ITPB4/4511-502/15/JG - PIT w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych ze studiami podyplomowymi wspólnika spółki jawnej do kosztów uzyskania przychodu spółki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB4/4511-502/15/JG PIT w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych ze studiami podyplomowymi wspólnika spółki jawnej do kosztów uzyskania przychodu spółki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych ze studiami podyplomowymi wspólnika spółki jawnej do kosztów uzyskania przychodu spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych ze studiami podyplomowymi wspólnika spółki jawnej do kosztów uzyskania przychodu spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma "..." Sp.j. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obsługi i napraw pojazdów mechanicznych oraz sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych. Firma rozszerza swoją działalność o kolejne placówki usługowo - handlowe.

Jeden ze wspólników spółki planuje podjęcie studiów podyplomowych na kierunku "Public Relations i Strategiczne Komunikowanie w Firmach", w celu poszerzenia wiedzy w zakresie marketingu, reklamy oraz PR. Wiedza zdobyta w procesie kształcenia znajdzie bezpośrednie przełożenie na proces zarządzania firmą i jej oddziałami, kształtowanie relacji z poszczególnymi grupami odbiorców, wpływanie na ich działania, kreowanie wizerunku firmy w celu zwiększania przychodów, a tym samym umacniania pozycji firmy na rynku motoryzacyjnym.

W dobie galopującej konkurencji, do prowadzenia działalności gospodarczej niezbędna jest wiedza z zakresu opracowywania strategii działania na rynku motoryzacyjnym, marketingu i public relations. Program studiów na wybranym kierunku obejmuje teorię i praktykę oraz umożliwia zdobycie kompetentnej wiedzy i umiejętności w tych obszarach.

Zdobywanie nowych kontrahentów i partnerów biznesowych, a co za tym idzie zwiększanie obrotów i wyniku finansowego firmy wymaga profesjonalnej wiedzy oraz praktycznych umiejętności w zakresie opracowywania strategii działania, kreowania wizerunku i promowania firmy. Wybrany kierunek studiów podyplomowych dla jednego ze wspólników spółki umożliwi rozszerzenie jego kwalifikacji i będzie ściśle związany z osiąganymi przychodami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wobec zaistniałej potrzeby dokształcania wspólnika spółki Wnioskodawca może zaliczyć opłatę za studia podyplomowe do kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy czesne za studia właściciela mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, bowiem wydatek ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu. Ponadto kierunek edukacji będzie ściśle związany z zakresem wykonywanej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy).

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy (art. 22 ust. 1 ustawy).

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto wydatek taki musi być udokumentowany prawidłowo oraz w sposób nie budzący wątpliwości.

Zwrot "w celu" użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź też ewentualnie zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu albo zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Podkreślić należy, że wydatki na dokształcanie nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów podyplomowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

* czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą wspólnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółki.

Złożony wniosek dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki jawnej wydatku z tytułu odbywania przez wspólnika studiów podyplomowych. Wprawdzie we wniosku wskazano, że wykształcenie wspólnika będzie przydatne w prowadzonej działalności gospodarczej, przełoży się na proces zarządzania firmą i jej oddziałami, jednakże w ocenie tutejszego organu, w przedstawionej sytuacji opisany wydatek nie spełnia kryterium celowości wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka bowiem prowadzi działalność w zakresie obsługi i napraw pojazdów mechanicznych oraz sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych. Uznać zatem należy, że wykonywanie obsługi i napraw pojazdów oraz sprzedaż części nie wymaga ukończenia studiów podyplomowych na kierunku wskazanym we wniosku. Opisany wydatek na studia podyplomowe należy więc oceniać jako poniesiony w celu zdobycia przez wspólnika dodatkowych kwalifikacji w postaci ukończonych studiów podyplomowych. Wydatek ten służy podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia, a więc ma charakter osobisty.

Co więcej, usprawnienie zarządzania w spółce nie gwarantuje jeszcze przełożenia na zwiększenie liczby kontrahentów, czy obrotów spółki. Takimi umiejętnościami powinien się cechować de facto każdy przedsiębiorca, gdyż na tym polega istota prowadzenia działalności. Wykonywanie działalności w formie spółki osobowej jest jednym z wielu możliwych wariantów jej prowadzenia i poszerzenie przez jednego ze wspólników wiedzy niekoniecznie musi być później wykorzystane w tej spółce. Jest to zwiększenie kwalifikacji tego konkretnego przedsiębiorcy, nie przekładające się wprost na uzyskiwane przychody przez pozostałych wspólników, czy samą spółkę.

Reasumując, mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa, wydatki związane z dokształcaniem wspólnika spółki jawnej należy ocenić jako wydatki mające charakter osobisty - nie spełniające kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl