ITPP1/443-103/08/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 1 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. obowiązuje znowelizowany przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowi on, iż podatnik otrzymujący fakturę VAT dokumentującą transakcję nie podlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną z podatku nie ma prawa zaliczyć kwoty podatku z takiej faktury jako podatku naliczonego. Tymczasem przepisy rozdziału 3 (Ograniczenia prawa do odliczenia) Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w art. 176 stanowią, że "Stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, Rada określa wydatki, które nie dają prawa do odliczenia VAT. W żadnym przypadku prawo do odliczenia VAT nie dotyczy wydatków, które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkę lub wydatki reprezentacyjne. Spółka prowadzi działalność produkcyjno-handlową. Sprzedaje swoje wyroby na terenie całego kraju. W umowach o współpracy handlowej zawarte zostały ustalenia dotyczące wypłaty bonusów, premii pieniężnych wyliczanych jako procent od wartości zakupów. Odbiorcy Spółki w celu udokumentowania tych transakcji wystawiają faktury VAT, w których do kwoty należnego świadczenia doliczają podatek VAT wg stawki podstawowej, tj. 22%, traktując je jako usługę zgodnie z art. 8 ust. 1, który stanowi, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Ponieważ wydatki z tego tytułu w całości są związane ze sprzedażą opodatkowaną Spółka traktuje podatek VAT z wymienionych faktur jako podatek naliczony podlegający odliczeniu od podatku należnego z tytułu sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka nadal ma prawo odliczać podatek od towarów i usług z faktur otrzymanych po dniu 1 stycznia 2008 r. dokumentujących zarówno bonusy jak i premie pieniężne za rok 2007 i 2008 w związku z Decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 25 września 2007 r. wydanej dla firmy "T" sp. z o.o., z której wynika, że premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz w związku ze zmianą od 1 stycznia 2008 r. przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy istnieje pełne prawo do uznania kwoty podatku z ww. faktur jako podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego. Według Spółki, wynika to przede wszystkim z faktu, iż z dniem wstąpienia Polski do Unii Europejskiej tj. od dnia 1 maja 2004 r. wszelkie zmiany w zakresie zwiększenia zakresu ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego są nieważne. Wynika to wprost z przepisu art. 176 Dyrektywy rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Wstępując do Unii Europejskiej Polska zobowiązała się nie zwiększać zakresu tytułów ograniczających prawo do odliczenia podatku naliczonego ponad katalog sytuacji, wymieniony w prawie polskim w dniu wstąpienia do Unii. Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie zmiany w tym katalogu wprowadzone pod dniu 1 maja 2004 r. są niewiążące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej

;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji

;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa

.

Natomiast na podstawie art. 29 ust. 4 wymienionej ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zgodnie z którym gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zatem w przypadkach, gdy wypłacona gratyfikacja (bonus, premia pieniężna, bonus retro) jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia pieniężna wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 powołanej ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

Z kolei w sytuacji, gdy bonusy, premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę określonych zachowań tj. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie gratyfikacje te nie są związane z żadną konkretną dostawą, należy uznać, że wypłacone premie pieniężne związane są z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką gratyfikację, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka wypłaca swoim kontrahentom premie pieniężne, biorąc pod uwagę w szczególności wielkość osiąganych przez nich obrotów. Premie pieniężne nie są związane z żadną konkretną dostawą.

W tym przypadku wskazać należy, że działania, polegające na realizacji określonego poziomu zakupów, mają bezpośredni wpływ na wysokość otrzymywanej premii. Wypłacona przez Spółkę gratyfikacja pieniężna zależy bowiem od określonego zachowania nabywcy, co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usługi, podlegającej opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2, wyłączona jest możliwość obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego na podstawie otrzymanej faktury, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, niezależnie od faktu uregulowania kwoty wykazanej na fakturze. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

W oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, iż wypłacane przez Spółkę gratyfikacje finansowe z tytułu uzyskiwania przez nabywcę odpowiedniego poziomu obrotów stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych, a Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach za odpłatne świadczenie usług, w zakresie, o którym mowa w art. 86 ust. 1 powołanej ustawy. W przypadku jednak, gdyby transakcja nie podlegała opodatkowaniu, bądź była zwolniona z podatku, prawo takie zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługiwałoby.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej-powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.