ITPB4/4511-55/15/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 15 kwietnia 2015 r., uzupełnionym w dniu 9 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaty pieniężnej z tytułu realizacji pochodnego instrumentu finansowego przyznanego przez spółkę na podstawie umowy - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2015 r. do tutejszego organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaty pieniężnej z tytułu realizacji pochodnego instrumentu finansowego przyznanego przez spółkę na podstawie umowy, uzupełniony w dniu 9 lipca 2015 r. w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 22 czerwca 2015 r. nr ITPB4/4511-55/15-2/MK.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem zarządu spółki kapitałowej (dalej: "Spółka"). W celu zwiększenia motywacji swoich członków zarządu do osiągania coraz lepszych wyników finansowych Spółka wprowadziła program motywacyjny, w ramach którego przyznała Wnioskodawcy pochodny instrument finansowy.

Wnioskodawca wykonuje swoje funkcje członka zarządu na podstawie uchwały wspólników. Uchwałą wspólników zostało również ustalone jego wynagrodzenie. Wnioskodawca nie jest pracownikiem Spółki, ani nie zawarł ze Spółką tzw. kontraktu menedżerskiego (tekst jedn.: umowy o zarządzanie, do której stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia).

Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę o pochodny instrument finansowy (dalej: "Umowa"), na mocy której Wnioskodawcy przyznany został pochodny instrument finansowy (dalej: "Prawo"). Prawo zostało przyznane Wnioskodawcy nieodpłatnie. Przyznane na podstawie Umowy Prawo jest niezbywalne.

Prawo przyznane Wnioskodawcy to warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości wypłaty określonej kwoty pieniężnej, wynikającej ze zrealizowania tego Prawa. Kwota potencjalnej wypłaty pieniężnej na rzecz Wnioskodawcy jest uzależniona od wartości wskaźnika finansowego EBITDA Spółki (wynik brutto powiększony o zapłacone odsetki i amortyzację) wykazanego w sprawozdaniu finansowym Spółki za dany rok finansowy. Umowa wskazuje formułę (wzór), która służy do obliczenia kwoty pieniężnej. Umowa została zawarta na początku danego roku finansowego (w pierwszym jego miesiącu) - roku, za który EBITDA będzie podstawą wyliczenia kwoty pieniężnej.

Realizacja przyznanego Wnioskodawcy Prawa jest uzależniona od łącznego spełnienia warunków określonych w Umowie. Warunki te to pełnienie przez Wnioskodawcę funkcji członka zarządu Spółki na dzień realizacji Prawa oraz wydanie przez audytora raportu z badania sprawozdania finansowego Spółki, który potwierdzi rzetelność tego sprawozdania.

Wnioskodawca uzyska prawo do otrzymania wypłaty pieniężnej wyliczonej na zasadach określonych powyżej w dniu, w którym audytor wyda raport o sprawozdaniu finansowym spółki - jest to dzień realizacji Prawa (w dniu realizacji uprawnienie Wnioskodawcy przestanie być warunkowe). Wypłata pieniężna zostanie wypłacona na rzecz Wnioskodawcy po dacie realizacji Prawa, w terminie określonym Umową. Wnioskodawcy mogą być przyznawane Prawa w kolejnych latach obrotowych, na warunkach analogicznych do opisanych powyżej, co zakłada podpisywanie umów o instrument finansowy opisanych powyżej między Spółką i Wnioskodawcą.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że "Pochodny instrument finansowy (Prawo)" opisany we wniosku stanowi instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Prawo można zakwalifikować w kategorii "inne instrumenty pochodne" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Prawa są oferowane jedynie uczestnikom programu, w związku z tym nie ma rynku na którym Prawa można nabyć, szczególnie, że Prawa nie są zbywalne. Stąd można stwierdzić, ze uczestnicy programu nie występują w pozycji uprzywilejowanej w porównaniu z innymi uczestnikami rynku (gdyż nie można odnieść pozycji uczestnika programu do żadnego rynku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę wypłata pieniężna z tytułu realizacji pochodnego instrumentu finansowego przyznanego przez spółkę na podstawie umowy, powinna być zakwalifikowana jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Wnioskodawcę wypłata pieniężna z tytułu realizacji Prawa przyznanego przez Spółkę na podstawie Umowy, powinna być zakwalifikowana jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu w dniu realizacji.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Z kolei zgodnie z art. 5a ust. 13 przywołanej wyżej ustawy przez pochodne instrumenty finansowe rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384; dalej: "ustawa o obrocie instrumentami finansowymi") stanowi, że instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

Biorąc powyższe pod uwagę na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c - i ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami pochodnymi są opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Przez wskaźniki finansowe rozumie się współczynniki wynikające, bądź tworzone na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstw.

Zdaniem Wnioskodawcy, EBITDA jako wskaźnik finansowy stanowiący informację zawartą w sprawozdaniach finansowych Spółki może stanowić instrument bazowy dla pochodnego instrumentu finansowego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy potwierdził m.in. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 października 2014 r. (sygn. IPTPB2/415-452/14-3/JR).

W literaturze przedmiotu (tak: m.in. A. Chłopecki, Instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, PPH 2009) przyjmuje się, że tzw. inne instrumenty pochodne w sensie cywilnoprawnym mogą stanowić konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych, z czego wynika, że innym instrumentem pochodnym może być każda umowa cywilnoprawna spełniająca warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami pochodnymi.

W świetle przytoczonych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo, które zostało przydzielone na podstawie Umowy stanowi "inny instrument pochodny" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, dla których instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy -EBITDA.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że definicja legalna instrumentu pochodnego, która może również zostać zastosowana w celu odpowiedniego zakwalifikowania Prawa, została zawarta w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.; dalej: "Rozporządzenie").

Zgodnie § 3 pkt 4 Rozporządzenia, instrument pochodny to instrument finansowy, którego:

Biorąc pod uwagę, że:

Wnioskodawca uważa, że Prawo stanowi instrument pochodny w rozumieniu § 3 pkt 4 Rozporządzenia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w razie powstania w związku ze zrealizowaniem Prawa prawa Wnioskodawcy do otrzymania kwoty pieniężnej, osiągnie on przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Jednocześnie, przychód z tytułu realizacji Prawa powstanie zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w momencie otrzymania wypłaty pieniężnej i powinien zostać opodatkowany zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% uzyskanego dochodu. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zakwalifikowania przychodu uzyskanego w związku z realizacją pieniężną pochodnego instrumentu finansowego opartego na wskaźniku finansowym do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jego opodatkowania zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, zostało uznane za prawidłowe przez Ministra Finansów w szeregu interpretacji indywidualnych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2015 r. (sygn. IBPBII/2/415-1051/14/MM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 listopada 2014 r. (sygn. IPPB2/415-641/14-5/AS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest - z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f - suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest natomiast - stosownie do art. 9 ust. 2 omawianej ustawy - nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. W języku powszechnym mianem "źródła" określane jest "to, co stanowi początek czegoś", "przyczyna czegoś", a synonimami tego pojęcia są m.in. zarzewie, czynnik sprawczy, powód, pochodzenie. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Ogólne określenie przychodów zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1);

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2);

* pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3);

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7);

* inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9).

Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały uregulowane w art. 12-20 omawianej ustawy.

Katalog źródeł przychodów jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca "zamknął" ten katalog dzięki wprowadzeniu kategorii "innych źródeł", czyli źródeł przychodów innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a. W sytuacji, gdy dane przysporzenie podatnika ma charakter przychodu i nie mieści się w żadnej z kategorii wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ustawy, jest przypisywane do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 9. Rozwiązanie to jest elementem gwarantującym realizację zasady powszechności opodatkowania.

Jednocześnie katalog zawarty w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter rozłączny. Oznacza to, że dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Czynność ta ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego opodatkowania tego przychodu (a ściślej, dla opodatkowania dochodu, który jest generowany przez ten przychód). W celu prawidłowej kwalifikacji danego przychodu do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem). Niejednokrotnie klasyfikacja przychodu wymaga oceny, która z okoliczności powstania (uzyskania) przychodu wskazujących na możliwość przypisania do różnych źródeł przychodów jest istotniejsza, najdonioślejsza prawnie w kontekście regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednym ze źródeł przychodów są - wskazane przez Wnioskodawcę - kapitały pieniężne (art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (art. 17 ust. 1 pkt 10).

Pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane dla celów omawianej ustawy w jej art. 5a pkt 13 jako instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Pochodnymi instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są więc - określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - niebędące papierami wartościowymi:

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,

* niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

* instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

* kontrakty na różnicę,

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Szczegółowe regulacje dotyczące opodatkowania przychodów z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych zawiera art. 30b omawianej ustawy. Zgodnie z zasadą wyrażoną w ust. 1 tego artykułu od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W celu uniknięcia problemów "kolizji" źródeł przychodów ustawodawca wprowadził ponadto art. 30b ust. 4 omawianej ustawy. W myśl tego unormowania, przepisu art. 30b ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Jak wynika z powołanego przepisu, jeżeli uzyskanie przychodu z realizacji pochodnych instrumentów finansowych jest efektem prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej, przychody te nie są traktowane jak uzyskiwane ze źródła kapitały pieniężne, ale przypisywane do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy - pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest członkiem zarządu spółki kapitałowej, wykonującym swoje funkcje na podstawie uchwały wspólników. Uchwałą wspólników zostało ustalone jego wynagrodzenie, a na podstawie umowy zawartej ze Spółką przyznano mu pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy.

Analiza przedstawionych okoliczności faktycznych sprawy w kontekście regulacji art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że wypłata uzyskana przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 ww. ustawy wypełnia przesłanki uznania jej za przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika ponadto, że realizacja Prawa nie następuje w wykonywaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej - nie ma zatem podstaw do uznania, że przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę pochodzi ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy).

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych problemowa wypłata z tytułu realizacji Prawa wynikającego z umowy o pochodny instrument finansowy będzie przychodem Wnioskodawcy z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Tutejszy organ dokonał analizy skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego przyjmując - zgodnie z opisem okoliczności faktycznych sprawy zawartym we wniosku - że "Prawo" na podstawie umowy o pochodny instrument finansowy jest instrumentem finansowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c - i) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Tym samym, tutejszy organ nie ocenił (w tym nie uznał za prawidłowe) uzupełnionego stanowiska Wnioskodawcy w następującej części: "Pochodny instrument finansowy (Prawo)" opisany we wniosku stanowi instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Prawo można zakwalifikować w kategorii "inne instrumenty pochodne" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi". Takie działanie organu miałoby bowiem charakter oceny, czy przedstawione okoliczności faktyczne sprawy są prawdziwe. Procedura wydawania interpretacji indywidualnych nie daje organom upoważnionym tego rodzaju uprawnień.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Należy przy tym zastrzec, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.