ITPP1/443-1039/12/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu 29 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych z majątku osobistego-jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych z majątku osobistego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani (wraz z mężem) właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,34 ha, położonej w województwie małopolskim. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa odziedziczona została po rodzicach Pani męża, jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska, wpisana w księgę wieczystą w 1995 r. nr (...). Podatek rolny był opłacany do 2003 r., do czasu otrzymaniu decyzji, że podatek nie jest należny z uwagi na fakt, iż przedmiotowy grunt stanowią nieużytki - ziemie V, VI klasy. Właściciele sąsiadujących z nieruchomością gruntów, podzielili swoje działki i pobudowali się na nich. W związku z powyższym zmuszona była Pani wraz z mężem do "wystąpienia" do sądu o ustanowienie służebność drogi koniecznej. W 2011 r. zapadł wyrok o służebności drogi koniecznej.

Planowała Pani przedmiotową nieruchomość gruntową przekazać dzieciom, dlatego też wystąpiła o warunki zabudowy. W marcu 2012 r. otrzymała Pani decyzję o warunkach zabudowy i podziale na 3 działki (dla trójki dzieci). Jednakże plany uległy zmianie (dzieci nie są zainteresowane tą nieruchomością, gdyż posiadają własne mieszkania i mieszkają w różnych regionach Polski) i zamierza Pani wraz z mężem sprzedać działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż tych działek w ramach powyższego stanu faktycznego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani zdaniem, stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, a zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy towarem jest nieruchomość gruntowa. Przytaczając w dalszej części przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, wskazała Pani, iż istotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest ustalenie, czy w momencie dokonania danej czynności działała Pani jak podatnik, czy istniał zamiar dokonywania tej czynności wielokrotnie, a wykorzystywane towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Uważa Pani, iż w kwestii opodatkowania sprzedaży gruntów istotne są również działania, jakie podejmuje sprzedający. Podejmowanie aktywnych działań przez sprzedającego, który angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie nieruchomość została nabyta w drodze dziedziczenia. Pierwotnym zamiarem był podział działki na trzy części, aby obdarować trójkę dzieci. Jednakże dzieci posiadają własne mieszkania i nie są zainteresowane działkami. Pani zdaniem, sprzedaż tych działek nie podlega opodatkowaniu VAT, albowiem nie podejmowano żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażujących przy tym środki podobne do tych, które angażowane są przez producentów, handlowców czy też usługodawców. Pani działania wynikają jedynie ze zwykłego zarządu prywatnym majątkiem. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy, nie stanowi natomiast wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego, w celu uzyskania dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Pani stanowisko potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 1703/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w drodze dziedziczenia nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość gruntową o powierzchni 0,34 ha. Nieruchomość stanowiły nieużytki rolne - ziemie klasy V, VI. Pierwotnym zamiarem był podział działki na trzy części, aby obdarować trójkę dzieci. Wystąpiła Pani o warunki zabudowy i w marcu 2012 r. otrzymała decyzję o warunkach zabudowy i podziale nieruchomości na 3 działki. Jednakże z uwagi na fakt, iż dzieci posiadają własne mieszkania i nie są zainteresowane działkami, plany uległy zmianie. Zamierza Pani wraz z mężem sprzedać działki.

W tak przedstawionym stanie faktycznym, w związku z planowaną sprzedażą gruntu nabytego w drodze dziedziczenia, trudno uznać będzie Panią za podatnika podatku od towarów i usług. Z wniosku bowiem nie wynika, aby w związku ze sprzedażą tych działek wykonywała Pani jakiekolwiek czynności charakterystyczne dla wykonywania działalności gospodarczej. Ponadto pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że sprzedając tą nieruchomość działać będzie Pani w charakterze handlowca. Nabycie gruntu nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. W konsekwencji sprzedając przedmiotowe działki korzystać będzie Pani z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczać będą działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pani zbycia gruntu otrzymanego w drodze spadku i należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nabytej w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań, jedynie wystąpieniem pojedynczych czynności, to nie można przypisać Pani aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Tym samym, w tym konkretnym przypadku planowana sprzedaż 3 działek - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług została wydana w Pani indywidualnej sprawie, jako że to Pani jest stroną wniosku. Z tych też względów Pani mąż, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.