ITPB4/4511-456/15/MK - PIT w zakresie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2015 r. (data wpływu 30 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Wniosek uzupełniono w dniu 15 grudnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną oraz polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca planuje nabycie od spółki kapitałowej (dalej: "Zbywca") papierów wartościowych w postaci certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego (dalej: "Papiery wartościowe").

Możliwe jest, że Papiery wartościowe zostaną nabyte przez spółkę jawną lub spółkę komandytową (dalej: "Spółka osobowa"), w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem.

W konsekwencji sprzedaży Papierów wartościowych Zbywca dysponować będzie wobec Wnioskodawcy lub wobec Spółki osobowej wierzytelnością o zapłatę ceny (dalej: "Wierzytelność"). Cena nabycia Papierów wartościowych odpowiadać będzie ich wartości rynkowej. W celu zapłaty ceny, Wnioskodawca lub Spółka osobowa zaciągną od Zbywcy pożyczkę. Wierzytelność Zbywcy o zapłatę przez Wnioskodawcę lub Spółkę osobową ceny zostanie potrącona z wierzytelnością Wnioskodawcy lub Spółki osobowej o wypłatę przez Zbywcę kwoty pożyczki.

Wnioskodawca lub Spółka osobowa mogą w przyszłości odpłatnie zbyć Papiery wartościowe na rzecz zewnętrznego nabywcy lub zbyć je na rzecz funduszu inwestycyjnego w celu umorzenia.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowano przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazując, że certyfikaty inwestycyjne od zbywcy nabędzie bezpośrednio Wnioskodawca. Wnioskodawca nie nabędzie certyfikatów inwestycyjnych za pośrednictwem spółki osobowej: jawnej bądź komandytowej.

Pożyczkę na zapłatę za certyfikaty inwestycyjne zaciągnie od Zbywcy bezpośrednio Wnioskodawca.

W opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do potrącenia następujących wierzytelności:

* wierzytelności Zbywcy względem Wnioskodawcy o zapłatę ceny za certyfikaty inwestycyjne;

* wierzytelności Wnioskodawcy względem Zbywcy o wydanie kwoty pożyczki zaciągniętej przez Wnioskodawcę u Zbywcy na zakup certyfikatów inwestycyjnych.

Wskazane wierzytelności zostaną potrącone do wysokości wierzytelności niższej, tj. wierzytelności o zapłatę ceny za certyfikaty inwestycyjne.

W wyniku potrącenia wierzytelności Zbywcy względem Wnioskodawcy o zapłatę ceny za certyfikaty inwestycyjne z wierzytelnością Wnioskodawcy względem Zbywcy o wydanie kwoty pożyczki dojdzie do uregulowania ceny w całości. Potrącenie wzajemnych wierzytelności Zbywcy i Wnioskodawcy nie będzie miało wpływu na zobowiązanie Wnioskodawcy do zwrotu Zbywcy kwoty zaciągniętej pożyczki wraz z należnymi odsetkami. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu na rzecz Zbywcy kwoty pożyczki odpowiadającej cenie za certyfikaty inwestycyjne lub kwoty wyższej.

Odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych po ich zakupie od Zbywcy dokona Wnioskodawca.

Wnioskodawca nie planuje prowadzić w przyszłości działalności gospodarczej w zakresie obrotu papierami wartościowymi. Niewykluczone jednak, że Wnioskodawca może incydentalnie nabywać i zbywać certyfikaty inwestycyjne bądź inne papiery wartościowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić koszt nabycia Papierów wartościowych dla pomniejszenia przychodu podatkowego z tytułu ich ewentualnego odpłatnego zbycia?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt nabycia Papierów wartościowych pomniejszający przychód z tytułu ich odpłatnego zbycia, powinien być ustalony w wysokości wartości potrąconej Wierzytelności w części odpowiadającej cenie za nabyte Papiery wartościowe.

W uzasadnieniu Wnioskodawca podnosi, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, (...) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) (...)". Zgodnie natomiast z ust. 2 pkt 1 cytowanego artykułu "zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat".

Przedstawione regulacje wskazują, że w przypadku transakcji dokonywanych za pośrednictwem spółek niebędących osobami prawnymi i niebędących podatnikami podatku dochodowego podatnikiem są ich wspólnicy. W związku z powyższym, zasady opodatkowania odpłatnego zbycia Papierów wartościowych będą dla Wnioskodawcy tożsame zarówno w przypadku, gdy odpłatnego zbycia dokona Wnioskodawca, jak i w sytuacji, gdy transakcję przeprowadzi Spółka osobowa (w której Wnioskodawca jest wspólnikiem oraz podatnikiem z tytułu działalności prowadzonej za jej pośrednictwem). W tym drugim przypadku przychody i koszty zostaną Wnioskodawcy przypisane proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki osobowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa, w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e".

Użyte przez ustawodawcę w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określenie "wydatków na nabycie" oznacza wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie papierów wartościowych, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie papierów wartościowych nie byłoby możliwe. Do wydatków na nabycie zaliczyć należy w szczególności zapłaconą cenę papierów wartościowych oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (np. opłaty notarialne itp.). Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów z chwilą sprzedaży papierów wartościowych i pod warunkiem, że spełniają ogólne przesłanki zaliczenia do kosztów podatkowych wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, bądź Spółka osobowa, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, dokonają nabycia Papierów wartościowych od Zbywcy. W konsekwencji sprzedaży Papierów wartościowych Zbywca dysponować będzie wobec Wnioskodawcy lub wobec Spółki osobowej Wierzytelnością. W celu zapłaty ceny, Wnioskodawca lub Spółka osobowa zaciągną od Zbywcy pożyczkę. Wierzytelność Zbywcy o zapłatę przez Wnioskodawcę lub Spółkę osobową ceny zostanie potrącona z wierzytelnością Wnioskodawcy lub Spółki osobowej o wypłatę przez Zbywcę kwoty pożyczki.

Przepis art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: "Kodeks cywilny") stanowi, że gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącać swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się wzajemnie do wysokości wierzytelności niższej.

Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze umorzenia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego osoby mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń, lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie, albo też do wysokości należności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego). Potrącenie jest więc formą wykonania zobowiązania, do którego, w myśl art. 503 Kodeksu cywilnego, stosuje się przepisy o zaliczeniu zapłaty.

Należy zatem uznać, że wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę bądź Spółkę osobową Papierów wartościowych poniesiony poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z umowy nabycia oraz umowy pożyczki w momencie ich zbycia będzie kosztem uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podkreśla, że w analogicznych sprawach powyższe stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładem są interpretacje indywidualne wydane za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 kwietnia 2015 r., sygn. IPPB2/4511-70/15-2/MG oraz z 24 lipca 2015 r., sygn. IPPB1/4511-713/15-2/ES lub interpretacja indywidualna wydana za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 września 2014 r., sygn. ILPB2/415-654/14-2/JK. Choć interpretacje te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie są wiążące dla organu podatkowego w rozstrzyganiu innych, Wnioskodawca podaje je jako wsparcie swojego stanowiska.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził również, że w jego opinii incydentalne zbycie przez niego papierów wartościowych (w tym certyfikatów inwestycyjnych) nie będzie stanowiło działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się - w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy - należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14, osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30b ust. 4 ww. ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1 (m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych), nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (według skali podatkowej) oraz art. 30c (tzw. podatek liniowy).

Jak wynika z powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych opodatkowaniu podlega dochód. Ustawodawca zezwala zatem aby koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych pomniejszały przychód do opodatkowania, jednocześnie uzależniając ich wysokość od sposobu nabycia zbywanych papierów wartościowych. Tym samym ustalając koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych należy odwołać się zawsze do sposobu nabycia zbywanych papierów wartościowych i ustalić je odpowiednio na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Użyte przez ustawodawcę określenie "wydatków na nabycie" oznacza wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie m.in. papierów wartościowych, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie papierów wartościowych nie byłoby możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Zasadę tę stosuje się również przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych w celu ich umorzenia.

Z powyższego przepisu wynika, że dopiero z chwilą odpłatnego zbycia papierów wartościowych ustala się koszty, które warunkują ich nabycie. W praktyce istotną przesłanką zaliczenia poniesionego przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowego między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem. Zatem kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych będą wydatki faktycznie poniesione na ich nabycie.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje nabycie od spółki kapitałowej papierów wartościowych w postaci certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego. W celu zapłaty ceny, Wnioskodawca zaciągnie od spółki kapitałowej pożyczkę. Następnie wierzytelność spółki kapitałowej o zapłatę przez Wnioskodawcę ceny za certyfikaty inwestycyjne zostanie potrącona z wierzytelnością Wnioskodawcy o wypłatę przez spółkę kapitałową kwoty pożyczki. W wyniku potrącenia wierzytelności dojdzie do uregulowania ceny w całości. Potrącenie wzajemnych wierzytelności nie będzie miało wpływu na zobowiązanie Wnioskodawcy do zwrotu spółce kapitałowej kwoty zaciągniętej pożyczki wraz z należnymi odsetkami. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu na rzecz spółki kapitałowej kwoty pożyczki odpowiadającej cenie za certyfikaty inwestycyjne lub kwoty wyższej.

Instytucję potrącenia przewiduje art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Zauważyć należy, że istotą umownego potrącenia jest ograniczenie obrotu środkami pieniężnymi, co następuje w drodze umorzenia wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie, w wyniku czego osoby mające wobec siebie nawzajem wierzytelności z tych samych lub różnych stosunków zobowiązaniowych nie otrzymują efektywnie należnych im świadczeń, lecz na skutek potrącenia każda z nich zostaje zwolniona ze swego zobowiązania albo całkowicie, albo też do wysokości należności niższej. Potrącenie (kompensata wierzytelności) stanowi formę wzajemnej zapłaty za istniejące pomiędzy stronami zobowiązania, co pozwala na traktowanie jej na równi z zapłatą, uregulowaniem zobowiązania. Potrącenie jest więc formą wykonania zobowiązania, do którego - w myśl art. 503 Kodeksu cywilnego - stosuje się odpowiednio przepisy o zaliczeniu zapłaty.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że mimo iż faktycznie pomiędzy stronami nie dojdzie do przepływu środków pieniężnych, to Wnioskodawca nabędzie certyfikaty inwestycyjne za środki pochodzące z udzielonej mu pożyczki. Wnioskodawca otrzyma certyfikaty inwestycyjne i będzie zobowiązany do spłaty pożyczki zaciągniętej u spółki kapitałowej (Zbywcy). Kosztem nabycia przedmiotowych certyfikatów inwestycyjnych będzie zatem cena wynikająca z umowy sprzedaży. Wnioskodawca w rzeczywistości poniesie bowiem koszt na nabycie certyfikatów inwestycyjnych w wysokości ceny nabycia określonej w umowie sprzedaży, a kwota ta zostanie potrącona ze środków pieniężnych, które spółka kapitałowa (Zbywca) powinna wypłacić Wnioskodawcy w ramach udzielonej Wnioskodawcy pożyczki.

Podsumowując, w przypadku odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych, w tym zbycia w celu umorzenia, do kosztów uzyskania przychodu z tego tytułu Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć wydatki poniesione na nabycie certyfikatów inwestycyjnych, tj. cenę określoną w umowie sprzedaży, która zostanie potrącona z kwoty pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez spółkę kapitałową (Zbywcę).

Końcowo tutejszy organ informuje, że ze względu na doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku opis zdarzenia przyszłego ocenie interpretacyjnej organu dokonanej w niniejszej interpretacji nie została poddana ta część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych w przypadku gdyby nabycia certyfikatów inwestycyjnych w wyniku potrącenia wierzytelności oraz ich późniejszego odpłatnego zbycia dokonała spółka osobowa, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Podkreślić również należy, że w toku prowadzonego postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego tutejszy organ nie ma uprawnień do oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście całokształtu okoliczności związanych z przeprowadzoną transakcją z uwzględnieniem jej celu i zamiarów, w aspekcie art. 199a Ordynacji podatkowej. Na mocy tego przepisu organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności. Jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Wnioskodawca we wniosku wskazał, że papiery wartościowe zostaną objęte w wyniku zapłacenia ceny w postaci potrącenia wzajemnych wierzytelności (zobowiązań), tym samym organ przyjął, że konwersja była alternatywą zapłaty powyższego w formie pieniężnej.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.