ITPP1/443-1156/09/BS - Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu otrzymanej dotacji oraz sposób jej udokumentowania fakturami VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1156/09/BS Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu otrzymanej dotacji oraz sposób jej udokumentowania fakturami VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2009 r., (data wpływu 27 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej dotacji, sposobu jej prezentacji na wystawionych fakturach VAT oraz udokumentowania jej otrzymania poprzez wystawienie faktury VAT wraz z należnym podatkiem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 22 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej dotacji sposobu jej prezentacji na wystawionych fakturach VAT oraz udokumentowania jej otrzymania poprzez wystawienie faktury VAT wraz z należnym podatkiem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca uchwałą rady gminy na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, otrzymuje na konto po zakończeniu miesiąca dotację. Wnioskodawca wystawia dla odbiorców faktury za świadczone usługi dostawy wody pomniejszone o kwoty dotacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług oraz sposób prezentacji rozliczenia dotacji na fakturze dla odbiorcy końcowego (osoby fizycznej) a także możliwość wystawienia faktury z tytułu dotacji na Gminę.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja jest dopłatą skierowaną do odbiorcy końcowego (jest naliczana na podstawie wskazania licznika do m 3 wody), a nie dla Wnioskodawcy - ale Wnioskodawca winien potraktować ją jako dopłatę do ceny sprzedaży. W ocenie Wnioskodawcy, na każdej fakturze wystawionej odbiorcy kwotę należności należy pomniejszyć o przyznaną przez radę gminy dotację (kwota datacji traktowana jest jako obrót brutto). Następnie, w ocenie Wnioskodawcy winien obciążyć Gminę fakturą zawierającą sumę kwot dotacji w danym miesiącu licząc dotację jako kwotę "w stu" (razem z należnym podatkiem VAT). W związku z tym, że zarówno pomniejszenie należnego podatku, jak i jego naliczenie będzie miało miejsce w tym samym miesiącu, zachowana zostanie równowaga i operacje te nie będą miały wpływu na kwotę podatku VAT w deklaracji. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będąc podmiotem prowadzącym rozliczenie dla celów dotacji ma prawo obciążyć płatnika tejże dotacji (czyli Gminę), ponieważ dofinansowanie do zużywanej wody należy do zadań Gminy. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej dopłaty jest otrzymanie faktycznego wpływu środków od gminy - przewidzianego w okresach miesięcznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl powołanych regulacji, przez pojęcie świadczenia należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie, zakłada istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą), oraz podmiotu świadczącego (wykonującego dane świadczenie). W pojęciu świadczenia na rzecz, mieszczą się świadczenia na rzecz określonych podmiotów i ostatecznych konsumentów. Skoro w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, zatem wskazać należy, że zaistnienie czynności opodatkowanej ma miejsce wyłącznie wówczas, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymywanego wynagrodzenia z tytułu danego świadczenia.

Czynnikiem decydującym o tym, że mamy do czynienia z wynagrodzeniem za dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług (a nie tylko z przekazanym świadczeniem pieniężnym) jest określenie, czy wynagrodzenie było należne z tytułu danego świadczenia. Dlatego też istotne jest czy pomiędzy otrzymaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wykonując zadania z zakresu gospodarki komunalnej realizuje zadania własne gminy. Na realizację tych zadań Wnioskodawca otrzymuje dotację, która z uwagi na fakt, iż jest dopłatą do ceny sprzedaży, zwiększa podstawę opodatkowania na zasadzie art. 29 ust. 1 powołanej ustawy.

Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanych dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze reguluje art. 19 ust. 21 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 powołanej ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów, i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Stosownie do treści art. 106 ust. 7 cyt. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zgodnie zaś § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z wykonywaniem zadań powierzonych przez Gminę otrzymuje raz w miesiącu dofinansowanie, które stanowi dotację do ceny m3 sprzedaży wody wg wskazań licznika.

Odnosząc się do powołanych przepisów prawa podatkowego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej dopłaty, jak słusznie Wnioskodawca uważa, powstaje z chwilą faktycznego wpływu środków od Gminy, zgodnie z powołanym art. 19 ust. 21 ustawy. W kwestii ujmowania dopłaty w fakturze wystawianej na rzecz odbiorcy końcowego, stwierdzić należy, iż w powołanym przepisie § 5 ust. 1 rozporządzenia, ustawodawca enumeratywnie wskazał jakie dane winna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży. W przepisie tym nie uregulowano kwestii wykazywania wartości dotacji (subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Skoro zatem przepisy prawa nie uregulowały kwestii udokumentowania wartości stanowiącej dofinansowanie do świadczenia usług, to Wnioskodawca nie jest zobowiązany, aby kwotę tego dofinansowania wskazywać odbiorcy końcowemu, jednakże wskazanie takie, poza treścią merytoryczną faktury, zdaniem tut. organu jest dopuszczalne. Za nieprawidłowe natomiast uznać należało stanowisko Wnioskodawcy w kwestii obciążenia Gminy sumą kwoty otrzymanej dotacji w danym miesiącu jako kwotą "w stu" (razem z należnym podatkiem VAT) i udokumentowaniem jej fakturą VAT. Fakt otrzymania dotacji do m3 świadczonych usług w zakresie dostarczania wody nie jest równoznaczny ze świadczeniem usług czy dostawą towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy. Wnioskodawca świadczy bowiem usługi na rzecz osób trzecich (odbiorców końcowych), a zatem brak jest podstaw do dokumentowania tej czynności fakturą VAT wystawioną na rzecz Gminy.

Końcowo wskazania wymaga, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zwiększenia podstawy opodatkowania o otrzymana dotacje, gdyż zagadnienie to nie stanowiło przedmiotu zapytania. Nie przedstawiono również własnego stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl