ITPB4/4511-84/16/MK - PIT w zakresie zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 30 marca 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia nieruchomości - jest:

* prawidłowe w zakresie objęcia zwolnieniem przedmiotowym otrzymanego odszkodowania za przejęcie części działki pod budowę obwodnicy,

* nieprawidłowe w zakresie objęcia zwolnieniem przedmiotowym należności otrzymanej z tytułu zbycia pozostałej części działki.

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia nieruchomości, uzupełniony w dniu 30 marca 2016 r. w odpowiedzi na wezwanie organu znak ITPB4/4511-84/16-2/MK z dnia 16 marca 2016 r.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. W 2005 r. aktem notarialnym jako małżeństwo B nabyli działkę nr 3 w B, Obręb B, gmina B z przeznaczeniem na cele budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego.

2. W 2006 r. przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad podjęta została decyzja budowy obwodnicy. Przebieg obwodnicy prognozowany był w pewnej odległości od działki Wnioskodawcy. Wnioskodawca zapoznał się z koncepcją wnosząc jednocześnie do GDDKiA na piśmie swój punkt widzenia - oddalenia (odsunięcia) jej przebiegu od działki Wnioskodawcy na jak największą odległość.

3. W dniu 18 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Gminy w B o sporządzenie wypisu i wyrysu z planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działki o nr ewid. 3 niezbędnego do celów projektowych. W dniu 30 sierpnia 2007 r. pismem znak: X-XX Wnioskodawca otrzymał dokumenty, o które się zwracał.

4. W październiku 2010 r. przez GDDKiA zlecone zostały czynności przebiegu granic działek.

5. W dniu 29 lipca 2012 r. zmarła żona Wnioskodawcy. W dniu 26 września 2012 r. przez kancelarię notarialną na podstawie testamentu z dnia 11 lutego 2011 r. sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia.

6. W dniu 28 marca 2013 r. od Wojewody X Wnioskodawca otrzymał "Zawiadomienie o wszczęciu postępowania o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla zadania "Budowa X X X X X X X" - zaprojektowana obwodnica przebiega przez część działki Wnioskodawcy.

7. W dniu 3 czerwca 2013 r. wydana została decyzja Nr XX/XX zezwalająca na realizację inwestycji drogowej dla zadania "Budowa X X X X X X X" w której zawarta była informacja, że działka została podzielona (z działki 3 wydzielona została działka 3/2).

8. W związku z powyższym Wnioskodawca wystąpił do GDDKiA o wykupienie pozostałej części działki, gdyż pozostawiona część nie nadaje się pod budownictwo.

9. W dniu 14 października 2013 r. Wnioskodawca otrzymał postanowienie o natychmiastowej wykonalności - niezwłocznego wydania nieruchomości.

* w dniu 7 listopada 2013 r. spisany został "Protokół wydania działki nr 3/2",

* w dniu 12 listopada 2013 r. Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie że wszczęte zostało postępowanie o ustalenie odszkodowania za działkę nr 3/2,

* w dniu 12 marca 2014 r. Wnioskodawca otrzymał decyzję o wysokości przyznanego odszkodowania lecz wypłata ma nastąpić w terminie 14 dni w którym decyzja nr XX/XX z dnia 3 czerwca 2013 r. stanie się ostateczna. Należność za wydzieloną działkę nr 3/2 przelana została w sierpniu 2014 r.

10. W dniu 28 marca 2014 r. Wnioskodawca wystąpił ponownie do GDDKiA o wykupienie pozostałej części działki.

* w dniu 29 stycznia 2015 r. od GDDKiA Wnioskodawca otrzymał informację o przychyleniu się do Jego prośby i zleca wycenę pozostałej części działki w celu jej wykupienia,

* w dniu 31 lipca 2015 r. Wnioskodawca otrzymał pismo od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad o wykupie pozostałej części działki tj. nr 3/21 powstałej po podziale. Na zaproponowaną kwotę Wnioskodawca zgodził się.

Sporządzony został akt notarialny, a należność wpłacona została na konto Wnioskodawcy w dniu 2 listopada 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od przejęcia i wykupu przez GDDKiA części działki Wnioskodawcy pod budowę obwodnicy na podstawie decyzji nr X/XX z dnia 15 czerwca 2013 r. wydanej przez Wojewodę X i wykup przez GDDKiA tzw. resztówki, tj. pozostałej części działki na podstawie aktu notarialnego, podlega opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży nieruchomości według przepisów obowiązujących po 1 stycznia 2009 r.

Wnioskodawca uważa, że na przedstawiony bieg wydarzeń nie miał żadnego wpływu. Starał się On jedynie pilnować, śledzić na bieżąco oraz zajmować stanowisko, by jak najmniej stracić. W lipcu 2012 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Notarialne poświadczenie dziedziczenia nastąpiło 29 września 2012 r.

Od czasu śmierci żony Wnioskodawcy nie minęło pięć lat, w związku z tym od połowy uzyskanej kwoty za tą działkę Wnioskodawca musi odprowadzić 19% podatku. Wnioskodawca nie może się z tym zgodzić ponieważ:

* sytuacja życiowa i bieg spraw potoczył się tak jak w opisie stanu faktycznego,

* działka o której mowa we wniosku była wspólną własnością, kupiona została za oszczędności 10 lat temu i Wnioskodawca z małżonką nie zamierzał jej sprzedawać.

* śmierci nikt nie wybiera,

* na bieg spraw administracyjnych związanych z budową obwodnicy nie miał wypływu

* na terminy przejęcia części działki przez GDDKiA i wykupu pozostałej części też nie miał Wnioskodawca wpływu,

* działka została przejęta przez GDDKiA na podstawie decyzji Wojewody X,

* sprzedaż działki została wymuszona.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że podatku nie powinien zapłacić. Spełnia On kryteria (wymogi) dotyczące art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe w zakresie objęcia zwolnieniem przedmiotowym otrzymanego odszkodowania za przejecie części działki pod budowę obwodnicy,

* nieprawidłowe w zakresie objęcia zwolnieniem przedmiotowym należności otrzymanej z tytułu zbycia pozostałej części działki.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości oraz prawa istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

W celu ustalenia momentu nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego dotyczących nabycia spadku oraz regulujących stosunki majątkowe małżeńskie.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami ustaje m.in. z chwilą śmierci jednego z małżonków. Natomiast w myśl art. 50¹ Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Ustrój wspólności majątkowej będący współwłasnością łączną trwa zatem tak długo, jak długo trwa małżeństwo. Z chwilą ustania wspólności, np. w wyniku śmierci jednego ze współmałżonków, dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej, a udział każdego z małżonków w majątku wspólnym według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy decyduje, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o nabyciu spadku lub poświadczenie dziedziczenia dokonane przez notariusza potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z powyższego wynika, że spadkobraniu podlega udział we współwłasności łącznej zmarłego małżonka w majątku wspólnym, a prawo do spadkobrania tego udziału przysługuje nie tylko jego małżonkowi, ale także np. jego zstępnym. Stąd nie można twierdzić, że w momencie nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków podczas trwania małżeństwa, każdy z małżonków nabywa całą nieruchomość.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nabycie przez Niego nieruchomości nastąpiło w następujących latach:

Zaaprobowanie poglądu, zgodnie z którym cały udział w nieruchomości nabył On w dacie pierwotnego nabycia przez oboje małżonków oznaczałoby, że stanowił on Jego wyłączną własność, a to z kolei oznaczałoby, że nie mogłaby dziedziczyć po małżonce, gdyż to Wnioskodawca, a nie wspólnie małżonkom przysługiwało ww. prawo. Wysnucie takiego wniosku stoi w sprzeczności z całokształtem regulacji dotyczących majątkowej wspólności ustawowej oraz dziedziczenia i oznaczałoby przyjęcie tezy, że śmierć małżonka będącego w ustawowej wspólności majątkowej nie ma żadnego wpływu na przysługujące mu za życia prawa majątkowe, gdyż te w pełnym zakresie przysługują pozostającemu przy życiu małżonkowi, jako że prawa te zostały nabyte przez nich wspólnie na własność, a nie na współwłasność. Współwłasność - w tym także współwłasność łączna - oznacza, że własność przysługuje obojgu małżonkom. Ustaje ona jednak z chwilą śmierci jednego z małżonków. Przepis art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przesądza o tym, że udział w majątku wspólnym każdego z małżonków w razie ustania wspólności oraz braku zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej wynosi po 1/2. To ten właśnie majątek podlega dziedziczeniu, a więc nabyciu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W omawianej sprawie Wnioskodawca nabył go w chwili śmierci małżonki. Dopiero od tej daty Wnioskodawcy przysługiwał pozostały udział 1/2 prawa do nieruchomości.

Oznacza to, że przychód ze zbycia nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi 1/2 jej części nabytej w trakcie trwania małżeństwa, nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w spadku po swojej małżonce nabył udział 1/2 w nieruchomości w dacie śmierci spadkodawczyni, czyli w dniu 29 lipca 2012 r., to przychód ze zbycia udziału 1/2 nabytego w tej właśnie dacie podlega co do zasady opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Jednakże, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w przywołanym wyżej przepisie nie wystarczy wyłącznie fakt, że nieruchomość zostanie odpłatnie zbyta na cele uzasadniające jej wywłaszczenie. Z analizy tego przepisu wynika, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,

* cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

W przedmiotowej sprawie nabycie działki przez Wnioskodawcę nastąpiło w 1/2 części w drodze spadku, czyli miało charakter nieodpłatny, tym samym cena nie stanowiła elementu nabycia, a zatem nie został spełniony jeden z warunków wyłączających przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687, z późn. zm.), wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl przepisu art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

* własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,

* własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zasady ograniczania i pozbawiania praw do nieruchomości oraz przekazywania nieruchomości na szczególne cele zostały uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

W myśl art. 112 ust. 1 ww. ustawy przepisy rozdziału 4 tej ustawy (zatytułowanego: wywłaszczanie nieruchomości) stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy (art. 112 ust. 3 ww. ustawy). Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw określonych w art. 112 ust. 3, przeprowadzonymi między starostą, wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej, a właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe. W trakcie prowadzenia rokowań może być zaoferowana nieruchomość zamienna (art. 114 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Na podstawie art. 128 ust. 1 powołanej ustawy, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Artykuł 13 ust. 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4, jeżeli przejęta jest część nieruchomości, a pozostała część nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele, właściwy zarządca drogi jest obowiązany do nabycia, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego tej części nieruchomości. Natomiast zgodnie z wyrokiem z dnia 4 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 137/07 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, nabywanie na żądanie właściciela tzw. "resztówek", tj. części nieruchomości pozostałej po wywłaszczeniu, która wskutek wywłaszczenia nie nadaje się na dotychczasowe cele, nie jest prostą kontynuacją postępowania wywłaszczeniowego, czy też nowym postępowaniem administracyjnym w tym przedmiocie. Jest to - mimo, że nabywcą omawianej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa jest organ administracji publicznej - roszczenie cywilnoprawne, które w razie sporu strona może dochodzić przed sądem powszechnym. Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym, sprzedaż po wywłaszczeniu działki "resztowej", która nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele na rzecz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad - nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mimo, iż działka "resztowa" sprzedana będzie na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nie jest to sprzedaż na cele uzasadniające wywłaszczenie.

W związku z powyższym, przychód z tytułu odpłatnego zbycia na rzecz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad posiadanej przez Wnioskodawcę 1/2 części (uzyskanej w spadku w 2012 r.) nieruchomości po wywłaszczeniu (działki "resztowej"), która nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele - nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest to sprzedaż na cele uzasadniające wywłaszczenie, i podlega opodatkowaniu. Pozostała część zbytej działki nie stanowi źródła przychodu, gdyż sprzedaż w tej części nastąpiła po upływie 5 lat od jej nabycia

Natomiast kwota otrzymanego odszkodowania za przejecie wydzielonej działki w związku z budową obwodnicy korzysta ze zwolnienia określonego normą art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż spełnione zostały warunki w niej wskazane.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego i nie może analizować dołączonych dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.