ITPP1/443-1048/11/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dokumentowania fakturami czynności dokonywanych przez Wspólnotę - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania fakturami czynności dokonywanych przez Wspólnotę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnotę Mieszkaniową tworzą właściciele indywidualni oraz właściciel zbiorczy Gmina Miasto. Od 1 czerwca 2004 r. Wspólnota funkcjonuje jako samodzielny podmiot gospodarczy. Właściciele indywidualni oraz właściciel zbiorczy uiszczają zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz na pokrycie kosztów występujących poza nieruchomością wspólną (z tytułu opłat za energię cieplną oraz z tytułu opłat za wywóz nieczystości stałych). Za dostarczoną do nieruchomości energię cieplną Wspólnota, na podstawie umowy zawartej z Zakładem Energetyki Cieplnej, obciążana jest fakturą VAT. Usługę wywozu nieczystości świadczy "P." Sp. z o.o., w związku z czym wystawiana jest za każdy okres rozliczeniowy faktura VAT obciążająca Wspólnotę za wywóz nieczystości.

Rozliczenia z właścicielem zbiorczym - Gminą Miasto z tytułu obciążania kosztami zarządu nieruchomością wspólną oraz z tytułu obciążania kosztami występującymi poza nieruchomością wspólną dokumentowane są rachunkiem, natomiast indywidualni właściciele nie otrzymują comiesięcznych rachunków, a zobowiązanie wobec Wspólnoty realizują na podstawie informacji zbiorczej, tj. zawiadomień o zmianie opłat, które są przekazywane każdorazowo po zmianie wysokości przypisu. Ponadto Wspólnota osiąga przychody z tytułu dzierżawienia części powierzchni dachu. Od dnia 1 stycznia 2011 r. Wspólnota korzysta ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z wydaną 12 stycznia 2006 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego interpretacją indywidualną rozliczenia Wspólnoty z właścicielami wyodrębnionych lokali, z tytułu opłat za energię cieplną oraz za wywóz nieczystości nie były i nie są uznawane za obrót, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Rozliczenia energii cieplnej dokonywane są na podstawie regulaminu. Lokale będące odrębną własnością są opomiarowane pomiernikami założonymi przez firmę rozliczającą koszty energii cieplnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota dokonując rozliczeń z tytułu obciążania właścicieli kosztami ciepła dostarczanego "za pomocą części wspólnej nieruchomości" do lokalu stanowiącego przedmiot odrębnej własności, działa jako podatnik podatku od towarów i usług i w sytuacji przekroczenia limitu zwolnienia podmiotowego, dokonywane przez nią czynności w ww. zakresie powinny być dokumentowane fakturami.

Zdaniem Wspólnoty, dokonując rozliczeń z tytułu obciążania właścicieli kosztami ciepła dostarczanego "za pomocą części wspólnej nieruchomości" do lokalu stanowiącego przedmiot odrębnej własności, nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, w związku z czym obroty z tytułu ww. rozliczeń nie powinny być brane pod uwagę w przypadku liczenia limitu zwolnienia podmiotowego, a czynności dokonywane przez Wspólnotę w ww. zakresie nie powinny być dokumentowane fakturami.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Przepis ten daje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. Członkowie takiej jednostki co do zasady ponoszą za jej zobowiązania odpowiedzialność subsydiarną. Art. 13 nakłada na właścicieli tworzących wspólnotę mieszkaniową obowiązek ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem jego lokalu (...) oraz zobowiązuje do uczestniczenia w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej (...). Właściciele na pokrycie kosztów zarządu uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ustawy o własności lokali) oraz ponoszą wydatki związane wyłącznie z odrębną własnością nieruchomości lokalowych (zakup towarów lub usług).

Zgodnie z art. 3 ustawy o własności lokali nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Kwestię tę rozstrzygał Sąd Najwyższy w dniu 28 sierpnia 1997 r. III CZP 36/97.

W oparciu o powyższe Wspólnota wskazuje, iż w skład części wspólnej nieruchomości wchodzą wszelkie instalacje i urządzenia takie jak: instalacja centralnego ogrzewania, wodno-kanalizacyjna, gazowa, kominowa itp. W skład części wspólnej wchodzi również ta część instalacji znajdujących się wewnątrz lokali, która znajduje się przed zaworem głównym lub przed licznikiem oraz całość instalacji grzewczej wraz z grzejnikami.

Zakupu energii cieplnej Wspólnota dokonuje we własnym imieniu i na swoją rzecz, następnie dokonując rozliczeń z członkami wspólnoty mieszkaniowej z tytułu obciążenia kosztami dotyczącymi poszczególnych właścicieli nieruchomości lokalowych, do których ciepło dostarczane jest za pośrednictwem instalacji będącej częścią wspólną. Rozwiązanie takie ma miejsce również dlatego, że w związku z wyżej przedstawioną sytuacją poszczególni właściciele nie mają możliwości zawarcia indywidualnej umowy na dostarczanie energii cieplnej. Wspólnota przywołuje również pismo Ministerstwa Finansów i zwraca uwagę, iż w przypadku nabycia towarów i usług, wspólnoty spełniają dwie odmienne role. W jednym przypadku wspólnota, będąca jednostką odrębną od właścicieli lokali, nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli, w związku z czym uiszczane przez członków wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie są objęte przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Natomiast w drugim przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w roli podmiotu pośredniczącego, który zakupuje określone towary i usługi a następnie dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali - działając jako podatnik podatku od towarów i usług.

Opisana we wniosku sytuacja jest odmienna od tych przedstawionych powyżej. Wspólnota dokonując zakupu energii cieplnej dokonuje zakupu ściśle związanego z częścią wspólną nieruchomości - za pomocą której ciepło dostarczane jest zarówno do innych części wspólnych nieruchomości, jak i do lokali poszczególnych właścicieli. Tym samym Wspólnota nie dokonuje zakupu we własnym imieniu i wyłącznie na rzecz osoby trzeciej.

W przypadku usług wywozu nieczystości, podobnie jak w przypadku zakupu energii cieplnej, właściciele poszczególnych nieruchomości lokalowych nie mają możliwości zawarcia umowy z podmiotem świadczącym przedmiotowe usługi. Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz Uchwała Rady Miejskiej z dnia 25 lutego 2009 r. w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta zobowiązują właścicieli nieruchomości do udokumentowania, w formie umowy, korzystania z usług wywozu odpadów komunalnych oraz wskazuje właścicieli nieruchomości jako zobowiązanych do wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do gromadzenia odpadów i do ustalenia z jednostką wywozową częstotliwości odbioru odpadów komunalnych. Tak więc ogół właścicieli czyli Wspólnota zawiera umowę z jednostką świadczącą usługi wywozu nieczystości stałych, ponieważ nie ma możliwości, aby każdy właściciel odrębnej własności lokalowej zawarł indywidualnie umowę z firma wywozową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez sprzedaż natomiast, w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak wynika z powyższego na obrót składają się kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które są wykonywane przez podatnika.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 198, poz. 1174), w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) w § 13 ust. 1 po pkt 16 dodano:

* pkt 16a w brzmieniu:

"czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli tych lokali, tworzących w określonej nieruchomości tę wspólnotę"

* pkt 16b w brzmieniu:

"czynności wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową lub właścicieli lokali mieszkalnych tworzących w określonej nieruchomości wspólnotę mieszkaniową, na rzecz osób używających na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności lokale należące do właścicieli tworzących tę wspólnotę mieszkaniową, za które pobierane są opłaty niezależne od właściciela w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.) lub opłaty pośrednie w rozumieniu ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114 i Nr 185, poz. 1092), jeśli lokale te są wykorzystywane wyłącznie na cele mieszkaniowe".

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia zmieniającego, zwolnienie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 16a i 16b rozporządzenia zmienianego, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, może być stosowane do czynności wykonywanych w okresie od dnia 2 sierpnia 2011 r.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wynika z zapisu art. 113 ust. 2, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 5, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...)

Z kolei stosownie do art. 106 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Generalnie zatem faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży dokonanej przez podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu fatycznego wynika, że właściciele indywidualni i właściciel zbiorczy tworzą Wspólnotę, która funkcjonuje jako samodzielny podmiot gospodarczy. Właściciele uiszczają zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz na pokrycie kosztów występujących poza nieruchomością wspólną (z tytułu opłat za energię cieplną oraz z tytułu opłat za wywóz nieczystości stałych). Stroną umów o dostawę mediów jest Wspólnota.

Wskazać należy, iż prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Jednostka powstała w oparciu o powyższy przepis, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy). Wymieniona ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną.

Z art. 13 powołanej ustawy wynika, że właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).

Natomiast art. 14 cyt. ustawy wskazuje, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Wspólnota mieszkaniowa, realizując wspólny interes właścicieli występuje w odmiennych rolach w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną oraz w przypadku nabycia towarów i usług na potrzeby utrzymania poszczególnych lokali właścicieli.

W pierwszym z wyżej wymienionych przypadków wspólnota, będąca jednostką odrębną od właścicieli lokali, nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli. W takiej bowiem sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych (m.in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali), mających udziały w nieruchomości wspólnej. Tym samym odbiorcą nabywanych towarów i usług jest wspólnota mieszkaniowa, jako odrębny od jej członków podmiot praw, i to ona występuje jako ostateczny konsument. W takim więc zakresie nie świadczy ona żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali.

Natomiast w drugim przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat. Tym samym wspólnota zakupując towary i usługi, które następnie przyporządkowuje poszczególnym lokalom, dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali. W takiej sytuacji środki uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie stanowią w istocie zapłatę za odsprzedawane im przez Wspólnotę towary i usługi. W konsekwencji w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali, ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez wspólnotę towarów i usług do tych lokali, zastosowanie znajdą przepisy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

W związku z powyższym w przypadku lokali wyodrębnionych Wspólnota działa we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej (właściciela lokalu). Natomiast w zakresie części wspólnych Wspólnota działa w imieniu własnym, na rzecz swoją jako Wspólnoty.

Reasumując w sytuacji, gdy Wspólnota dokonując odsprzedaży właścicielom lokali, zakupionych uprzednio w tym celu "mediów" - energii cieplnej, w części dotyczącej poszczególnych lokali działa, wbrew twierdzeniom Wspólnoty, jako podatnik podatku od towarów i usług. Ale związku z przepisem § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów (obowiązującym od 2 sierpnia 2011 r.), do kwoty obrotu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza również pobieranych opłat za czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, wykonywane na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych tworzących w określonej nieruchomości tę wspólnotę.

Jednakże w przypadku przekroczenia przez Wspólnotę kwoty obrotu, o której mowa art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 150.000 zł, dokonywane przez Wspólnotę czynności w powyższym zakresie winny być dokumentowane fakturami, wystawianymi zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.