ITPP1/443-1047/11/TS - Określenie stawki podatku obowiązującej dla robót budowlanych wykonywanych w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2011 r. (data wpływu 27 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 14 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla robót budowlanych wykonywanych w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla robót budowlanych wykonywanych w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na produkcji stolarki okiennej i drzwiowej z tworzyw sztucznych PCV i aluminium oraz niezależnie od tej produkcji zajmuje się szeregiem innych dziedzin działalności gospodarczej, które zostały określone w umowie Spółki oraz wpisane w dziale 3 jako przedmiot działalności przedsiębiorcy w KRS. Między innymi przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług w zakresie robót budowlanych, remontowych i modernizacyjnych w różnego rodzaju obiektach, których zakres określany jest w zawieranych umowach z podmiotami gospodarczymi lub z klientem indywidualnym w oparciu o pkt 5.3.4 zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) w ramach działu 33 grupa 33.2 z zastrzeżeniami tam zawartymi oraz zgodnie z działem 41-43 sekcji F PKWiU. Przy realizacji ww. umów na roboty budowlane, remontowe i modernizacyjne wykorzystywane są zarówno produkowane przez Spółkę okna, okna zespolone z roletami oraz drzwi z PCV i aluminium, jak również okna, drzwi wewnętrzne, zewnętrzne, rolety, parapety wewnętrzne, zewnętrzne, nawiewniki powietrza, napędy do rolet, automatyka do drzwi, okucia budowlane, centrale sterujące, szyby zespolone, zaprawy cementowe, farby, płyty gipsowe oraz inne wyroby, materiały i urządzenia, które Spółka kupuje od producentów w hurtowniach lub sklepach. Wskazane usługi budowlane, remontowe i modernizacyjne, zgodnie z przepisami Prawa budowlanego, świadczone są przez Spółkę również w odniesieniu do obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, będąc producentem okien i drzwi z PCV i aluminium, jednocześnie wykonując usługi budowlane, remontowe i modernizacyjne w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z wykorzystaniem: 1. wyrobów własnych (okien i drzwi z PCV i aluminium), 2. wyrobów własnych i zakupionych (okien i drzwi z PCV i aluminium własnych oraz zakupionych okien drewnianych i drzwi wewnętrznych), 3. wyrobów wyłącznie zakupionych (okien i drzwi o określonej odporności ogniowej, dymoszczelnych, drewnianych i innych zakupionych) - upoważniona jest do stosowania preferencyjnej 8% stawki podatku VAT w oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, iż działalność gospodarcza Spółki w zakresie produkcji stolarki budowlanej z PCV i aluminium (pkt 5.3.4 zasad metodycznych PKWiU dział 33 grupa 33.2 z zastrzeżeniem: budowlane roboty instalacyjne i montażowe, włączając instalowanie (montaż) stolarki budowlanej własnej produkcji klasyfikuje się w dziale 43) jest działalnością niezależną od działalności w zakresie robót budowlanych (sekcja F dział 41-43 PKWiU 2008). Fakt prowadzenia produkcji określonych wyrobów budowlanych nie może być czynnikiem dyskryminującym i nie może pozbawić - zdaniem Spółki - prawa do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług budowlanych, remontowych, modernizacyjnych w odniesieniu do obiektów budowlanych i ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z zastosowaniem 8% stawki podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, niezależnie od tego, czy w zakresie świadczonych usług, o których mowa powyżej, Spółka wykorzystuje wyroby własne, wyroby własne i zakupione lub wyroby wyłącznie zakupione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast świadczenie usług to, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl art. 41 ust. 12 lit. a) ww. ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b), nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12 lit. c).

W art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług zdefiniowano pojęcie obiektów budownictwa mieszkaniowego. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powyższych regulacji, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów innych niż podatkowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (...).

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie, np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia). Z kolei definicja zawarta w Słowniku Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, określa, iż modernizacja to unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnione dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka, będąca producentem stolarki okiennej i drzwiowej z PCV i aluminium, świadczy usługi w zakresie robót budowlanych, remontowych i modernizacyjnych w różnego rodzaju obiektach, których zakres określany jest w zawieranych z klientami umowach. Przy realizacji robót wykorzystywane są zarówno produkty Spółki, jak również produkty zakupione od innych producentów. Wskazane usługi, zgodnie z definicjami zawartymi w przepisach Prawa budowlanego, wykonywane są również w odniesieniu do obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym.

Odnosząc powołane regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż o ile przedmiotem zawieranych z klientami umów jest wykonywanie robót budowlanych dotyczących budowy, remontu czy modernizacji z wykorzystaniem wyrobów (stolarki okiennej i drzwiowej) produkowanych przez Spółkę, jak i zakupionych od innych producentów i o ile roboty te wykonywane są w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, opodatkowane są one preferencyjną stawką podatku 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w powiązaniu z art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.