka, do której zostanie wniesiona sieć telewizyjna, zostanie utworzona po uzyskaniu interpretacji podatkowej. Przedmiotem aportu będzie jedynie infrastruktura techniczna związana z siecią telewizyjną obejmująca w szczególności środek trwały w postaci sieci telewizji kablowej w T. (zgodnie z opisem technicznym i wykazem budynków objętych siecią), środki trwałe w postaci kanalizacji teletechnicznej, sprzętu i wyposażenia biurowego związanego z siecią w T. Aport nie będzie natomiast obejmował umów abonenckich, których stroną jest Spółka, jak również umów najmu i dzierżawy związanych z infrastrukturą sieci - umowy te nie będą przenoszone do SK. Składniki sieci telewizyjnej będącej przedmiotem aportu do SK zaliczane są przez Spółkę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Po dokonaniu aportu, sieć ta zostanie najprawdopodobniej sprzedana przez SK do inwestora zewnętrznego. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sieć telewizyjna, która ma być przedmiotem aportu do SK została nabyta tytułem wkładu niepieniężnego wniesionego w czerwcu 2000 r. przez wspólnika Pana P. G., prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, do spółki kapitałowej P. spółka z o.o., która następnie została przekształcona w spółkę osobową. Wpis przekształconej Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego nastąpił w dniu 2 stycznia 2008 r. Po wniesieniu sieci telewizyjnej do P. Spółka z o.o., była ona następnie rozbudowywana w latach 2000 -2009 (przez P. spółka z o.o., a po przekształceniu przez Spółkę). W odniesieniu do przedmiotowej sieci dokonywano odliczeń podatku od towarów i usług naliczonego związanego z jej rozbudową. W uzupełnieniu wniosku Spółka podniosła, że sieć telewizji kablowej jest samodzielnym obiektem inwentarzowym składającym się z sieci (kabli) magistralnych, międzybudynkowych, instalacji na budynkach, wzmacniaczy magistralnych i budynkowych, urządzeń stacji czołowej (odbiorniki satelitarne, modulatory, anteny, konwertery). W oparciu o posiadaną ekspertyzę techniczną, sieć kablowa jest zakwalifikowana do rodzaju 620 w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. Wskazana sieć, jako całość (składająca się z poszczególnych elementów) realizuje jedno zadanie jakim jest transmisja sygnałów, pozbawiona jakiegokolwiek elementu uniemożliwiającego realizację tego zadania sieć nie uzyskałaby zezwolenia regulatora rynku telekomunikacyjnego. Kryterium określającym sieć jest spójność technologiczno-funkcjonalna. Z kolei kanalizacja teletechniczna jest budowlą powstałą w oparciu o prawo budowlane, na którą składają się studnie kablowe, rury osłonowe, kabel. Środki trwałe w postaci sieci telewizji kablowej oraz kanalizacji teletechnicznej, nie stanowią nieruchomości. Kanalizacja teletechniczna była wybudowana w latach 2004-2009. W chwili aportu do P. spółka z o.o. wniesiono wyłącznie sieć telewizji kablowej. W zakresie kanalizacji teletechnicznej Spółka korzystała wówczas z dzierżawionej kanalizacji obcej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci opisanej w stanie faktycznym sieci telewizyjnej stanowić będzie dla Spółki dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci sieci telewizyjnej stanowić będzie odpłatną dostawę towaru podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Przywołując uregulowania zawarte w art. 5 ust. 1 i art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka wskazuje, że w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego, SK stanie się właścicielem sieci telewizyjnej, a w konsekwencji będzie mogła rozporządzać i dysponować nią jak właściciel. Spółka zauważa, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą), a zapłatą istnieje adekwatny związek, zaś odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Z uwagi na to, że Spółka w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego uzyskuje prawa i obowiązki przysługujące wspólnikowi (takie jak np. prawo do udziału w zysku) transakcja ta, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, zasadne jest przyjęcie, że prawa i obowiązki przysługujące wspólnikowi wnoszącemu aport stanowią na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług formę odpłatności. Spółka wskazuje, że stanowisko takie znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach, w tym z dnia 29 września 2008 r. znak ILPP2/443-609/08-2/MN i z dnia 17 listopada 2008 r. znak IPPP2/443-1351/08-2/MK. Zdaniem Spółki, do przedmiotowej transakcji nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku dla dostawy towarów używanych, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sieć telewizyjna, która będzie wnoszona aportem faktycznie używana była przez Spółkę przez okres dłuższy niż pół roku, stanowi ona zatem towar używany w rozumieniu powołanego wyżej przepisu, jednakże dla zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy towarów używanych, kluczowe jest, aby w stosunku do tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka zauważa, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje, jak należy interpretować stwierdzenie, że w stosunku do danego towaru nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego, w szczególności nie precyzuje, czy chodzi w tym przypadku o prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu danego towaru, czy również prawo do odliczenia podatku w przypadku ulepszenia towaru (środka trwałego). W opinii Spółki, z uwagi na brak szczegółowej regulacji w przedmiotowym zakresie oraz zasadę wąskiego interpretowania wyjątków od reguły (którą w tym przypadku, jest powszechność opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w obrocie gospodarczym), należy stwierdzić, iż przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, odnosi się do prawa odliczenia podatku naliczonego zarówno w odniesieniu do nabycia, jak i ulepszenia danego środka trwałego (towaru). Dlatego też, pomimo tego, że Spółce nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej sieci telewizyjnej (aport sieci telewizyjnej podlegał zwolnieniu od podatku), to Spółka odliczała podatek naliczony związany z rozbudową modernizacją oraz ulepszeniem tej sieci. Ulepszenie sieci polegało na poniesieniu nakładów finansowych, na skutek czego Spółka mogła świadczyć dodatkowe usługi. W momencie wniesienia aportu przez Pana P. G. oferowane były tylko usługi telewizji analogowej, natomiast obecnie na tej samej sieci, Spółka oferuje cztery usługi: telewizję analogową-internet-telefon-telewizję cyfrową. Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka wskazuje, że zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie przysługiwać, jeśli podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru, lecz następnie dokonał ulepszenia towaru, odliczając podatek naliczony przy zakupie środków i nakładów zużytych do ulepszenia, co zgodne jest z poglądem wyrażonym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 maja 2007 r. sygn. akt I FSK 764/06. W konsekwencji, zdaniem Spółki, w niniejszym przypadku, nie jest spełniony warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług o braku prawa po stronie podatnika do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do danego towaru używanego (sieci telewizyjnej). Z uwagi na powyższe, wniesienie przez Spółkę wkładu niepieniężnego w postaci sieci telewizyjnej do SK, jako odpłatna dostawa towarów, będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku. Ponadto zdaniem Spółki, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury stwierdzającej dokonanie sprzedaży (dostawy towarów), datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. W konsekwencji Spółka, w wyniku wniesienia wkładu do SK, zobowiązana będzie do wystawienia faktury VAT, w której cenę jednostkową bez podatku (cenę jednostkową netto) stanowić będzie wartość rynkowa sieci telewizyjnej (przedmiotu wkładu), natomiast kwotą należności będzie cena jednostkowa powiększona o 22% podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W tym miejscu zauważyć należy także, iż stosownie do art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Ponadto z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Ze złożonego wniosku, jak również jego uzupełnienia wynika, że dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje siedem posiadanych sieci telewizyjnych, które obejmują infrastrukturę (tekst jedn. nadajniki, kable, itd.), jak i umowy dzierżawy i najmu miejsc pod infrastrukturę oraz umowy abonenckie z odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę. Spółka planuje dokonać czynności wniesienia aportem sieci telewizyjnej zlokalizowanej w T. Przedmiotem aportu będzie jedynie infrastruktura techniczna związana z tą siecią, obejmująca środek trwały w postaci sieci telewizji kablowej, środki trwałe w postaci kanalizacji teletechnicznej, sprzęt i wyposażenie biurowe. Sieć telewizji kablowej została wniesiona do Spółki aportem w 2000 r., natomiast stanowiąca budowlę kanalizacja teletechniczna została wybudowana w latach 2004-2009. Ponadto sieć była przez Spółkę modernizowana, jak również Spółka nabywała nowe elementy wyposażenia i inne środki trwałe. Spółka dokonywała odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu rozbudowy sieci.

W definicji dostawy towarów sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług niewątpliwie mieści się wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci towarów do innego podmiotu, bowiem w takim przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, zaś wkład rzeczowy wniesiony do tego podmiotu staje się od tego momentu jego majątkiem. Następuje zatem przeniesienie praw do rozporządzania przedmiotem wkładu. Ponadto wniesienie wkładu niepieniężnego spełnia przedmiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (wniesieniem wkładu), a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać udziału w spółce, tj. wszystkich praw wynikających z uczestnictwa w tej spółce, w tym prawo do udziału w zysku. Wynagrodzenie to ma charakter wzajemny i ekwiwalentny, co oznacza, że z tytułu wniesienia wkładu, dla wnoszącego wynika bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść.

Biorąc powyższe pod uwagę zauważyć należy, że w niniejszej sprawie zamierzona przez Spółkę czynność, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na to, iż przedmiot transakcji - jak wynika z wniosku - obejmować będzie sieć telewizyjną, na którą składa się środek trwały w postaci sieci telewizji kablowej, środki trwałe w postaci kanalizacji teletechnicznej, a także sprzęt i wyposażenie biurowe, ww. czynność stanowić będzie odpłatną dostawę towarów. W tej sytuacji nastąpi bowiem odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W tym miejscu wskazać należy, że ze względu na to, że jak wskazała Spółka, przedmiotem aportu będą jedynie ww. składniki stanowiące infrastrukturę techniczną, w tym kanalizacja telewizyjna, która jest budowlą powstałą w oparciu o przepisy prawa budowlanego, nie stanowiącą nieruchomości, zwrócić należy także uwagę na uregulowania wynikające z art. 47-49 Kodeksu cywilnego. Z regulacji tam przywołanych wynika, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego). Wyjątek w tej kwestii zawarty jest w art. 49 Kodeksu cywilnego, z którego wynika, iż wymienione w nim urządzenia nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 Kodeksu urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu. W rezultacie więc urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały zbudowane i nie stanowią własności właściciela tej nieruchomości. Dotychczasowy właściciel traci ich własność na rzecz właściciela instalacji, do której zostały one przyłączone, czyli na rzecz przedsiębiorcy sieciowego.

A zatem, w sytuacji dostawy towarów nie związanych trwale z gruntem (nie będących jego częściami składowymi), w przypadku, gdy przekazywane urządzenia spełniają warunek określony w art. 49 Kodeksu cywilnego, wystąpi odpłatna dostawa towarów.

W myśl ogólnej zasady, zawartej w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do tej ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Wysokość stawek podatkowych uregulowana jest w Dziale VIII Rozdział 1 i 2 cyt. ustawy.

Zwolnieniem od podatku od towarów i usług została objęta, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, dostawa towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ww. ustawy).

Dokonując analizy okoliczności przedstawionych we wniosku wskazać należy, iż objęcie jednym pojęciem - sieć telewizyjna - poszczególnych składników infrastruktury technicznej, nie oznacza, że można traktować daną czynność, jako jedną dostawę. Każdy ze składników (w tym m.in. środek trwały w postaci sieci kablowej, środki trwałe w postaci kanalizacji teletechnicznej, czy też wyposażenie biurowe), wchodzących w skład sieci telewizyjnej, który może być przedmiotem odrębnej dostawy, opodatkowany winien być właściwą stawką podatku od towarów i usług. Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że oddzielną transakcją może być cała wnoszona aportem sieć telewizyjna, składająca się z poszczególnych składników, lecz przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie każdy z tych składników (poszczególne środki trwałe, wyposażenie, sprzęt) wg stawki dla nich właściwej.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, iż aport sieci telewizyjnej winien być opodatkowany w następujący sposób. W odniesieniu do dostawy środków trwałych nabytych przez Spółkę w ramach aportu w 2000 r. (m.in. stanowiąca samodzielny obiekt inwentarzowy sieć telewizji kablowej, o ile nie stanowi ona budowli, budynku lub ich części) bez prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, następnie zmodernizowanych - w związku z przeprowadzaną modernizacją dokonano odliczenia podatku od towarów i usług - Spółka winna zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przy ich nabyciu nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku, a ponadto, co istotne, przedmiotowe środki trwałe stanowią towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 tej ustawy.

Natomiast w odniesieniu do dostawy odrębnych środków trwałych, czy też pozostałych składników nabytych w trakcie modernizacji sieci telewizyjnej, przy nabyciu których Spółka dokonała odliczenia podatku, należy zastosować stawkę podstawową w wysokości 22% - dostawa ta nie może korzystać ze zwolnienia, gdyż nie został spełniony warunek, określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczący braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto podstawowa stawka podatku będzie miała zastosowanie także do stanowiącej budowlę kanalizacji teletechnicznej, bowiem z wniosku nie wynika, aby mogła ona korzystać z preferencji podatkowych. Dodać należy również, iż w sytuacji, gdy kanalizacja teletechniczna składa się z poszczególnych składników wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, jako odrębne środki trwałe, przedmiotem opodatkowania będzie każdy z tych odrębnych składników.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wskazano na stronie 5 niniejszej interpretacji, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów. Zatem czynność wniesienia aportu winna być przez Spółkę udokumentowana fakturą VAT wystawioną na spółkę komandytową, do której wnoszony jest aport. Faktura VAT stwierdzająca wniesienie aportu powinna zawierać takie same elementy jak faktura dokumentująca inną dostawę towarów, czy świadczenie usług, a zatem będą miały do niej zastosowanie ogólne przepisy dotyczące wystawiania faktur zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.). A zatem wniesienie aportu do spółki komandytowej, stanowiące dostawę towaru opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, winno być udokumentowane fakturą VAT zawierającą elementy wskazane w § 5 cyt. rozporządzenia.

Końcowo wskazać należy, iż niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że aport wskazanych przez Spółkę środków trwałych, w szczególności kanalizacji teletechnicznej stanowiącej budowlę, może stanowić odrębny przedmiot sprzedaży. Zauważyć bowiem należy, iż analiza cywilnoprawna w zakresie zawierania przez podatników umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych cytowanym przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.