ITPP1/443-1060/10/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1060/10/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę dofinansowania na realizację zadania określonego w projekcie pod nazwą "Akademia Kadr Sektora Medycznego" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę dofinansowania na realizację zadania określonego w projekcie pod nazwą "Akademia Kadr Sektora Medycznego".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w zakresie prowadzenia szkoleń. Wspólnicy opodatkowani są według progresywnej skali podatkowej (zapisy księgowe dokonywane są w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W 2010 r. planuje zawrzeć umowę partnerską na realizację projektu pod nazwą "Akademia Kadr sektora medycznego" w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Priorytetu 8. Spółka będzie współrealizować projekt jako partner.

Zgodnie z zapisami umowy partner jest współrealizującym projekt, odpowiedzialnym za realizację jednego lub kilku zadań określonych w projekcie. I tak, zgodnie z umową, zadaniem Spółki jako partnera będzie rekrutacja uczestników projektu. Środki finansowe, zgodnie z treścią umowy przekazywane są partnerom przez lidera partnerstwa i stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez partnera w związku z wykonaniem zadań określonych w niniejszej umowie i nie są świadczeniem usługi na rzecz lidera partnerstwa. Lider przekazuje partnerom środki na finansowanie kosztów realizacji zadań w formie zaliczki lub w formie refundacji poniesionych wydatków. Środki te przekazywane są na wyodrębnione konto bankowe Wnioskodawcy. Dodatkowo w umowie strony ustalą, iż nie będą rościć prawa do odszkodowania za szkody poniesione przez strony lub ich personel powstałe na skutek czynności związanych z realizacją umowy, z wyjątkiem szkód powstałych w wyniku winy umyślnej. Strony umowy ponoszą wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wszystkie czynności związane z realizacją powierzonego zadania (powierzonych zadań), w tym odpowiedzialność za straty przez nie poniesione w związku z realizacją zadania (zadań) lub w związku z odstąpieniem stron od umowy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż umowa zostanie zawarta pomiędzy Spółką a liderem partnerstwa, gdzie Spółka upoważnia lidera do zawarcia w imieniu i na rzecz partnera umowy o dofinansowanie projektu z Instytucją Pośredniczącą (Urzędem Marszałkowskim). Na potrzeby projektu zostało otwarte konto bankowe. Zakupy rozliczane będą na podstawie faktur. Partner z liderem będzie rozliczał się z realizacji zadania. Jednocześnie Spółka wskazała, iż dla ostatecznych beneficjentów (uczestników) szkolenia będą nieodpłatne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Spółkę środki na realizację celów projektu (uzyskane od lidera w formie zaliczki lub zwrotu wydatków), służące pokryciu kosztów - poniesionych wcześniej przez Spółkę - powinny być rozliczane na podstawie noty księgowej wystawionej przez Spółkę jako zwrot kosztów realizacji części projektu lidera czy też traktowane są jako usługa świadczona przez Spółkę na rzecz lidera projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę zapisy zawartej umowy oraz fakt, iż Spółka nie realizuje usług zleconych przez beneficjenta (lidera), ale jest partnerem projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, rozliczając przepływ środków pieniężnych (związanych z realizacją projektu), należy wystawiać noty księgowe jako dokumenty potwierdzające zwrot kosztów poniesionych przez Spółkę jako partnera projektu. Zgodnie z zapisami umowy, w zakresie współpracy pomiędzy podmiotami, nie dochodzi do świadczenia usług, a jedynie do wspólnej realizacji celów określonych w projekcie. Część zadań związanych z projektem realizowanych jest przez lidera, a część przez partnerów. Ponieważ, konstrukcja umów o dofinansowanie projektów ze środków unijnych wymusza wskazanie podmiotu wiodącego (lidera), który jest bezpośrednim beneficjentem wsparcia, dlatego też środki finansowe muszą być w następstwie tego redystrybuowane przez lidera do członków, zawiązanego w tym celu partnerstwa. Środki te stanowią zwrot nakładów (kosztów), poniesionych przez partnerów w związku z realizacją opisanych w projekcie zadań, udokumentowanych prawidłowo wystawionymi dokumentami księgowymi. Beneficjentem (odbiorcą) usług nie jest lider projektu a jego uczestnicy, nie można zatem mówić o możliwości refakturowania na lidera projektu kosztów realizacji powyższych zadań. Zdaniem Spółki, w kontekście zapisów umowy nie dochodzi do konsumpcji usług przez lidera projektu, a jedynie do przekazania "ciężaru organizacji" części zadań projektu skierowanego do innych, zewnętrznych podmiotów.

Według Spółki, "aby można było uznać, iż miało miejsce świadczenie, które jest niezbędnym dla sklasyfikowania czynności jako usługi, które to świadczenia należy wiązać z pojęciem "transakcji" stosowanym w odniesieniu do definicji usługi zamieszczonej w prawie wspólnotowym, koniecznym jest aby wystąpiła - nawet tylko potencjalna - korzyść; wskazać bowiem należy, że to właśnie "konsumpcja" jest tym, co powinno wystąpić, aby miała miejsce czynność opodatkowana VAT". Na potwierdzenie własnego stanowiska, Wnioskodawca powołał interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2009 r. (sygn. lPPP1-443/S-246/O7-15/IZ) oraz z dnia 28 maja 2009 r. (sygn. IPPP1/443-260/09-3/lG).

Wnioskodawca uzasadniając własne stanowisko powołał również, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 28 sierpnia 2007 r., I SA/Bk 245/07, z którego wynika, iż "usługą jest każde, co do zasady odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) odnosi z niego choćby nawet potencjalną korzyść. Dla potrzeb podatku VAT musi zatem wystąpić "konsumpcja świadczenia", albowiem podatek ten obciąża właśnie konsumpcję."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1.

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2.

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby czynność (dostawa towarów czy też usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wykonaną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka zamierza w 2010 r. zawrzeć umowę partnerską dotyczącą realizacji projektu pod nazwą "Akademia Kadr sektora medycznego" w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Priorytetu 8. Umowa zostanie zawarta pomiędzy Spółką a liderem partnerstwa, gdzie Spółka upoważnia lidera do zawarcia w imieniu i na rzecz Spółki (partnera) umowy o dofinansowanie projektu z Instytucją Pośredniczącą (Urzędem Marszałkowskim). Spółka będzie współrealizować projekt jako partner i zgodnie z zapisami umowy jako partner współrealizujący projekt będzie odpowiedzialny za rekrutację uczestników projektu. Zgodnie z treścią umowy, środki na finansowanie kosztów realizacji zadań w formie zaliczki lub w formie refundacji, przekazywane będą partnerom przez lidera partnerstwa. Środki te stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez Spółkę (partnera projektu), w związku z wykonaniem zadań określonych w niniejszej umowie, a nie świadczenie usługi na rzecz lidera partnerstwa. Środki te przekazywane są na wyodrębnione konto bankowe Spółki. Spółka (partner projektu) z liderem będzie rozliczała się z realizacji określonego w umowie zadania. Jednocześnie wskazano, iż dla ostatecznych uczestników projektu szkolenia będą nieodpłatne.

A zatem, biorąc pod uwagę cytowane przepisy oraz opis przedstawiony we wniosku, zgodnie z którym realizacja zadania określonego w umowie nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem usług przez Spółkę, jako partnera projektu na rzecz lidera, lecz wynika wyłącznie z procedury, w jakiej partner projektu uzyskuje dofinansowanie od podmiotu trzeciego należy stwierdzić, iż Spółka realizując zadanie określone w umowie partnerstwa, na realizację którego otrzymuje środki finansowe w formie zaliczki lub w formie refundacji poniesionych kosztów, nie świadczy na rzecz lidera partnerstwa usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem czynności te nie podlegają opodatkowaniu i nie powinny być dokumentowane fakturą VAT przez otrzymującego to dofinansowanie, lecz innym dokumentem (np. notą księgową).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl