ITPP1/443-1029/11/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 7 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności sprzedaży nieruchomości przeznaczonej na realizację celu publicznego (budowa chodników, przebudowa dojazdów, miejsc postojowych, zatok autobusowych oraz uregulowanie własności pasa drogowego) - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności sprzedaży nieruchomości przeznaczonej na realizację celu publicznego (budowa chodników, przebudowa dojazdów, miejsc postojowych, zatok autobusowych oraz uregulowanie własności pasa drogowego).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniach 31 sierpnia i 10 września 2010 r. zostały opracowane przez rzeczoznawcę majątkowego operaty szacunkowe nieruchomości gruntowych. W dniu 26 listopada 2010 r. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad zwróciła się do Gminy o podjęcie stosownej uchwały w sprawie zbycia nieruchomości przeznaczonych na realizację celu publicznego, jakim jest budowa chodników z przebudową dojazdów, miejsc postojowych oraz zatok autobusowych w ciągu drogi krajowej oraz uregulowania własności pasa drogowego. Cena nieruchomości w skład której wchodzą 4 działki została ustalona na kwotę 3.007,00 zł.

W dniu 6 grudnia 2010 r., zarządzeniem burmistrza Miasta i Gminy, został sporządzony wykaz nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, stanowiących mienie komunalne w formie bezprzetargowej, w którym zapisane zostało, iż do ceny sprzedaży doliczony będzie podatek VAT. W dniu 28 grudnia 2010 r. został sporządzony protokół ze sprzedaży ww. nieruchomości do GDDKiA w celu jego podpisania, przesłany 13 stycznia 2011 r.

W dniu 19 lutego 2011 r. Miasto i Gmina otrzymała pismo od GDDiA, iż nie zgadza się ona na powiększenie ustalonego odszkodowania o podatek VAT, powołując się na wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego z dnia 18 maja 2010 r., w którym sąd stwierdził, że "należny podatek VAT zawsze będzie pomniejszał wysokość przyznanego odszkodowania".

13 maja 2011 r. do GDDKiA zostało wystosowane pismo z wyjaśnieniem, iż Miasto i Gmina stwierdza, że zbycie nieruchomości jest czynnością prawa rzeczowego i nie jest odszkodowaniem. GDDKiA nie przejmuje tych nieruchomości na podstawie ustawy o drogach - brak decyzji wojewody, stwierdzającej nabycie nieruchomości z mocy prawa - w takim przypadku Gminie należałoby się roszczenie odszkodowawcze i wówczas podatek VAT "nie występowałby". W związku z tym Miasto i Gmina stoi na stanowisku, iż jest to zbycie nieruchomości w formie umowy kupna sprzedaży, do której powinien być doliczony podatek VAT.

W uzupełnieniu wniosku, w dniu 7 października 2011 r., wskazano, że przedmiotem sprzedaży są dwie działki o numerach 113/1 i 279/9. Ponadto, poinformowano, że burmistrz wydał dwa zarządzenia z dnia 6 grudnia 2010 r., z których wynika, że dla działki 113/1 cena netto to 346,00 zł (brutto 422,12 zł), a dla działki 279/9 cena netto to 35,00 zł (brutto 42,70 zł) - do ceny doliczono VAT według 22% stawki. W związku ze zmianą stawki podatku VAT od dnia 1 stycznia 2011 r., podatek VAT będzie wynosił 23%. Natomiast dwie pozostałe działki o numerach 216/51 i 216/7 nie są przedmiotem obrotu, ponieważ nie są one własnością Gminy.

W związku z powyższym zadano pytanie, które po udzieleniu odpowiedzi na wezwanie sprowadza się do kwestii prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie nieruchomości jest czynnością prawa rzeczowego i nie jest odszkodowaniem. GDDKiA nie przejmuje tych nieruchomości na podstawie ustawy o drogach - brak decyzji wojewody, stwierdzającej nabycie nieruchomości z mocy prawa - w takim przypadku Gminie należałoby się roszczenie odszkodowawcze i wówczas podatek VAT "nie występowałby".

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że jest to zbycie nieruchomości w formie umowy kupna sprzedaży, do której powinien być doliczony podatek VAT (kwota netto 3007,00 zł + VAT 691,61 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższego wynika, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w tym w drodze sprzedaży towaru (w tym przypadku sprzedaży nieruchomości) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wskazany przepis, na mocy art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), z dniem 1 kwietnia 2011 r. uzyskał następujące brzmienie: podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przytoczonej regulacji ustawy o podatku od towarów i usług na tle przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podstawą opodatkowania w opisanym przypadku jest, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwota należna z tytułu dokonanej sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego, tj. wartość netto (bez podatku). Jednak należy zauważyć, że to strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach wartość - cenę za którą dokonują transakcji, a nie organ podatkowy. Wobec powyższego analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych, a zwłaszcza kwestii wartości dokonanych transakcji, nie mieści się w ramach postępowania określonego w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ponadto, zauważyć należy, że na mocy art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), w odniesieniu do dostawy towarów i świadczenia usług innych, niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia, w dniu 28 grudnia 2010 r. sporządzono protokół ze sprzedaży nieruchomości na rzecz GDDKiA. Przedmiotem sprzedaży były dwie działki o numerach 113/1 i 279/9. Z wydanych przez burmistrza zarządzeń z dnia 6 grudnia 2010 r. wynika, iż dla działki 113/1 cena netto to 346,00 zł (brutto 422,12 zł), a dla działki 279/9 cena netto to 35,00 zł (brutto 42,70 zł). Do ceny doliczono VAT według 22% stawki. W związku ze zmianą stawki podatku VAT od dnia 1 stycznia 2011 r., podatek VAT będzie wynosił 23%. Natomiast dwie pozostałe działki o numerach 216/51 i 216/7 nie są przedmiotem obrotu, ponieważ nie są one własnością Gminy. Wskazano również, iż zbycie nieruchomości jest czynnością prawa rzeczowego i nie jest odszkodowaniem, natomiast nabywca nie przejmuje tych nieruchomości na podstawie ustawy o drogach, bowiem brak jest decyzji wojewody, stwierdzającej nabycie nieruchomości z mocy prawa.

Analiza wniosku prowadzi do konkluzji, iż opisana we wniosku sprzedaż nieruchomości (dwie działki) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towaru. Zatem, nie oceniając prawidłowości zastosowanej dla transakcji sprzedaży stawki podatku VAT, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, przyjąć należy, że skoro dla tej czynności zbycia ww. działek została określona cena, to w takim przypadku podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po stronie Miasta i Gminy, będzie kwota należna (przyjęta cena brutto) z tytułu sprzedaży dokonanej przez Miasto i Gminę pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Z powyższych względów prezentowane we wniosku stanowisko wyrażone w pierwotnie złożonym wniosku i niezweryfikowane w uzupełnieniu wniosku, stosownie do kwestii i okoliczności mających być przedmiotem interpretacji, uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.