ITPP1/443-1006c/08/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży magazynu zbożowego i budynków gospodarczych - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży magazynu zbożowego i budynków gospodarczych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina sprzedaje magazyn zbożowy o powierzchni 776,80 m ^2, budynek gospodarczy o powierzchni 290,30 m ² -punkt skupu żywca, budynek gospodarczy o powierzchni 153,90 m ^2. Budynki spełniają kryteria budynków używanych. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tej nieruchomości. Ponadto od budowy minął 5-letni okres. Gmina nie poniosła również wydatków na ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Z wypisu rejestru gruntów wydanym przez Starostwo wynika, że rodzaj działki gruntu określono symbolem "Bz-RIIIb".

Pismem z dnia 15 grudnia 2008 r. uzupełniono wniosek poprzez wskazanie, iż ww. budynki są trwale związane z gruntem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w tej sytuacji zastosowanie znajdzie analogiczna stawka podatku od towarów i usług w odniesieniu do dostawy budynków i gruntu, pomimo że powierzchnia gruntu jest większa od powierzchni budynku gospodarczego i magazynu.

Zdaniem Wnioskodawcy, względem całej transakcji należy zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ kryteria takie spełniają budynki, zaś zgodnie z art. 29 ust. 5 ww. ustawy, nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie towarów zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy. Należy przez nie rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Dla dokonania właściwej interpretacji przedmiotowej sprawy istotne jest ustalenie przedmiotu sprzedaży. Z treści wniosku wynika, że wskazany grunt zabudowany jest budynkami trwale związanymi z gruntem.

Konsekwencją określenia przedmiotu sprzedaży, jako budynków w trwały sposób połączonych z gruntem na którym są one posadowione, jest zastosowanie, powołanego przez Wnioskodawcę, przepisu art. 29 ust. 5 ustawy, gdyż zawarta w nim regulacja dotyczy dostawy budynków lub budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Podsumowując, w niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży jest dostawa budynków trwale związanych z gruntem.

Co do zasady stawka podatku wynosi 22% (art. 41 ust. 1 ustawy). Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy-w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.-zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Aby więc podatnik mógł skorzystać ze wskazanego powyżej zwolnienia niezbędne było kumulatywne spełnienie ww. warunków.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2008 r. definiowały pojęcie "towarów używanych" na gruncie art. 43 ust. 2 jako:

Do dnia 31 grudnia 2008 r. art. 43 ust. 6 ww. ustawy stanowił natomiast, że zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, iż Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tej nieruchomości. Ponadto budynki spełniają kryteria budynków używanych, zaś Gmina nie poniosła wydatków na ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. W rezultacie ziszczone zostały przesłanki statuujące przedmiotowe zwolnienie, tj. ww. budynki stanowią towar używany, zaś Wnioskodawcy (dokonującemu ich dostawy) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując transakcja sprzedaży budynku magazynowego oraz budynków gospodarczych w sposób trwały związanych z gruntem, o których mowa we wniosku, jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.